sl
'JB I,, I,
Je zegt dat je je niet met politiek bezig houdt, heb je bij de
afgelopen Tweede-Kamerverkiezingen dus ook niet gestemd?
'Het is natuurlijk niet zo dat de politiek me helemaal geen moer
interesseert. Dat zou te gek zijn als ik zo zou denken. Ik wil wel
weten wat er gebeurt in de maatschappij. Ik ben ook wel geïn
teresseerd wat er met mijn medemens gebeurt. Maar ik ben
niet iemand die weet wie aan de macht moet zijn om bepaalde
dingen voor elkaar te krijgen. Ik probeer het de laatste tijd wat
meer te volgen. Ik zou echter niet weten op wie ik zou moeten
stemmen. Ik weet wel wat er in de wereld gaande is. Ik kijk naar
het journaal. Maar ik ken niet de partijprogramma's van de ver
scheidene politieke partijen. Bovendien, wat merk je er nou
écht zelf van, wie er aan de macht is?'
Misschien merk je er niets van omdat jij, en voetballers in het
algemeen, niet dagelijks geconfronteerd worden met een aan
tal problemen in de maatschappij. Is de voetbalwereld een
soort 'zeepbel' in de 'echte' wereld
'Misschien wel ja. Je wilt wel dat het met je medemens goed
gaat, maar je bent daar niet dagelijks mee bezig. Een voetballer
is de hele dag bezig met voetbal. Daar kom je niet onderuit en
daar wil je ook niet onderuit komen. Wat dat betreft hebben we
als voetballer een gemakkelijk bestaan. Ik helemaal, nu ik nog
thuis woon. Mijn moeder verzorgt me fantastisch. Het is thuis
soms net een hotel. Ik stap mijn bed uit, hoef alleen maar aan
voetbal te denken, ik kom thuis, gooi mijn spullen in de was en
de volgende dag heb ik weer schone kleren. Ik realiseer me wel
degelijk dat dat een geweldig bestaan is. En dat het soms een
beetje een beperkt bestaan is. Daarom is vakantie ook goed.
Dan kom je weer eens toe aan andere dingen in het leven. Ik
schets overigens nu hoe ik ben en hoe veel voetballers zijn,
maar iemand als Jan van Halst bijvoorbeeld is daar toch anders
in. Hij weet alles van alles. Hij leest soms uren de krant. Mis
schien heeft het ook te maken met leeftijd en het feit dat hij
kinderen heeft.'
Druk
Terug naar Rafael van der
Vaart op het veld. De midden
velder bestempelt zichzelf dus
nog als talent. Maar het
publiek en de media zien hem
toch echt als een van de
belangrijke pionnen van het
elftal. Brengt dat extra druk
met zich mee?
'De mensen verwachten
tegenwoordig doelpunten en
mooie acties van mij. Wat dat
betreft is het zwaarder dan
een tijdje terug. Als ik niet
scoor, stel ik mensen teleur.
Als we dan toch winnen valt het niet op, maar als we dan ook
nog eens verliezen, wijst men al snel naar mij en zegt men:
"Nou, die Van der Vaart was er niet vandaag." Ik vind dat wel
V)
logisch. Druk hoort erbij. Als je niet onder druk kunt presteren,
kun je beter stoppen met voetballen. En het is niet zo dat ik
door die hogere druk minder kan slapen ofzo. Druk is iets wat ik
voel in het veld. Maar ik ga altijd op dezelfde manier de wed
strijd in. Ik doe nog steeds hetzelfde met de bal. Ik denk dat het
ook belangrijk is om zo ermee om te gaan en er zo over te den
ken, want op deze manier blijven je prestaties het meest con
stant. Als je tijdens de wedstrijd blijft nadenken: "Ik moét scoren
en ik moét een goede actie maken, want dat verwachten de
mensen van me", dan wordt het een drama. Ik wil gewoon lek
ker spelen en laten zien wat ik kan.'
En dat kan hij. Tenminste, als hij niet geblesseerd is. Van der
Vaart heeft het geluk dat hij geen wedstrijdritme nodig heeft als
hij terugkomt van een blessure. Van enig vormverlies heeft het
talent, de belangrijke speler, nog geen last gehad.
'Je kunt wel zeggen dat ik redelijk constant presteer, ja. Goed in
vorm zijn is misschien wel de gemoedstoestand van vertrouwen
in jezelf hebben. Je durft meer en alles wat je probeert, lukt dan
ook. Als je een aantal wedstrij
den wat minder presteert, ben
je eerder bang om fouten te
maken. Ik heb dat bijvoorbeeld
bij het trappen van een corner.
Als ik de eerste corner goed
voorkrijg, schiet ik hem de hele
wedstrijd goed. Zodra ik de
eerste corner te laag of juist te
hoog trap, dan is de kans groot
dat het de rest van de wed
strijd niets wordt. Dat heeft
met dat vertrouwen te maken.
En uit vertrouwen volgt iets
wat je wellicht vorm zou kun
nen noemen.'
Die vorm en zijn goede presta
ties leveren Van der Vaart de
ene loftuiting na de andere op. Hij wordt al geschaard in het rij
tje Johan Cruijff en Marco van Basten. Van der Vaart zelf blijft er
nuchter onder.
'Ja, die vergelijkingen zijn wel leuk natuurlijk, maar we leven in
een heel ander tijdperk. Ik hoor het aan en leg het dan naast me
neer. Cruijff is een fenomeen en zo zie ik mezelf nog niet. En
qua type speler is hij ook heel anders. Cruijff was heel snel, licht
en wendbaar. Ik ben dus niet snel en best stevig.'
Behalve een discussie of Van der Vaart al dan niet in het rijtje
Cruijff-Van Basten thuis hoort, laait er rond elke interland een
nationaal debat op of Van der Vaart in de basis van Oranje
hoort. De bondscoaches blijven rustig onder de hype en stellen
het talent dan ook niet automatisch op. Ook hierover blijft Van
der Vaart de nuchterheid zelve.
'Ik volg zo'n discussie natuurlijk wel. Maar ik vind niet dat ik
móet spelen. Ik vind het al fantastisch dat ik met die mannen
mee mag trainen en dat ik überhaupt bij de ploeg zit. Ik ben
jong en ik zie wel wat er gebeurt.'
8
AJAX MAGAZINE FEBRUARI/MAART 2003