De keuzes van
Bettine Vriesekoop
blijvende figuren. Van der Vaart ontwikkelt zich
tot leider, die heeft het wellicht ook in zich. Van
het huidige Ajax maakt ook Chivu een goede
indruk op mij. En Ronald Koeman, ook zo'n top
per die goed met zijn vak bezig is. Bepaald niet
een jongen die wartaal uitslaat. Een zeer goede
trainer voor Ajax, en een integere jongen
bovendien. Kluivert heeft nog veel goed te
maken alvorens als integer bestempeld te wor
den. Ik schaar hem niet onder de echte groten.
'Ajax is mijn club, mede doordat ik alweer zo
lang in Amsterdam woon. Ik voel een speciale
band. Naast persoonlijkheid, spreekt de manier
van bewegen mij aan in het voetbal. Wat dat
betreft zit ik bij Ajax dus goed. Neem Cruijff.
Soms delegerend en soms als een roofdier dat
ene moment afwachtend, waarop hij in een
fractie van een seconde start met accelereren.
Prachtig vond ik dat. Cruijff bewoog niet, hij
was beweging. Cruijff is zelf voetbal geworden.
Zijn acties hoeven geen doelpunten op te leve
ren, iets wat ik ook heb bij Dennis Bergkamp.
De actie zelf is voldoende. Je hoeft echt geen
verstand van voetbal te hebben om dat te zien.'
In het AD schreef je ruim een jaar geleden een
licht ironische columnwaarin het erop neer
kwam dat Ajax behoefte had aan de Chinese
benadering van topsport. Denk je dat Ajax nog
steeds behoefte heeft aan alternatieve trai
ningsmethoden?
'Het gaat natuurlijk een stuk beter, maar toen ik
dat stukje schreef, ging het buitengewoon
slecht met Ajax. Adriaanse had de erfenis van
een rotperiode gekregen. Onlangs zag ik de film
Daar hoorden zij engelen zingen voor de eerste
keer. Ik schrok een beetje van de benadering
van de jeugd. Er werd alleen aan het voetbal
gedacht, ik meende zelfs de methode-Van Gaal
in die aanpakte herkennen. Geen schouder
klopjes en ook aan de ontwikkeling van het
individu werd weinig aandacht geschonken.
Terwijl het voor die jongens heel leuk zou zijn
om eens een middagje aan tai chi te doen. Als
je zo weinig aandacht aan het individu schenkt, loop je volgens
mij snel de kans dat een jongen op zijn zestiende denkt: bekijk
het. En ik kan het weten, want ik ben precies zo opgevoed. En
dat als meisje! Eens houdt het op met die harde benadering. Ga
wat speelser om met kinderen, zou ik zeggen, en stop met dat
botte taalgebruik.
'Hiddinks succes met Zuid-Korea was gebaseerd op de omge
draaide variant. Discipline hoefje de Koreanen echt niet bij te
brengen. Hiddink koos dan ook terecht voor een speelse en los
sere aanpak. Ik heb zelf ook twee keer in Korea getraind en weet
dat ze daar door muren gaan. Fanatisme ten top. In China en
Korea heerst de survival of the fittest-cultuur. Toen ik dat
bewuste stukje in het AD schreef, moest ik daaraan denken.
Omdat het destijds niet liep bij Ajax, "adviseerde" ik ze om op
een andere manier krachten te genereren. Dat
heeft vaak een frisse uitwerking op het mentale
vlak. Of kies een andere trainingsvorm. Nog
steeds zie ik ze bij Ajax slalommen tussen die
pionnen door, of buikspieroefeningen doen die
dertig jaar geleden al uit de mode raakten. Ga
's ochtends eens een uurtje karaten! Heel goed
voor alle spieren. Waar blijft de vernieuwing?
Nu blijft bij mij toch het beeld hangen dat ze
2 's avonds op de hotelkamer computerspelletjes
1 met elkaar zitten te spelen. Vroeger analyseerde
ik tot in den treure video's van mijn tegenstan-
1 ders. Aan de top moet je primair met je vak
bezig zijn. Ontspanning moet in dienst staan
van de prestatie.'
Machocultuur
Vind je voetballers wat dat aangaat lui en ver
wend?
'Nee, ik zou eerder zeggen leeg. Dat meen ik
echt. Maar misschien komt dit wel door onze
cultuur. Als een Chinese tafeltennisser het niet
in zich heeft om een nieuwe Rijkaard of Van
Basten te worden, dan krijgt zo iemand dat op
tijd te horen en worden de ambities bijgesteld.
In het voetbal heerst de typische machocultuur.
Meditatie of karate zul je een voetballer nooit
zien doen. Hoewel, karate kunnen ze nog wel
verkopen, maar mediteren is voor een voetbal
ler natuurlijk uit den boze. Wij tafeltenissers
moeten mediteren en yogalessen volgen, dat is
belangrijk voor de concentratie. Of we moeten
naar de sportpsycholoog, waar we leren om te
gaan met de spanning die kan optreden bij een
stand van 20-19. Voetballers gaan niet naar de
sportpsycholoog. Nou, je ziet de gevolgen: denk
maar aan al die gemiste penalty's op het EK.
Daar is gebleken dat ze helemaal niet met
spanning kunnen omgaan zodra ze niet meer
onderdeel van het team zijn.'
Heb jij enig idee waarom de Koreanen en de
I Chinezen er, met hun gedisciplineerde en
uiterst professionele sportbenadering, niet in
slagen om hun achterstand op het westerse voetbal in te lopen?
'In Zuid-Korea zijn ze er niet zo mee bezig geweest, maar toen zij
eenmaal het WK hadden binnengehaald, hebben ze er zich wel
volledig op toegelegd. Dan zie je meteen hoe ver ze kunnen
komen. Dat komt deels doordat Koreanen fysiek sterk ontwikkeld
zijn. Het zijn sterke en goede atleten. Chinezen hebben als
nadeel dat ze wat betreft hun bouw minder sterk zijn. Het is dus
zeer de vraag of China ooit een goed voetballand wordt. Net
zoals ze minder goed zijn in andere fysieke sporten, zoals tennis,
zwemmen en atletiek. Voeding speelt ook een rol. Op het gebied
van voedingstechnologie zijn ze inmiddels een stuk verder, waar
mee de mogelijkheden tot vorderingen toe zullen nemen. Zij
hebben het altijd moeten hebben van kwantiteit. Je selecteert
gewoon honderdduizend tafeltennissers op basis van uiterlijke
Stoppen of doorgaan?
'Doorgaan, omdat het me meer
heeft gebracht in mijn leven.'
China of Nederland?
'Nederland. Hier zijn toch meer
mogelijkheden om jezelf te ont
plooien. Ik zou niet kunnen leven
in China.'
Koeman of Vlieg?
'Vlieg. Hij is de afgelopen vijftien
jaar erg belangrijk voor me ge
weest. Ik heb veel aan hem gehad.
Het zou een belediging voor hem
zijn als ik Koeman zou zeggen.'
Televisie of radio?
'Radio. Ik ben misschien een beetje
ouderwets, maar tv vind ik in het
algemeen wat oppervlakkig. Radio
laat iets aan de verbeelding over.'
Bob de Bouwer of Teletubbies?
'Mijn zoontje vindt Bob de Bouwer
op dit moment leuker.' (lacht)
AJAX MAGAZINE FEBRUARI/MAART 2003
