De das en de Donald De buitenstaander Column Muiderberg of Monaco? 'Muiderberg. Daar woon ik nu tevreden met mijn familie. Ik heb een heel andere levensstijl dan toen ik nog in Monaco woonde. Toen was ik alleen en jong. Het weer was er goed, ik kende redelijk veel mensen en zat vlak bij Milaan, waar ik graag uitging. Nu ben ik blij dat mijn kinderen in Nederland opgroeien. Het is een goed land om in te wonen. Ondanks het weer.' Wimbledon of ABN AMRO WTT? 'Wimbledon. Dat was mijn mooiste overwinning en op de tweede plaats staat Key Biscayne. Op de derde plaats zet ik mijn twee zeges in Rotterdam. Wimbledon winnen is toch het mooi ste dat er is.' De Telegraaf of de Volkskrant? 'De Telegraaf. Het enige wat ik wel leuk vind in de Volkskrant is de Wetenschapsbijlage op zaterdag. Ik ben geabonneerd op De Telegraaf. Vind ik wel relaxed lezen. Dat zware gedoe van de Volkskrant hoeft voor mij niet zo.' VVD of LPF? 'VVD. Onder Pim Fortuyn vond ik de LPF, buiten het integratiebeleid, heel links. Ze waren tegen het koningshuis, tegen de oorlog in Afghanistan, tegen de NAVO... Dat zijn toch dingen waar ik anders over denk. De VVD is vóór al die zaken. Ik ben natuurlijk niet voor oorlog in het algemeen, maar steun de invasie in Afghanistan. Ik weet niet waar de LPF nu voor staat, maar genoemde redenen weerhielden mij ervan om op Fortuyn te stemmen.' Sneijder of Van der Vaart? 'Van der Vaart. Die kan het verschil maken. Hoewel, tegen Schotland maakte Sneijder natuur lijk het verschil! Desondanks heb ik het gevoel dat Van der Vaart, zodra hij zijn ritme heeft gevonden, in iedere wedstrijd het verschil kan maken.' Wel of geen nieuwe rechtsbuiten? 'Dat soort dingen moetje mij niet vragen. (Lachend:) Ik heb geen idee waarover je het hebt! Laat ik het zo zeggen: ik geloof in 4-3-3, want je moet de volledige breedte van het veld benutten om kansen te creëren.' Sampras of Federer? 'Dat is moeilijk. Beiden zijn enorm getalenteerd. Sampras heeft het al gedaan en Federer moet het nog doen. Het ligt voor de hand om Sampras te zeggen, maar aan de andere kant is het ook weieens leuk om Federer te zeggen. Daarom zeg ik Federer. Laat hij ons verrassen!' De Beatles of de Rolling Stones? 'Weer een lastige. Normaal zou ik zeggen: de Stones, en hoewel ik dat nu ook ga doen, wil ik er graag iets bij zeggen. Ik heb ze in Ahoy' gezien, maar dat concert was zo slecht dat ik na een uur ben weggegaan. Ik kende voor de pauze maar één nummer en na ieder lied dat ze speelden, hadden ze vijf minuten adempauze nodig. Ze worden toch ouder hè. Na drie kwar tier ging Mick Jagger ineens weg en begon Keith Richard te zingen. Toen dat na drie num mers nog niet voorbij was, ben ik weggegaan. Eenmaal thuis heb ik direct een cd'tje van de Stones gepakt en het op mijn gemak beluisterd. Toen ontdekte ik gelukkig weer hoe goed ze zijn.' Als kind had ik de nogal domme gewoonte om de door mijn moeder gebreide Ajax- das mee naar het stadion te nemen. Waarom was dat dom? Omdat we altijd verloren als ik die das omhad en wonnen als ik hem vergeten was. Terwijl die das Ajax geluk moest brengen, want hij was tenslotte door mijn moeder gebreid, en het was een Ajax-das. Ik had dus het verschrikkelijke probleem dat ik, als ik de das omhad, bijna zeker wist dat Ajax verloor. Dat brengt je als kind aan het wankelen. Mijn moeder had zo haar best op die das gedaan, en ik vond hem zo mooi toen ik hem kreeg... Dus zocht ik naar iets dat ik ook bij me had als Ajax won. Dat was een Donald Duck en mijn kleine Bos-atlas. Ik moet dit uitleggen, zonder me erg diep te schamen. Maar het was vroeger zo, dat je vroeg naar het stadion ging, en dan verveelde je je rot. Dus nam je je huiswerk mee. (Huiswerk, lieve kinderen van nu, dat was schoolwerk dat je thuis moest doen. Zo waren die scholen toen. Gek hè?) Maar omdat ik ook geen zin had om de hele tijd huiswerk te doen, smokkelde ik in mijn atlasje een Donald Duck mee. Die Donald Duck was erg populair, want al was ik een kind, als ik mijn Donald uit had, waren er altijd volwassen mannen die ook al in het stadion waren en mijn Donald wilden lezen. Als ik mijn huiswerk had gedaan en de Donald had gelezen, dan won Ajax. Dit strookte absoluut niet met mijn wensen. Ik wilde eigenlijk, net als nu, niks doen. Maar dan verloor Ajax. En dat was dan mijn schuld, want ik had mijn das om en mijn huiswerk niet geleerd. U gelooft het niet, maar het was werkelijk een probleem voor mij. Ik probeerde van alles. Bijvoorbeeld - ik herinner me nog de wedstrijd Ajax - GVAV - om 'een beetje' mijn huiswerk te doen. 1-1. Was niet goed. Kende ik twee weken later de hele provin cie Friesland uit mijn hoofd (op de 'blinde kaart' zoals dat heette) dan won Ajax. (Wat ik me nu herinner, nu ik dit opschrijf, is dit: er waren destijds mannen op de tribune met petten op en groentemanhandschoenen aan met van die halve vingers, aan wie ik vroeg: 'wilt u mij overhoren,' en dat deden ze dan. Overhoren, jongelui, dat is kij ken of je je huiswerk geleerd hebt.) Het gekke is, dat ik mijn middelbare-schoolcarrière dus aan Ajax heb te danken. Maar die das... Door mijn moeder gebreid. Wat moest ik daarmee? Ik kon er geen pijl op trekken. Klote-das. Ik heb deze das tot 1972 gehouden. Toen speelde Ajax volgens mij tegen Milan. (Ik kan er een jaartje naast zitten, ik kan het niet nakijken.) Ik wist opeens - ik was al negentien en las de Donald Duck niet meer - dat de das van beslissende invloed zou zijn op de uitslag. Maar hoe moest ik de das inzetten? Moest ik - wat ik stom vond - met de das aan voor de televisie gaan zitten? Moest ik de das ontkennen? Moest ik de das weggooien? Dat zou helemaal fout zijn geweest. Ik bedacht dat ik de das moest 'offeren' - al wist ik niet goed wat ik daarmee bedoelde. Tot ik een jongetje op het Museumplein zag voetballen, terwijl hij de naam van Cruijff scandeerde. Ik kende dat jongetje, want hij woonde naast mij. 'Freddie... wil jij van mij een cadeau?' vroeg ik. 'Ja...,' zei Freddie. En toen gaf ik hem mijn das. Ach, wat was hij trots... en wat had ik een spijt. (Verraad aan mijn moeder.) Ajax verloor in Milaan. En ik wist dat dat de wraak van mijn das was. (De thuiswed strijd won Ajax, overigens.) Waarom vertel ik dit? Omdat ik, op de dag dat Ajax in Japan wereldkampioen werd, voor mezelf een hor loge heb gekocht. Toen Ajax anderhalfjaar geleden landskampioen werd, had ik dat horloge niet om. Wat moet ik nu doen wil ik er zeker van zijn dat Ajax kampioen wordt (ja, zelfs wereldkampioen) zonder dat ik me schuldig hoef te voelen als ze het niet worden? Wie heeft raad? En heeft iemand misschien wat huiswerk voor mij? En een Donald Duck? Theodor Holman FEBRUARI 2004 109

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2004 | | pagina 111