s 1 1 En Beenhakker maar denken dat hij met een patat generatie werkte. Als om die onnodig neerbui gende typering te overschreeuwen zong Richard Witschge na het eerste landskampioenschap, dat hij met Ajax in 1990 vierde, vanaf het bor des het kampioenslied. Uiteindelijk is het dezelfde Beenhakker die, samen met Koeman, dertien jaar later de stekker uit het frituur trekt. Hoe beleef je deze laatste periode bij Ajax? Witschge: 'Je bent je er wel van bewust dat je din gen voor de laatste keer meemaakt. Ik denk wel steeds: dit is de laatste keer dat... Het is geen pret tige gedachte. Ik baal ervan dat het hier ophoudt. Maar ik zag het aankomen. In januari nog niet. Het gesprek dat ik er toen over had, maakte me niet ongerust. Maar hoe het vervolgens ging was anders. Na het gesprek in maart wist ik dat het afgelopen was. De argumenten die ze gebruiken kan ik allemaal wel respecteren. Ik heb ze in dat gesprek gezegd hoe ik erover dacht, maar dat veranderde natuurlijk niets aan hun standpunt. 'Ze hebben voor mijn positie een aantal jongere jongens die ze kunnen gebrui ken. Maxwell, Sneijder, Van der Vaart, daar kiezen ze voor. Ze willen die jongens speelminuten geven. Dat is begrijpelijk, en daar zit ik ook niet mee. In die zin vroeg ik me zelf natuurlijk ook af of ik onder dezelfde omstandigheden zou willen blijven: als vierde man op die positie. Ik had het er met mijn vrouw al over gehad of ik het zo eigenlijk nog wel leuk genoeg vond. Op de bank zitten en steeds minder kunnen invallen, is ook niet alles. 'Ik besloot dat ik alleen nog verder wilde als ik nog ergens een sportieve uit daging kon vinden. In Nederland zou dat sowieso niet kunnen. In Nederland ben ik Ajacied, en verder niets. De geruchten over ADO Den Haag waren dan ook onzin. Alleen in het buitenland zie ik nog een toekomst van één of twee jaar. Het moet iets zijn waarmee ik tevre den ben. Komt dat niet, dan stop ik. Ik was het liefst nog een jaar bij Ajax geble ven, om daarna dan zelf te stoppen. Jam mer genoeg zat dat er niet meer in. Het ver velende is dat ik me ook nog heel erg goed voel. Ik loop nog altijd voorop en de wedstrij den hou ik ook nog gemakkelijk vol.' Is het droevige einde van de loopbaan van jouw broer Rob daarbij nog een angstbeeld? Witschge: 'Op die manier wil natuurlijk niemand stop pen. En dat zal mij ook niet gebeuren. Met Robbie hoef ik het daar niet eens over te hebben. Hij hoeft mij er niet voor te behoeden. We zijn zo close dat ik precies weet wat er des tijds allemaal met hem is gebeurd. En ik loop nu al zo lang mee in dit wereldje dat ik zelf heel goed weet waan/oor je allemaal moet oppassen. Dat is heel wat, want het is gewoon een fout wereldje, met heel veel foute men sen. Van deze wereld is alleen het voetbal zelf leuk. Verder niks. Nou ja, in mijn geval was het publiek ook altijd leuk. Maar dan heb je het wel gehad. Het is ook niet een wereldje waar ik na mijn carrière veel mee te maken wil hebben. Dat trekt me helemaal niet; het kan me gestolen wor den. Maar goed, dat dacht Robbie ook.' S- CU "O 3 O c 03 E c O N C CU "O CU "O s_ CU CL) CU 4— sz •1— O O) co 4-> 4- "O 03 co 03 c: 03 O Cl +-> O CO O) CU O E •1— O -O •>-3 CU cl •>- -O O 4— 3 3 N c CU +-> CU "O C 5 Lig je helemaal niet wakker van de mogelijkheid dat je carrière op deze manier opeens afloopt? Witschge: 'Nee, helemaal niet. Ik heb goede hoop dat ik toch nog ergens aan de bak kom. Hoewel de situatie op dit moment heel slecht is. Veel clubs zitten op de rand van de afgrond. Zeker in Spanje en Italië, terwijl ik het liefst in Spanje zou voetballen. Maar als dat niet kan, dan ga ik eerst even rustig aan doen. Ik heb jaren dit leven gehad. Dan mag ik best wel even niets. Een beetje golfen, dat soort dingen. En dan rustig gaan bekijken wat ik verder wil.' Heb je genoeg uit je carrière gehaald? Witschge: 'Ja, want ik heb altijd mijn best gedaan. Meer viel er niet uit te halen. Ik heb bij grote clubs gespeeld en heb alleen wat ongelukkig getimede blessures gehad. Eén keer moest ik een Europa-Cupfinale op Wembley missen met Barcelona. Meteen daarna het EK in Zweden. En later nog het WK in Amerika. Zo miste ik grote dingen. Maar voetbal is ook geluk hebben. Er zijn ook veel betere voetballers geweest die nooit betaald voetbal hebben gespeeld. Die waren ook heel goed. Ik ben niet echt een pechvogel geweest. Ik ben best tevreden met mijn carrière.' AIAX MAGAZINE JUNI/JULI 2003 19

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2003 | | pagina 19