Zenuwenwedstrijden
O)
+->
Inge Danielsson
bezegelde Benfi-
ca's lot door in de
verlenging van de
beslissingswed
strijd in Parijs na
Cruijff nog twee
maal te scoren.
wedstrijd die in feite ook al een verlenging was:
Ajax - Benfica, de beslissingswedstrijd op
5 maart 1969 in Parijs, noodzakelijk doordat de
twee eerdere duels beide door de uitspelende
club met 3-1 waren gewonnen én er reglemen
tair nog geen verlenging na de tweede wed
strijd of strafschoppen mogelijk waren. In ieder
geval zou op 5 maart 1969 een winnaar bekend
zijn; bij een gelijke stand zou het lot uitsluitsel
brengen. Gelukkig bleef beide ploegen dit lot
bespaard, want na 120 minuten zenuwenvoet
bal prijkte een 3-0 uitslag op het l'Equipe-score-
bord van het Stade de Colombes.
Zoals wel vaker in zenuwenwedstrijden blijken
de verdedigingen lange tijd het koelbloedigst,
en die van Ajax en Benfica waren die middag
zéér koelbloedig. In de extra tijd was het wach
ten op de onvermijdelijke misser, door ver
moeidheid, spanning, van één individu. Benfica-
doelman José Henrique bleek de ongelukkige:
hij liet een houdbaar schot van Johan Cruijff na
drie minuten glippen: 1-0 voor Ajax! Verlost van
de allergrootste zenuwen liep Ajax via Inge
Danielsson uit naar 3-0. Enkele Benfica-spelers
reageerden de spanningen in hun lichamen op
een andere man(ier) af: een vrolijke Ajax-sup-
porter die na de 2-0 het veld was opgerend,
werd door de Portugezen hardhandig van de
graszoden verwijderd.
Ajax en zijn veertigduizend aanhangers
waren na afloop door het dolle heen; de door
stane zenuwen reageerden enkele supporters af
op het shirt van Barry Hulshoff: als twee hon
den trokken zij aan het voormalige tricot van de
uitblinkende verdediger. En Barry Hulshoff? Die
bereikte weliswaar zonder shirt de kleedkamer,
maar mét een ander souvenir: de wedstrijdbal,
speelbal van 120 minuten zenuwenvoetbal.
De doelman II: Heinz Stuy
Ajax' beste periode uit de clubgeschiedenis,
1971 -1973, is zo'n dertig jaar later goed voor
vrijwel louter superlatieven. Zo gaat dat met
herinneringen: het mooie beklijft. Maar zo
gemakkelijk ging het niet altijd, zeker niet in uit
wedstrijden. Maar daar stond juist Ajax' minst
talentvolle man uit het elftal geregeld op: Heinz
Stuy, geboren op 6 februari 1945 als Heinz Jür-
gen Stuy in Duitsland, hield Ajax in de vroege
lente van 1972 twee maal in de Europa Cup.
Dit deed hij in een gele trui, net als zijn voor
ganger Gert Bals. De kleurkeuze was bewust
gedaan door Stuy, die hoopte dat hij bij publiek
en medespelers niet als een 'onbekende', maar
als een vertrouwde doelman zou worden
gezien.
Gemakkelijk kreeg Stuy het niet. Een auto-onge
luk bracht negatieve publiciteit en wat onzekere
optredens in de competitie veroorzaakten kri
tiek. Stuy liet nogal eens een bal los ('Heinz