David
Ziekenbezoek
Schoef
CD
co
CO
ru
Cl
Erelid Wim Schoevaart op de nieuwjaarsreceptie. De archivaris van Ajax
hoopt op 24 maart 85 jaar te worden.
Ruim anderhalf jaar geleden besteedden we als MADIWODOVPRO - het
radioprogramma waar ik voor werk - een week lang aandacht aan het
jeugdvoetbal. Voor die week maakte ik een documentaire met en over
David Mendes da Silva, toen een jeugdig talent van Sparta. Van Hane-
gem was z'n trainer toen. En zei over hem tegen mij: 'Hij kan wel aardig
voetballen.'
Uit de mond van de Kromme betekende dat een groot compliment,
waar je trots op kon zijn.
En David kón voetballen, dat zag je zo. Hij was zo'n speler van wie je denkt:
die wil ik er wei bij hebben.
Nu waren er toen ook geruchten dat Ajax interesse had. David wilde of kon er
niks over zeggen, toen ik hem ernaar vroeg.
Later werd duidelijk dat Ajax inderdaad interesse had, maar Sparta veel te
veel voor hem vroeg. Newcastle United was ook in beeld als nieuwe werkge
ver. Maar ook dat ging niet door. David bleef op Spangen.
Behalve dat hij 'aardig' voetbalde, was David ook een aardige jongen. Voorko
mend, beschaafd, bescheiden, geestig. Ik kwam bij hem thuis en kreeg een
inkijkje in zijn achtergrond. Kaapverdiaan is hij. In Rotterdam wonen veel
Kaapverdianen. Zij kennen eigen onderlinge straatvoetbalcompetities.
Bekende Kaapverdiaanse voetballers zijn Nascimento, Henrik Larsson en
Patrick Viera. Zoals veel Kaapverdianen voer ook Davids vader op de grote
vaart. In huis de sfeer van een warm katholiek geloof. Jordanees op z'n rooms.
David sliep in een kamer met zijn minder talentrijke broer. Wat trofeeën,
shirts, foto's. Een niet al te grote,
echte jongenskamer.
In alles hoopte ik dat deze aar
dige jongen, die zo aardig ballen
kon, het rood-wit van Sparta zou
verruilen voor ons rood-wit.
Maar helaas, David bleef bij
Sparta. Gelukkig voor hem werd
Frank Rijkaard trainer, dacht ik.
Maar David ging toch niet echt
beter voetballen. Degradatievoet
bal deed hem geen goed. David
verpieterde, vond ik.
In die tijd ontmoette ik ook
Boukhari. Hij had nog geen rijbe
wijs en reed met David mee naar
en van het trainingscomplex van
Sparta, ver van Spangen ergens
in de Alexanderpolder, aan de
rand van Rotterdam gelegen.
Boukhari was ook een speler die
mijn hart gestolen had. Die wilde
ik er ook wel bij hebben. Bij een
flipperkast in de kantine van
Spartanello hadden we het een
keer over David (hij moest zelf
even bij Van Hanegem zijn). 'Die
zal wel naar Ajax gaan,' zei
Boukhari. Troostend en wishfull
thinking zei ik: 'Wie weet kom jij
daar ook wel, ik hoop het in elk
geval.'
U kent de afloop. Boukhari kwam, Ajax redde Sparta, financieel dan. David
bleef en verpieterde nog meer. Maar eind vorig jaar grote opluchting, niet
alleen in huize Mendes, maar ook bij mij: de winter een nieuwe lente voor
David. Weliswaar gehuurd, maar toch. Als ik het iemand gun bij ons te slagen,
dan hem wel.
Nog steeds een aardige jongen en ballen kan hij ook wel, geloof me.
Klaas Vos
Jaarlijks brengt de Ajax-selectie een bezoek aan de kinderafdeling van het VU-zie-
kenhuis in Amsterdam. Dit jaar werd eerst de polikliniek bezocht, waar tientallen
kinderen al klaar stonden om hun helden te ontmoeten. Daarna volgde een rond
gang langs de verschillende afdelingen. De aanwezigheid van de Ajacieden, die
shirtjes uitdeelden en signeerden
en spelletjes speelden met de kin
deren, verlichtte voor even het niet
altijd gemakkelijke verblijf in het
ziekenhuis van de patiëntjes. Aan
het eind van de middag waren niet
alleen de kinderen tevreden. Zoals
Jan van Halst zei: 'Als ik door mijn
status van voetballer een lach op
het gezicht van een ziek kind kan
laten verschijnen, vind ik dat heel
mooi. Daar doe ik het voor.'
AJAX MAGAZINE FEBRUARI/MAART 2003
21
