Schaakwereldkampioen Vladimir Kramnik
(Tuapse, 1975) is gek op voetbal. Tijdens
WK's en EK's bekijkt hij het liefst alle wed
strijden en analyseert hij alle deelnemende
teams uitvoerig. Hoewel hij vooral passief
recreant is, vertelt Kramnik niet zonder trots
dat hij vorig jaar tijdens een optreden in Das
Aktuelle Sportstudio twee van de vijf ballen
door de gaten schoot, waar Bayern Mün-
chens topschutter Eiber in dezelfde uitzen
ding op één bleef steken. Een interview met
een bescheiden mens, die graag over voetbal
praat.
DOOR HEO
AIAX MAGAZI
NE JUNI/JULI 2003
Hoewel zijn naam met de in schakerskringen succesvolle letter
K begint, klinkt Kramnik (nog) niet hetzelfde als Kasparov,
Karpov en zelfs Kortchnoi. Het grote publiek is niet zo bekend
met de schaker die al jaren achtereen achter de ongenaakbare
Kasparov op de tweede plaats van de wereldranglijst staat. Toch
doen de prestaties van de 27-jarige wereldkampioen schaken
weinig voor die van het fameuze trio onder. Kramnik won vele
grote toernooien en behaalde zijn mooiste triomf in het najaar
van 2000, toen hij in een match over zestien partijen zijn grote
rivaal Kasparov onttroonde als wereldkampioen, zonder ook maar
één partij te verliezen.
Sindsdien is het opvallend genoeg stil geworden rond Kramnik.
Hij speelde weinig en werd ongewild meegesleurd in de intriges
die onlosmakelijk bij de status van wereldkampioen schaken lij
ken te horen.
In 2003 is Kramnik weer erg actief en speelde hij achtereenvol
gens de grote toernooien van Wijk aan Zee, Linares en Monaco.
In Wijk aan Zee ging het stroef, maar in Linares deelde hij de eer
ste plaats met de Hongaar Leko en hield hij en passant rivaal Kas
parov achter zich. De spelvreugde heeft hij inmiddels weer volle
dig hervonden.
Voetbal bij de Zwarte Zee
De ruim 1.90 meter lange Kramnik groeide op in een artistiek
gezin: zijn vader was beeldend kunstenaar en zijn moeder piano
lerares. Maar Vladimir koos in zijn jeugd voor voetbal tussen de
grauwe flats van Tuapse, een middelgrote stad aan de Zwarte
Zee. Over die eerste voetbaljaren zegt Kramnik: 'Ik speelde er
allereerst met kinderen uit de buurt en pas later kwam ik ook uit
voor mijn schoolteam. We deden het niet zo goed. ledereen
wilde alleen maar aanvallen, een verdediging bestond niet. Door
die onstuimige manier van voetballen ben ik zelf in de verdedi
ging terechtgekomen en moest daar alle uitvallen in mijn eentje
opvangen. Het gebeurde regelmatig dat ik vier spelers tegelijk
moest torpederen. Onze trainer heeft meerdere malen uitgelegd
dat verdedigen er ook bij hoort in het voetbal, maar niemand
luisterde naar die arme man. Eigenlijk was ik helemaal niet zo
slecht, maar vergeleken bij de professionals kwam ik natuurlijk
veel te kort. Fysiek was ik niet goed genoeg, wat nu bij het scha
ken ook nog steeds een zwak punt van me is. (Kramnik zit tijdens
het interview ongemakkelijk en neemt iedere drie minuten een
andere positie in vanwege een rugkwaal die hem ook tijdens het
schaken vaak hindert - JvdB). Toen ik later eenmaal profschaker
was geworden, bleef ik iedere gelegenheid om te voetballen aan
grijpen. Ook nu doe ik het nog graag.'
De toch voornamelijk passieve voetballiefhebber kijkt erg graag
naar voetbal op tv en was tijdens het WK in 2002 bij de Russi
sche televisie zelf commentator in de studio, afwisselend met
Kasparov, ook een voetballiefhebber. Kramnik: 'lk volg het voetbal
vanaf mijn achtste. Dat was overigens niet eenvoudig, want in de
tijd van de Sovjet-Unie kregen we nauwelijks buitenlands voetbals