Nigel de Jong
Een jonge hond
aan de lijn
Ben je tevreden over de eerste seizoenshelft?
De Jong: 'Ik denk dat ik wel progressie heb geboekt. En eigenlijk geldt datzelfde voor het
elftal, hoewel de resultaten uiteindelijk tegenvielen. We zijn op de goede weg, maar we
zijn meer zoekende dan vorig jaar, dat is duidelijk. Nadat we er in de Champions League
uitvlogen, hadden we natuurlijk moeten zorgen dat we in de race bleven voor de dubbel.
Om het seizoen goed te eindigen heb je dan alle prijzen nodig die je nog kunt winnen. Ook
voor het publiek, dat toch teleurgesteld was. Maar juist doordat we er Europees uitlagen,
ging het tegen NAC mis in de Amstel Cup. We waren de klap nog niet te boven. Dat was te
voelen op het veld. ledereen wist dat dat risico erin zat. Koeman had er ook op gewezen.
Maar datje het weet, is blijkbaar niet genoeg. We bleven tegen NAC hangen op tachtig
procent. We waren slap, onrustig, niet geconcentreerd en leden veel balverlies. De instel
ling was niet goed. Zoiets merk je al aan het begin van een wedstrijd. Binnen twintig
minuten voel je dat het er niet is.'
Is er dan niemand in het team die de boel kan omzetten?
De Jong: 'Galasek is natuurlijk een belangrijke pion in ons team. Maar we hebben bewe
zen dat we zonder hem ook goede wedstrijden kunnen spelen. En daar mag het ook
eigenlijk niet aan liggen. Er is niet echt een leider in het elftal. Ook Galasek is dat niet. Hij
speelt een belangrijke rol in het elftal, maar hij is niet de leider waar je op doelt. Zonder
leider moet je het van het collectief hebben, en van de specifieke kwaliteiten die de ver
schillende spelers hebben, leder levert zijn deel. Alleen werkte het dus op beslissende
momenten niet. Wat dat betreft was iedereen toch te veel met zichzelf bezig. En mis
schien dat je dan een oudere speler op het veld mist die al die jonge jongens kan sturen.
Wij zijn nog steeds heel onbevangen en frivool. We willen wel snel volwassen worden,
maar dat zijn we nog helemaal niet. We zitten ertegenaan, maar dat is niet genoeg.'
Jong en frivool is juist ook de kracht van dit Ajax. Is het dit jaar moeilijker?
De Jong: 'Na een jaar ga je toch anders spelen. Ook omdat de mensen eromheen er meer
van verwachten. Op basis van de resultaten van vorig jaar. ledereen ging ervan uit dat we
dit seizoen gemakkelijk in de halve finale van de Champions League zouden moeten kun
nen eindigen. Dat geeft druk. Je weet hoe het Ajax-publiek is: zo kritisch als de pest. Af
en toe is dat vervelend voor de spelers. Je moet er maling aan hebben, en dat heb ik ook,
maar toch speelt het een rol. Dit jaar is het voor alle jonge voetballers, die zo frivool en
onbevangen zijn, moeilijker om het niveau van vorig jaar te halen. Sowieso, om fit te blij
ven is al een hele klus. We hebben allemaal met een terugslag te maken gekregen. Ik,
Wesley, Rafael. En misschien heeft dat te maken met een soort vermoeidheid. Fysiek,
geestelijk, allebei. Want we hebben natuurlijk een loodzwaar seizoen gehad vorig jaar,
met heel veel wedstrijden op hoog niveau. Het zag er fris uit vaak, maar misschien liepen
we op een bepaalde manier toch op onze tenen. Misschien zelfs zonder dat we dat zelf
wisten. Je moetje wel bedenken dat Wesley en ik voordat we vorig seizoen doorbraken,
gewoon één wedstrijdje in de week met de A1 of het tweede speelden. En toen opeens
drie op een niveau dat we niet kenden. Het is hard gegaan. Fantastisch, want we hebben
ervan genoten en het ging geweldig. Maar ergens ontdek je je eigen limiet. Het is een
kwestie van concentratie en motivatie. Je merkt dat het dit seizoen minder klikt. We zijn
minder een eenheid, hoe graag we het ook willen. En dan kan je elkaar opeens niet zo
blindelings vinden als vorig seizoen. Wat zo gemakkelijk leek, blijkt nu heel moeilijk. We
zijn te veel met onszelf bezig.'
Is bij jou de frivoliteit afgenomen?
De Jong: 'Ik denk dat het er nog wel inzit. Ik heb nog steeds de aanvallende impulsen en
de actie die ik mag maken. Maar ik heb er wel een stukje van ingeleverd. Ik ben toch iets
volwassener geworden. Dat moet ik. Je kan niet aan de gang blijven om als jonge hond
langs de lijn te blijven dartelen met het idee dat het zo'n leuk spelletje is. Je moet weten
watje moet brengen in een wedstrijd. Daar hoort die actie bij, maar je moet voorkomen
dat alles in je spel is afgestemd op dat moment ver op de helft van de tegenstander. Het
is profvoetbal: een serieuze zaak. Vorig jaar wilde ik het nog weieens te gemakkelijk
opnemen, en maar een beetje dollen aan de zijkant. Dit jaar moet het beter, volwassener.
Je kan niet eeuwig blijven dartelen.
'Ik heb veel nagedacht over mijn positie, over hoe die moet worden ingevuld. Wat moetje
doen en wat niet? Nadenken over wedstrijden die je hebt gespeeld. Als je thuis zit op de
bank, situaties terughalen en kijken watje deed en watje had moeten doen. Vorig jaar
heb ik daar niet echt over nagedacht. Sterker nog, ik had het veel te druk om thuis op de
bank te zitten. Ik speelde en het lukte. Maar je moet groeien en dat kan je alleen als je
bewust met je vak bezig bent. Daarom praat ik er nu ook meer over met mensen in mijn
omgeving. Mijn vader en zijn beste vriend Gerald Vanenburg. Zij hebben lang genoeg in
het wereldje gezeten om te weten hoe het spel gespeeld wordt. Vanenburg debuteerde
ook heel jong. Hij was ook alleen maar aan het dartelen in het begin. Daarvan moest hij
iets inleveren om een betere voetballer te worden. Maar niet alleen buiten het veld denk
je erover na. Ook tijdens de wedstrijd. Moet ik gaan? Nee, haal hem er maar uit. Speel
maar simpel. Vorig jaar zag ik twee man voor me en dacht ik "het zijn er maar twee, hup
die actie en erlangs". En dan merkte ik dat dat helemaal niet kon. Heel soms kon het,
maar te vaak niet. Nu dwing ik mezelf om niet in die schijnwerpers te willen staan. De
trainer heeft me daarbij geholpen. Hij heeft me op het hart gedrukt om dat frivole te
behouden, maar om er iets verstandiger mee om te gaan. En mijn vader en Gerald probe
ren me uit te leggen hoe. Vanenburg is serieus. Hij weet veel van voetbal, maar dat vindt
hij zelf ook. Daar valt niet mee te discussiëren. Zo'n gretig mannetje, ken je die? Gewel
dige vent, echt waar.'
Hebben de schijnwerpers je verblind?
De Jong: 'Je hebt momenten dat de actie te verleidelijk is, dat je het van jezelf moet pro
beren; datje al voor je ziet hoe geweldig het gaat worden. Elke aanvallend ingestelde
speler kent dat gevaar. Mijn makke was dat ik me extra wilde bewijzen, terwijl ik juist
simpel moest spelen. Ik maakte steeds de verkeerde keuzes. Het ging misschien iets te
vaak goed. Dan ga je denken dat je alles met een wrede actie kan oplossen, en dan komen
de fouten. En de trainer is ook niet achterlijk. Die kiest dan voor een speler die ook
gewoon kan doen.'
CXDDIIADI onn/i 11
