Rafael en Oranje
Carel Kamlag
In memoriam
Op 18 februari is
op 83-jarige leeftijd
ons lid van ver
dienste Carel Kam
lag overleden.
Hoewel zijn
gezondheid de
laatste tijd te wen
sen overliet, kwam
zijn overlijden toch
voor velen als een
onaangename verrassing.
Ons medeleven gaat uit naar
zijn echtgenote Jopie, zoon
Tom, schoondochter Lenie en
verdere familie. Wij wensen
hun veel sterkte bij het ver
werken van het verlies van
hun dierbare Carel.
Carel is niet meer. Voor vele
Ajacieden is dat wennen,
daar Carel een vaste bezoe
ker van zowel de Arena als
de Toekomst was.
Carel werd lid in 1935 en
was heden 67 jaar lid van
zijn Ajax. Hij voetbalde in de
junioren- en seniorenafdelin
gen in vele elftallen, waarvan
Ajax 2 het hoogste was. Hij
was een snelle en technische
speler, met als extra kwaliteit
het nemen van penalty's, die
zelden werden gemist.
Tevens was hij actief in onze
atletiek- en honkbalafdelin
gen.
Na zijn actieve periode werd
hij lid van de Jeugdcommis
sie met als taak het leider- en
trainerschap van de pupillen.
Deze taak heeft hij met veel
enthousiasme gedurende
dertien jaar op zich geno
men. Van 1967 tot 1982 was
hij lid van de Ledenraad.
In 1975 werd Carel door het
toenmalige bestuur vanwege
zijn vele verdiensten voor
Ajax benoemd tot lid van ver
dienste.
In 1975 werd Carel exploi
tant van de kantine op Voor
land, hetgeen een
drukke job was
door de uitbrei
ding van het aan
tal elftallen. Later
werd zoon Tom
de grote hulp,
zodat Carel het
wat rustiger aan
kon doen.
De kleine
bestuurskamer op Voorland
werd op donderdagavond de
plek voor de oude garde,
waar vele anekdotes, mop
pen en sterke verhalen over
tafel gingen. Hoe druk hij ook
was, Carel verwisselde stee
vast zijn plaats achter de bar
voor die bij de vaste bezoe
kers van deze wekelijkse bij
eenkomst. Bij de overgang
van de Meer naar de Arena
en de Toekomst werd zijn
contract beëindigd, hetgeen
hem veel verdriet heeft
gedaan. Toen de oude garde
de donderdagavond op de
Toekomst in ere herstelde,
was Carel als een der eersten
weer aanwezig. Niet alleen
bezocht hij alle wedstrijden
in de Arena, ook was hij
iedere zaterdagmiddag op de
Toekomst. Onze jaarlijkse
Bordjesclub-bijeenkomst
werd door hem nimmer
overgeslagen.
De laatste tijd kreeg hij wat
lichamelijke problemen.
Vooral het zien werd moeilij
ker, waardoor auto rijden
niet meer kon. Gelukkig kon
hij door de hulp van Jan
Neefjes regelmatig bij zijn
geliefde Ajax aanwezig zijn.
Velen zullen Oom Carel mis
sen. Hij was in de omgang
met ons een prettig mens.
Een vriend en Ajacied is
heengegaan. Carel, bedankt
voor je vriendschap.
André Kraan
Het was zo schandalig slecht dat het slapstick werd. Een parodie, een
soap van B-kwaliteit.
Ik doel natuurlijk op het spel van Nederland in de uitwedstrijd tegen
Moldavië. Volkomen ten onrechte nog gewonnen ook, omdat de keeper
van Moldavië medelijden toonde met het armzalig Oranje-zooitje en
twee cadeautjes weggaf. Wat als extra zout in de wonde zou moeten
voelen bij een team dat zichzelf al jaren tot de wereldtop rekent en al
die jaren laat zien dat dat misplaatste eigendunk is.
Het was zo'n wedstrijd die je vaak in de kelder van de eerste divisie ziet.
Moldavië kon je dat moeilijk kwalijk nemen; ze zijn niet beter dan - pak 'm
beet - Helmond Sport. Maar wat onze jongens op de mat legden deed ons gie
chelig spreken van Muiderberg 3. Het enige wat onze slappe lach nog dempte
was een zeker medelijden met onze eigen Rafael. Nu mocht hij eindelijk in de
basis beginnen en werd hij onderdeel van een tragikomedie, van een misvat
ting.
Hij probeerde zich te ontworstelen aan de malaise, dat zag je. Hij was bepaald
niet de slechtste, maar van een debutant in de basis kan en mag je niet ver
wachten dat hij zo'n slap zooitje op sleeptouw had kunnen nemen, wakker had
kunnen schudden. Zelfs Cruijff had dat niet gekund. Laat staan Rafael.
Bovendien deugde de opstelling van het Nederlands elftal in mijn ogen niet.
Kluivert en Van Nistelrooij samen in een elftal kan volgens mij niet. Zeker
Kluivert als een soort schaduwspits niet. Hij wil dat ook niet. Dat bleek wel uit
zijn woorden na afloop van de wedstrijd tegen Tsjechië. Hij moest Galasek
afstoppen. Het klonk als een vloek, als een vies woord. En het is natuurlijk ook
belachelijk dat een typische spits, een man van doelpunten als Kluivert achter
Galasek aan moet. Tegen Moldavië werd Kluivert een tweede centrumspits
met Rafael als schaduwspits er vlak achter. En wat je tegen een verdedigend
elftal kon verwachten, gebeurde: drie spitsen die elkaar lachwekkend in de
weg liepen, elkaar zelfs de bal gingen afpakken. En op de vleugels gebeurde
niets anders dan eindeloos geknoei van Seedorf en Zenden.
Hier wreekte zich het niet willen oproepen van Overmars.
Advocaat speelde een behoorlijke rol in de voetbalsoap. Zeker als je erbij
optelt dat hij Rafael voor Van Hooijdonk wisselde: had je echt drie spitsen op
een kluitje. Rafaels nut bewees zich ook - net als tegen Tsjechië - vanaf de lin
kerkant toen hij Zenden vrij zette, die daarna met een pisboogvoorzet kwam
waaruit tot verbazing van iedereen Van Nistelrooij kon scoren.
Ik ben nooit een liefhebber van Advocaat geweest. Mij te behoudend. En wat
heeft die man echt gepresteerd? Kampioen met PSV en Glasgow Rangers, nou
en?
Ik wil een coach die durft. Durft te vernieuwen, zoals Koeman met Ajax deed
en doet. Haal talenten als De Jong en Sneijder, Robben en Van Persie erbij!
Van hogerhand moet ingegrepen worden! Ik wil vuur, strijd, kwaliteit, avon
tuur. Liever sprankelend ten onder dan op geluk maar slap, sloom, slaapver
wekkend, oudbakken, op het nippertje naar Portugal.
Klaas Vos
AJAX MAGAZINE APRIL/MEI 2003
19
