helemaal verrot begint te schelden. Ik denk: krijg de rambam,
hoe kan dat nou? D'r zit er zeker eentje bij KPN die het door
geeft. Maar toen opeens herkende ik die stem. Was het mijn
broer die zich een lolletje had beloofd. Lachen. Had hij me mooi
te pakken.'
In welke periode bij Ajax kon je het meeste lachen?
Witschge: 'De leukste periode was met mijn broer nog, met Aron,
Van 't Schip, Menzo, Wouters, Blind, Spelbos, Mühren. Dat was
erg leuk moet ik zeggen. Toen gingen we op zondag altijd
met z'n allen ergens eten in de stad, en daarna nog
stappen, Palladium in.'
Wat is de beste grap die jij hebt uitgehaald?
Witschge: 'Ik kan me herinneren dat we een
keer op het bord hadden gezet dat de spe
lers voor een bepaald bedrag tv's konden
uitkiezen bij onze sponsor Sony. Vijfhon
derd gulden voor een kleine tv; duizend
voor een grote. En dan moesten de spe
lers hun naam erachter invullen. Zulke
acties waren er vaker, dus verdacht was
het niet. Van Gaal had zijn naam ook
ingevuld, achter de grote tv. Maar toen
had hij het later toch maar veranderd
in de kleine tv. Was hij speciaal bij
zijn moeder het kastje gaan
opmeten, en bleek het te
klein voor de grote. We had
den erop gezet dat ze ze
dan en dan in Soccerworld 1
moesten ophalen. Stond
iedereen daar voor lui.
Vond ik altijd wel geinig, dat
soort grappen. Of een keer met
handtekeningen zetten in de kleedkamer. Elke dag lig
gen er dan allerlei spullen op de tafel waarop iedere spe
ler zijn handtekening moet zetten. Dat is dus een soort
automatisme. Had ik een keer de spijkerbroek van
Gronkjaer daar bij gelegd, ledereen zette vrolijk zijn handte
kening met een watervaste stift, tot en met Gronkjaer zelf. Toen
hij zich wilde gaan aankleden kwam hij erachter dat zijn spijker
broek er niet meer hing. Het duurde even voor het kwartje viel.
Maar hij trok hem toch gewoon aan.
'Of op het EK' 96 in Engeland. Had ik met De Boer het klokkie
van Aron een heel eind voorgezet. Wij zaten te kaarten op de
kamer, hij sliep. Belden we hem midden in de
nacht wakker, waar hij bleef. "Hoe laat is
het dan?" vroeg hij verschrikt. Dus wij
noemden de tijd die wij op zijn klokkie
wisten, "ledereen is er, behalve jij," riepen
we nog. Het mooie was dat er in dat hotel
een heel lange gang was met allemaal glas. Een
paar seconden later zagen we Aron met een ver
waaid hoofd door die gang sprinten. In de lobby
zat Hans Jorritsma, die hem vroeg wat hij in gods-
naam van plan was. Toen wist Aron dat we hem
f een kunstje hadden geflikt. Dat was een goeie.'
Ben je harder gaan spelen naarmate je ouder werd?
Witschge: 'Ik heb altijd met dezelfde inzet gespeeld.
Misschien ben ik inderdaad wel iets harder gaan wer
ken. En je leert wel op welke momenten je een overtre
ding moet maken. Vroeger dacht je daar niet bij na. Maar
met een kleine overtreding kun je net een counter voorko
men. En soms vraagt een wedstrijd om eens een harde
overtreding. Als de boel op slot zit, kan je er weer leven
inbrengen door er even hard in te gaan. Dan komt het
publiek ook weer in beweging en kan opeens toch de vlam in
de pan slaan bij je medespelers, die zich dan weer door het
publiek laten opzwepen.'
Werd je zelf opgezweept door het publiek toen je moest invallen
tegen AZ, de club van Co Adriaanse? Steeds hatelijker klonk
het: Cootje, Cootje, Witschge komt eraanWitschge komt
eraan, Witschge komt eraan...
Witschge: 'Ze zaten de hele tijd te zingen. Ik deed de war
s'' ming-up gelijktijdig met Robin Nelisse van AZ. Dan trok ik
een sprintje en dan sloeg ik net voor hem linksaf. Het
.WÊtb publiek pakte het meteen op en begon vrolijk mee te
AJAX MAGAZINE JUNI/JULI 2003
