Zestig jaar trouw aan Ajax
Ger van Mourik
Eentje!
Hij kan zich niet meer herinneren tegen wie hij zijn enige goal voor Ajax heeft gemaakt, maar het was dan
ook meer dan veertig jaar geleden. Toch heeft oer-Ajacied Ger van Mourik (72) nog steeds een ijzersterk
geheugen, met oog voor details. Ook zijn betrokkenheid bij de club is onverminderd. 'Na zo'n slechte wed
strijd als tegen Zwolle ben ik enorm opgelucht dat we gewonnen hebben.'
Een van de kleedkamers op de Toekomst is vernoemd naar Ger van Mourik. Het aantal wed
strijden dat hij voor Ajax gespeeld heeft, staat vermeld op het bordje naast de deur: 343. Van
Mourik is trots op die vernoeming: 'Dat is natuurlijk een eer.' Eigenlijk speelde hij zelfs negen
wedstrijden meer, maar om een of andere reden worden de negen wedstrijden die in 1954
gespeeld zijn in de laatste, afgebroken competitie vóór de invoering van het betaald voetbal,
vaak niet meegeteld in de statistieken. Toch waren dat officiële wedstrijden, waarmee Van
Mourik dus op een totaal van 352 wedstrijden voor Ajax uitkomt.
Van Mourik speelde in 1963 zijn laatste wedstrijd en is daarna altijd contributie blijven beta
len. Iedere thuiswedstrijd zit hij met zijn makkers van vroeger op de tribune. 'Ik leef nog
enorm mee, en kan me vreselijk druk maken, zoals tijdens die slechte wedstrijd tegen FC
Zwolle. Dan ben ik enorm opgelucht dat we gewonnen hebben.'
Van Mourik is blij dat die oud-spelers van Ajax elkaar nog regelmatig zien met Lucky Ajax.
'Eddy Pieters Graafland zegt altijd tegen me dat ze zoiets bij Feyenoord helemaal niet heb
ben. Ajax is echt uniek. Sinds Lucky Ajax er is, hebben we weer zo'n leuk leven gekregen. Alle
vrouwen kennen elkaar nog van vroeger. In onze generatie werd weinig gescheiden, en je
speelde langer bij dezelfde club, dus je bent vertrouwd met elkaar. Het is nog net zo gezellig
als vroeger.'
Van gemopper op de ArenA, een veelvuldig voorkomend fenomeen bij oudere Ajacieden, wil
Van Mourik niets weten. 'Het is een prachtig stadion. Soms vraag je je na afloop in de
bestuurskamer wel af wie driekwart van de mensen zijn. In ieder geval zijn het geen Ajacie
den. Het zijn zakenmensen, sponsors, maar ik realiseer me terdege dat ze nodig zijn.' Boven
dien: in zijn loopbaan kreeg Van Mourik ook te maken met zakenmensen rond Ajax: het zoge
naamde schaduwelftal. 'Maar dat waren wel Ajacieden, die ons een enveloppe toestopten als
we gewonnen hadden, of een jubileum vierden. En in die enveloppe zat meer dan in de enve
loppe van Ajax.'
Aanvoerder
Van Mourik was afgelopen zomer zestig jaar lid van Ajax. In oktober krijgt hij een diamantje
in de gouden Ajax-speld die hij kreeg toen hij een halve eeuw lid was. 'Als je zeventig jaar lid
bent, is er geen passende onderscheiding meer,' lacht hij. 'Dan word je geacht dood te zijn.'
Op zijn twaalfde kwam Van Mourik in de Meer terecht, als keeper. 'Maar Jack Reynolds zei
tegen me: "Van een keeper heb je er maar één nodig in een elftal, van veldspelers veel meer.
Ga jij maar back spelen." Ik ben nooit meer van die plek weggegaan. Maar het keepen bleef ik
trouw. In de eerste Europa-Cupwedstrijden van Ajax speelde ik gewoon mee, maar ik was ook
reservekeeper. Ik heb nooit hoeven invallen.'
Back en reservekeeper, dat is al heel wat, maar Van Mourik had nog een functie: aanvoerder.
'In de jeugd was ik al aanvoerder. Dat is zo verder gegroeid. Ik had een sociaal gevoel, stond
voor iedereen klaar. Nu nog bel ik iedereen van onze generatie bij ziekte op. In het Neder
lands militair elftal en in het Amsterdams elftal was ik ook aanvoerder. Sommige van mijn
medespelers waren niet altijd even handig. Als een contract verlengd moest worden, was ik
erbij. Je moest die kleine lettertjes goed lezen. We dachten wel dat iedereen hetzelfde ver
diende, maar later bleek dat niet zo te zijn. Jongens die van buiten kwamen, waren wat goo-
chemer dan wij. Wij waren echte Ajacieden, praatten niet over geld. Als wij Europa-Cupwed
strijden gingen spelen, moesten wij vakantiedagen bij onze baas opnemen. Dat deed je zon
der morren, maar eigenlijk was dat achterlijk.
'Ik zat in de metalen. Eerst als gereedschapmaker, later als controleur en uiteindelijk zat ik in
de buitendienst. Ik heb 37 jaar bij één baas gewerkt, net zoals ik Ajax altijd trouw ben geble
ven.'
Kampioensfeest
In de hoedanigheid van aanvoerder nam Van Mourik in 1959 vóór Ajax - Elinkwijk scheidsrech
ter Leo Horn op de schouders vanwege Horns 25-jarig jubileum als scheidsrechter. Een
scheidsrechter op de schouders nemen..., met de blik van 2003 een bijzonder merkwaardige
actie. Wat zal de tegenpartij wel niet denken? Van Mourik: 'Leo Horn was ook een Amster
dammer. Hij had een stoffenzaak in de Jodenbreestraat. Wij kwamen gewoon in die zaak,
jongens van Ajax werkten er ook. Het was voor ons gewoon meneer Horn, nooit Leo.
Ger van Mourik speelde dertien seizoenen in Ajax 1. Hij is nog steeds een trouw lid van de club
A f\