Spanje
De heren media
Column
ten dichter bij de Gloeilampen konden
komen. (Gerard Cox, Feyenoordkrant, 10-
02-2004)
'De twee jongsten moeten in het midden,'
zegt Ruud Krol tegen het groepje reserves.
Het is tijd voor de rondo, de hoeksteen van
elke voetbaltraining. De twee spelers die
het kortste op de aarde rondlopen, moeten
beginnen als bal-afpakkers. Zo gaat het nu
eenmaal. Het valt nog niet mee om bij Ajax
de twee jongsten van het stel aan te wijzen.
Ze zijn allemaal zó jeugdig dat zelfs de
ouderejaars nog bij de disco geweigerd zou
den kunnen worden. (Jop van Kempen, Het
Parool, 10-02-2004)
In tegenstelling tot het grootste deel van de
vaderlandse voetbalpers heb ik geen hekel
aan Mark van Bommel. Ook heb ik geen
bezwaar tegen zijn stelling dat de media
grotendeels op de hand van Ajax zijn. (Paul
Onkenhout, de Volkskrant, 14-02-2004)
Van Ajax houdt iedereen, van PSV alleen het
Eindhovens Dagbladen van Feyenoord
alleen het Rotterdams Dagbladen het Alge
meen Dagblad. (Paul Onkenhout, de Volks
krant, 14-02-2004)
Ik begrijp ook wel dat er geld moet worden
verdiend en 020 voor Sportweek een
belangrijke afzetmarkt is, maar hou dan ten
minste nog de schijn van objectiviteit op.
(Paul Onkenhout, de Volkskrant, 14-02-
2004)
Op de regionale zender wordt een sportpro
gramma uitgezonden dat Godenzonen heet.
Ik hoop dat de titel een mengeling is van
ironie en zelfspot, maar ik vrees het ergste:
in 020 zijn ze over het algemeen reuze
tevreden met zichzelf. (Paul Onkenhout, de
Volkskrant, 14-02-2004)
Ik beweer dit al jaren, niet dat ik de presta
ties van onze Arenabewoners kleineer, maar
dat ik de media-aandacht voor deze mensen
altijd buiten proportie vind. En daar zou ik
mijn stukje dus eigenlijk mee willen begin
nen, want plotseling heb ik bijval van de
Volkskrant! De oliebol die daar chef sport is,
en mij zijn 'goede vriend' noemt, humor na
tuurlijk weetjewei, schrijft plotseling een
heel stuk over de bewieroking die de Mo-
kummers altijd ten deel valt, bijvoorbeeld
naar aanleiding van de wedstrijd tegen PSV,
dat volgens hem driekwart van de wedstrijd
superieur was. Van Bommel had zich daar in
een ander blad ook over beklaagd, dat
geëmmer over godenzonen en zo. De Volks
krant gaf hem groot gelijk! (Gerard Cox,
Feyenoordkrant, 17-02-2004)
De lusteloze gang naar de perstribune. Ik
zat aan een schrijftafeltje. Handig, voetbal
kijken met je ellebogen vlak voor je. Ik ge
noot van de pikorde om mij heen. Veel te
grote ego's in te krappe colbertjes. Univer
seel ging de duim omhoog. Leuk dat je er
bent!!! Piet Keizer maakte een vernieti
gende entree op de perstribune. Tweehon
derd man gelouterde pers, één gedachte:
'Kijk, Piet Keizer.' (Nico Dijkshoorn, Johan,
maart 2004)
Ik ben een paar dagen weg van huis, in Spanje. Het land van tapas, olijfolie, chorizo en
wijn. Met twee bevriende medewerkers van het Corus Schaaktoernooi is onze eindbe
stemming de Andalusische provincieplaats Linares, waar voor de 21ste maal het be
kendste schaaktoernooi van Spanje wordt gehouden.
Het is alweer de zevende keer dat ik er kom. De weg van Madrid naar Linares is op de
kaart een min of meer rechte lijn naar het zuiden. We moeten ruim driehonderd kilome
ter overbruggen. Daar doe je normaal gesproken drie uur over, maar door de tussen
stops (tapas, olijfolie, chorizo en wijn) duurt onze autorit ruim vijf uur. Wat me in Spanje
altijd zo opvalt, zijn de uitgestrekte vlaktes, meestal zonder enige zichtbare vorm van
menselijk leven. Deze vlaktes zijn gevuld met steen, olijfbomen of - zij het niet zo vaak -
gras. Probeer in Nederland vanuit auto of trein maar eens een plek te vinden waar nie
mand woont: dat is onmogelijk, want ergens achter een boom ligt altijd wel een boerde
rij verscholen. Zelfs in Drenthe.
Eenmaal in het hotel aangekomen, wordt er aanvankelijk veel over schaken gepraat. Na
een lange en zware zit in een kleine maar knusse bar (met opnieuw veel tapas, olijfolie,
chorizo en wijn) zoek ik laat in de nacht mijn bed op. Maar door de geneugten van het
goede Spaanse leven slaap ik redelijk, en ik probeer de volgende ochtend aan het ont
bijt in mijn beste Spaans de kranten door te worstelen. De hoofdmoot is voetbal. Elke
gespeelde wedstrijd in de Primera Division krijgt een volle pagina aandacht. De topwed
strijden krijgen twee a drie pagina's. De grote sportkranten pakken nog veel meer uit.
Veel foto's, verslagen en statistieken. Het scoreverloop en de doelpuntenmakers vind je
bij de topwedstrijden op wel drie verschillende pagina's terug.
Op de hotelkamer zit ik 's middags een beetje te zappen. Ik val in een op het oog wat
onbeduidende wedstrijd, live uitgezonden door Canal+. Halfvolle tribunes, een bedenke
lijk niveau, maar de commentator maakt de wedstrijd ongemeen spannend. Het wordt
3-1 voor de witten, de roden laten bij een 2-1 achterstand drie opgelegde kansen op de
gelijkmaker liggen. Is me wel vaker opgevallen in het Spaanse voetbal: twee spelers
staan gezamenlijk vrij voor de keeper, maar geen van beiden durft te schieten. Wie zei
ook al weer: als je niet schiet, kun je niet scoren...? In de tv-gids ontdek ik dat ik een
half uur lang naar een wedstrijd uit de tweede divisie heb gekeken. Ik zie het al voor me
in Nederland: grote advertenties van Canal+ waarin wordt aangekondigd dat aanstaande
zondag om 12:30 de wedstrijd Stormvogels/Telstar - VVV live wordt uitgezonden...
Pijnlijk genoeg kan ik de uitslagen van het Nederlandse voetbal niet vinden. Tellen wij
daar dan niet mee? Navraag bij enkele Spaanse journalisten in de perskamer van het
schaaktoernooi leert me dat het tegendeel waar is. Gelukkig maar. Nederland wordt in
Spanje beschouwd als een van de kanshebbers op het EK en men praat daar consequent
over 'Het Jonge Ajax'. Weliswaar liefkozend, alsof je een pas geboren baby in de handen
houdt, maar er wordt wel degelijk op ons gelet. De Nederlandse competitie wordt in de
kranten niet zo serieus bijgehouden, omdat er geen spanning is. Net als in Schotland
worden ieder jaar dezelfde clubs kampioen. Heeft geen nieuwswaarde, vinden zij daar.
Zouden de namen van Van der Vaart en Sneijder eigenlijk bekend zijn in het buitenland?
Ik vraag het 's avonds in de hotelbar aan een van de deelnemers aan het schaaktoer
nooi, de Hongaar Peter Leko, zelf ooit een zeer getalenteerd speler voordat hij defini
tief voor het schaken koos. De WK-kandidaat reageert als altijd enthousiast en somt
moeiteloos enkele feiten op: 'Ja maar natuurlijk ken ik die! Ik heb dat openingsdoelpunt
tegen Schotland van Snieder diverse malen gezien. Ongelooflijk knap. En de actie van
Van der Vaart tegen AC Milan in de eerste wedstrijd van de Champions League, waarbij
die keeper zo fantastisch reageerde, staat ook nog op mijn netvlies. In Hongarije wordt
met heel veel respect over Ajax gesproken en geschreven.' Later op de avond schuiven
enkele andere deelnemers aan, onder wie de veelweters Topalov en Kramnik. Er wordt
vanaf nu alleen nog over voetbal gesproken. Al snel gaat het gesprek over de kwartfina
les van de Champions League, die een dag later op het programma staan. De eerste
weddenschappen op Bayern München - Real Madrid worden afgesloten. Graag was ik
nog lang gebleven, maar een vroege vlucht verplicht mij om te gaan slapen. Ik neem
afscheid van de heren en waarschuw ze wat blufferig dat er volgend jaar ook weer kan
worden ingezet op 'Het Jonge Ajax'. Een dag later bevind ik mij weer in de harde werke
lijkheid. De KLM serveert aan boord geen tapas, olijfolie, chorizo en wijn maar een
broodje kaas met thee of koffie. Ik ben op weg naar Nederland.
Jeroen van den Berg
APRIL 2004
113
