Verbeelding
lekker koud. Over de Kostverlorenvaart drijft vaag een baan van zonlicht.
Derby. DWS - Ajax. De stad is wakker. Vanuit West en vanuit Oost, vanuit de hele stad, zijn de
mensen naar het Stadion gekomen. Dik vijftigduizend man vullen de ijzerkoude betonnen
ovaal met hun warmte van verwachting, hoop en vrees. Stevig ingejast zitten ze zij aan zij in
de januari-kou, die alleen dan een schaduw toestaat wanneer er een kloof verschijnt in het
wolkendek. Opvrolijkend de baan van zonlicht dat over het drooggroene gras wegglijdt. Gek,
vorige week lag er nog sneeuw. Wintertribunes met een vleug van licht. Er wordt gesproken,
geschreeuwd, gevloekt, geklaagd, gejend. Men heeft het met woorden met elkaar aan de stok.
Er klinkt gebekt venijn en kennersbeschouwing. De derby leeft. Vergis je niet. Het is 1967 en
Amsterdam is verdeeld in kampen. En Oost en West botsen het hoogst en het hardst en het
diepst. Een zweem van afgunst klinkt uit de Ten Katestraat. Een wolk van eilie galmt uit de
Dapperstraat. Ajax rijmt op kampioen.
Wilskrachtig weert DWS zich in het eigen stadion. Hetzelfde stadion waar Ajax Europa-Cupt.
Maar het Stadion is van DWS, zeker op deze derbydag. Wat voor taal is er in de kleedkamers
gesproken? Welke motivatie is zwartblauw en welke stimulans is roodwit? Onderschat de
kracht van weerstand niet. Geloof in je eigen kracht. Waarschuwing en moed.
Droog is het veld. Droog en lichtgolvend, volkomen egaal is het Olympisch gras nooit geweest.
Keizer danst de bal voorbij Borghuis. De elegantie van het aanvallen wordt de voet dwarsge-
zet en de scheidsrechter ziet dat het goed is. Flinkevleugel staat bij het noordelijke doel
gereed om zijn slidingkunst als laatste redmiddel te gebruiken want Keizer lijkt erlangs; Borg
huis' dwarszitten is niet voldoende. Op middenlijnhoogte beweegt Waayenberg onbewust mee
met de Keizerstap. Het zwartblauw zit hem goed, het doet hem dromen van Italië. Maar hij is
een aanvaller en die voelt mee met een andere aanvaller. Dat kun je weieens hebben, zo'n
meebeweegimpuls in je been.
De derby van Amsterdam is in evenwicht.
Drie DWS'ers, drie Ajacieden. Van Duivenbode, kenmerkend wijdgearmd op zijn linskback-
plaats. Nog verder weg, daar, in de bleke plas van koud zonlicht op het gras, tuurt Soetekouw
van zuid naar noord. En nog zuidelijker, vóór het decor van winterjassen in de ellips, de sup
poosten en een ballenjongen. Klein blond ventje. Ronnie Burgers van de De Wittenkade. In zijn
dikkatoenen trainingspak. Grootgebracht met DWS maar genietend van de derby in zijn voet
balvolledigheid. Het spel van kunde en bravoure en spanning en verwachting veegt een plas
zonlicht over zijn hart. David Endt
NOVFMRFR2003
