Nederland. 'Toch mis ik mijn familie en vrienden
natuurlijk nog weieens. Soms stel ik me voor dat
ik wakker word in mijn eigen bed in Tampere en
vervolgens opsta voor een lekker ontbijtje met
een Finse krant. En ook dat ik dan lekker naar
buiten ga om te doen waar ik op dat moment
zin in heb. Even wegdromen over thuis.'
Voorjaarsschoonmaak
De dag voor het interview hebben de spelers
van Jong Ajax van de trainer vrijaf gekregen.
Kujala heeft zijn vrije dag benut voor een heuse
voorjaarsschoonmaak, bekent hij enigszins
besmuikt. In zijn eentje, want zijn Deense huis
genoot Michael Krohn-Dehli was op pad met
Jong Denemarken. Kujala en Krohn-Dehli delen
sinds een paar maanden een flat in Diemen-
Noord en dat bevalt prima. 'Het lijkt soms wel of
we samen het "echte" leven leiden; schoonma
ken, wassen, koken, je kent het wel. Soms kook
ik een Fins gerecht, bijvoorbeeld een soort soep
met vlees, groenten en aardbeien. Ik bedoel
natuurlijk aardappels. Maar het Nederlandse
eten verschilt niet zo heel veel van dat in Fin
land.'
Op deze regenachtige meidag hoeft Kujala niet
lang na te denken over de vraag waarvan hij in
Nederland het meest is gaan houden. 'Het weer
natuurlijk! Nee hoor, dat absoluut niet. Ik vind
het vooral leuk dat je hier zoveel mensen op de
fiets en op van die kleine brommertjes ziet.
Amsterdam vind ik een heel mooie stad. Mijn
familie heeft zelfs al een rondvaart gemaakt,
maar voor mij hoeft dat niet. Ik ben geen toerist.
Het mooie van Amsterdam vind ik ook het mul
ticulturalisme. Als je uit het Centraal Station
komt, richting de Dam loopt en staat te wachten
bij het eerste stoplicht, hoor je alle talen: Frans,
Italiaans, Engels, Japans. Soms vang ik zelfs een
woordje Fins op. In Amsterdam kom je alle
soorten mensen tegen en dat maakt de stad
interessant.'
Wanneer Kujala terugblikt op het afgelopen jaar,
komt behalve ontevredenheid over zijn eigen
spel, ook een tragedie in zijn vriendenkring ter
spraken, die hem zeer heeft aangegrepen. In
plaats van er diep op in te gaan, blikt hij liever
met moed en vertrouwen vooruit op het
komende seizoen. 'Zoals het er nu naar uitziet,
voetbal ik volgend jaar weer in het tweede.
Maar het ligt er natuurlijk aan hoe ik speel op de
training en in de wedstrijden. Ik heb mezelf wel
een doel gesteld voor de toekomst. Welk doel
dat is, wil ik graag voor me houden. Dat is een
van de lessen die ik van mijn moeder geleerd
heb: jezelf een doel stellen en dat proberen te
halen.'
Jeroen Kleiine
keer roepen voordat we binnenkwamen om te
eten. Matti voetbalt nu niet meer, maar Mikko
- die in Liverpool studeert - speelt 's zomers in
de tweede divisie in Finland. Ik vind het een
beetje stom om van mezelf te zeggen, maar ik
was met voetbal wel altijd een van de besten. Ik
was gewoon heel sportief.'
Toch stond hij niet meteen te juichen toen Ajax
drie jaar geleden bij hem op de stoep stond.
'Natuurlijk is Ajax een droom voor elke jonge
speler. Maar ik heb rustig voor mezelf alle plus
sen en minnen op een rijtje gezet. De plussen
waren vooral de mogelijkheden die Ajax biedt
om als voetballer te groeien en beter te worden.
En het feit dat je in Nederland wel het hele jaar
door buiten kunt voetballen. Een belangrijk min
punt was dat ik weg moest bij mijn familie en
vrienden. Ik denk wel dat ik de goede keuze heb
gemaakt, hoewel je natuurlijk nooit weet wat er
gebeurd was als ik in Finland was gebleven.'
Jussi's ouders waren het er in eerste instantie
helemaal niet mee eens dat hun jongste zoon
naar het buitenland zou vertrekken. 'Ze vonden
het vooral moeilijk omdat mijn ene broer in
dezelfde tijd naar Liverpool verhuisde en de
andere op zichzelf ging wonen. Ineens hadden
ze niemand meer om eten voor te koken. Maar
langzamerhand veranderden ze van gedachte,
omdat ze zagen dat ik het heel graag wilde.'
Aan het eind van zijn eerste kerstvakantie vond
de toen zeventienjarige Kujala het zelf ook nog
moeilijk om weer op het vliegtuig terug naar
Amsterdam te stappen, maar dat gevoel is
inmiddels verdwenen; hij voelt zich thuis in
AJAX MAGAZINE JUNI/JULI 2003
