'We hebben het
kampioenschap in eigen hand'
Tussenbalans van de trainer
Ronald Koeman
Door de uitschakeling op Europees niveau en in de Amstel Cup verloopt het derde seizoen met Ronald
Koeman als hoofdcoach minder succesvol dan de twee voorgaande jaren. In Portugal liet de trainer zijn
gedachten gaan over het hoe en waarom van de mindere periode die zijn elftal doormaakt.
Als Ronald Koeman terugblikt op de eerste helft van het seizoen constateert hij dat zijn
ploeg weliswaar bovenaan staat in de competitie, maar overheerst een gevoel van teleur
stelling over het spel en de te vroege uitschakeling op zowel Europees niveau als in de
Amstel Cup.
'De laatste periode voor de winterstop was slecht,' aldus de trainer. 'Dat was teleurstel
lend. We zijn daardoor met een slecht gevoel de vakantie ingegaan. Het verlies thuis in de
beker tegen NAC zou niet mogen gebeuren. Het was in een fase waarin we minder speel
den en we een vermoeide indruk maakten. Alles ging moeizaam. We misten ook een aan
tal spelers waardoor ik het elftal veel moest wijzigen. De uitschakeling in Brugge deed
pijn.'
Dat het minder ging, waar lag dat aan?
'Daar kom je nooit helemaal achter. Ik wijt het aan het feit dat de spelers onder hun kun
nen gepresteerd hebben. Ze gaven dat zelf ook aan in de evaluatiegesprekken die we met
ze gevoerd hebben. Verder speelden blessures ons parten. We misten een aantal belang
rijke spelers; Hatem Trabelsi, Steven Pienaar. Zij functioneerden daarvoor zeer goed aan
de rechterkant. Dan vind ik dat je niet zoveel verder hoeft te graven dan die gegevens.
Die factoren zijn gewoon van invloed geweest. En vergeet ook niet dat dit elftal zeer
jeugdig is. We hebben weinig gebruik kunnen maken van de oudere spelers. Jari Litmanen
is net als vorig seizoen niet echt fit geweest. Ook John O'Brien is niet inzetbaar geweest.
Er kwam te veel op de schouders van een te jong elftal terecht; een te jong elftal moest
in een moeilijke periode het hoofd koel houden.'
En daar schortte het in de eerste maanden van dit seizoen nog weieens aan. Na NAC liet
Koeman zich derhalve kritisch uit over zijn spelers. Dat er ondermaats gepresteerd werd
lag niet zozeer aan de kwaliteit van de jongens, er zou een mentaal probleem heersen.
Koeman hekelde het gebrek aan mentale veerkracht, maar de trainer heeft er wel een
verklaring voor.
'Je hebt te maken met jonge spelers, daar kiest Ajax overigens bewust voor. Maar met
jonge spelers gebeurt een heleboel. Het is bijvoorbeeld inherent aan jonge talenten dat
er een groot deel van de tijd over zaken als contracten wordt gesproken; verlengen,
openbreken, opwaarderen. Ze kunnen er niet altijd zelf wat aan doen. Het zijn ook de
zaakwaarnemers die erover beginnen. Ik vind dat het soms te onrustig is rondom de spe
lers. Ze moeten zich kunnen concentreren op Ajax, op het voetbal. Ze geven allemaal aan
dat ze graag willen blijven bij de club. Ze zijn dan niet gebaat bij transferberichten, bij
gepraat over contracten. Als je in een elftal wat meer oudere spelers hebt, die minder te
maken hebben met contractperikelen, dan is dat elftal beter in balans. Dit team is wat
dat betreft wispelturig en wisselvallig.'
Hoe belangrijk is in zo'n situatie de rol van de technische staf?
'Een trainer is vooral belangrijk wanneer het minder gaat. Als alles loopt, dan staan alle
neuzen dezelfde kant op en is iedereen tevreden. Spelers accepteren dan veel van elkaar
en het incasseringsvermogen is dan groot. Er is weinig irritatie binnen een groep. In een
mindere periode zie je soms dat met name jonge spelers te veel hun eigen weg gaan. Ze
zijn te veel bezig met hun eigen spel en denken te weinig aan het teambelang. Je moet
het met elkaar doen, pas daarna kunnen spelers met extra kwaliteiten, zoals Ibrahimovic,
Van der Vaart, Sneijder het verschil maken. Maar het begint niet met de individuele kwali
teiten.'
Wat doet een trainer als hij ziet dat het niet gaat zoals het zou moeten gaan?
'Heel direct gezien kun je iets doen door het elftal om te zetten, door spelers te wisse
len. Maar dat is niet gemakkelijk als de groep niet compleet is. Het is ook een heel zware
periode geweest. Vanaf het begin van het seizoen hebben we constant twee keer in de
week gespeeld. Zo'n programma is beter vol te houden met een volledige groep. Daarin
zijn we ongelukkig geweest. Ik vraag me heus wel af waarom er veel spelers afvallen, hoe
kan dat toch? Maar aan de blessure van Steven Pienaar kun je bijvoorbeeld geen theorie
verbinden. Hij ijst iets te lang en is er vier maanden uit.'
Afgezien van de blessures zou je kunnen constateren dat het niet lukte om uit de neer
gaande spiraal te komen. Ga je dan ook bij jezelf te rade?
'Ja natuurlijk. Het houdt me bezig. Ik analyseer mezelf. En ik vraag me met de mensen
met wie ik werk ook af hoe we het zouden kunnen veranderen. Soms is het niet vast te
pakken. Je ziet dingen gebeuren, je wilt het veranderen. Je merkt dat veranderingen niet
altijd helpen. Dat is niet gemakkelijk. Wat ik kan doen is met de spelers over mijn eigen
ervaringen praten. En hopen dat dat helpt. Ik ben niet alleen de trainer, ik ben tevens
iemand die zelf een carrière als speler heeft gehad. In mijn carrière heb ik ook mindere
periodes gekend. Ik denk dat het voor de jongens prettig is dat mensen binnen de club
met ervaring ze enigszins rustig kunnen houden.'
Wat de laatste weken voor de winterstop ook opviel is dat er niemand binnen het team
de rest leek op te kunnen peppen, op sleeptouw te kunnen nemen. Hoe groot is het
gemis van Cristian Chivu, als anker in de verdediging, maar ook als mens?
'Het is op beide gebieden een gemis. We wisten dat het op sportief gebied moeilijk zou
zijn om hem binnen het budget van Ajax te vervangen. Maar hij heeft ook een fijn karak
ter, hij is een persoonlijkheid. Er werd naar hem geluisterd. Hij had een positieve invloed
op de groep. Zowel buiten het veld als binnen de lijnen. Hij nam het voortouw, dat kun je
van Escudé nog niet verwachten. Je kunt inderdaad wel stellen dat Chivu's afwezigheid
een van de redenen is dat het wat minder gaat.'
FFRRIIARI ?nf)4
