W Hierden
Bij Henk Timmer in de buurt, dat is het plaatsje Hierden, aan
schurkend tegen Harderwijk. Daar heeft zijn wieg gestaan en
daar - het mag nog even duren - wil hij uiteindelijk ook sten/en.
In het donker is Hierden lastig te vinden, je rijdt er gemakkelijk
voorbij. Je zou bijkans in een aangeharkt voortuintje rijden, zo
smal zijn de straten. Timmer kwam negatief in het nieuws, nadat
hij met een drankje op tegen een tuinhekje zou zijn gereden. De
doelman wil er liever niets over zeggen, behalve dat er weinig
van het verhaal klopt. 'Maar wat heb je eraan om te reageren?
Dat vinden die journalisten alleen maar mooi. Laten we erover
ophouden.' Eerst laat Timmer trots de kantine van zijn eerste
club, W Hierden, van binnen zien. Bomvol en oergezellig is het
en hij kent bijna iedereen bij naam. Zijn broertje is er ook, en zijn
ouders. Hier liggen zijn roots. Af en toe traint hij weieens een elf
tal, als hij tijd heeft. Zijn vader, Gerrit Timmer, was maar liefst
25 jaar voorzitter van de huidige tweedeklasser W Hierden. De
kantine is een soort tweede huiskamer voor Timmer. Maar niet
echt een geweldige plek voor een interview.
We praten verder in een fraai eetcafé in Harderwijk, Luxembourg
geheten. Pa was niet alleen voorzitter van de plaatselijke club,
maar ook Timmers lichtende voorbeeld: 'Ik zag mijn vader als
doelman van W Hierden 1 duiken; heel spectaculair. Hij was ook
echt goed. Hij kon echter niet het maximale uit zijn kwaliteiten
halen, omdat hij te hard moest werken. Zonde eigenlijk, want
mijn pa was een groot talent. Het standaardverhaal is dat
vaders heel trots op hun zoon zijn, maar hij was vaak juist kri
tisch. "De goede dingen weet je zelf wel," zei hij altijd. En hij gaf
advies: "Als je een bal over de lat tikt, moet dat met die hand."
Hij sprak natuurlijk uit ervaring.'
Niet gemakkelijk, als de voorzitter tevens je verwekker is. Je
krijgt dan snel scheve gezichten. 'In het begin zeker,' beaamt
Timmer. 'Maar ik had gewoon meer talent. Toch hoorde ik vaak:
"Hij zit in de Cl omdat zijn vader voorzitter is." Ik trok me daar
nooit iets van aan.'
Timmers helden van Studio Sport waren Jan van Beveren en
Pim Doesburg. 'Fantastische keepers vond ik dat. Als ik hen een
zweefduik zag maken wilde ik dat ook. Andere jongens leerden
de trucjes van Gerald Vanenburg, maar ik wilde net zo kunnen
zweven als Van Beveren. Die mannen zijn nog steeds mijn hel
den. Ze hadden een bepaalde uitstraling waar ik van houd. Een
beetje show moet zeker kunnen.'
's Middags, na school, op een grasveld in de buurt, trachtte hij
'de zweef van Beef' na te doen. 'Samen met al die jongens, die
je net hebt ontmoet in de kantine. We waren een hechte kliek.
En nog steeds, we steunen elkaar door dik en dun. Op het veldje
keepen, prachtig vond ik dat. Dan kwam ik onder de modder
thuis. Bij ons hadden we altijd mooie veldjes. In een dorp werkt
het namelijk als volgt: er wordt een mooi veld gemaakt voor de
jongens, compleet met doeltjes erop, en het wordt keurig bijge
houden en gemaaid. Dat komt voort uit een soort gemeen
schapszin.'
In conclaaf
Het vijftienjarige talentje Timmer werd ontdekt door PEC Zwolle,
toen ook nog uitkomend in de eredivisie. 'Ik kwam in de Al en
was vijftien jaar. Uit Hierden.' Timmer kijkt alsof het een mirakel
was. 'Samen met Bert Konterman, nu een zwager van me. Hij
kwam uit Rouveen, ik uit Hierden. We betraden de wereld van
PEC Zwolle. Eredivisie! Vanaf het begin zochten we elkaar op en
hadden we steun aan elkaar. Ik dacht: verdomme, nu ga ik er
echt alles aan doen. Mijn vader vond het fantastisch. Tegenover
andere mensen was hij apetrots. Hij hoopte mij altijd nog eens in
een gigantisch stadion te zien, bij een grote club.'
Wat later werd Piet Schrijvers in Zwolle hoofdtrainer. Timmer
debuteerde tegen Willem II en keepte een prima partij. Alleen
David Loggie scoorde, binnenkant paal. Niets aan te doen. Een
ex-doelman als trainer lijkt top voor een keeper. Timmer ziet dat
genuanceerder: 'We hadden een beetje een haat-liefdeverhou
ding. De groep durfde niet zoveel tegen hem te zeggen, maar ik
ging altijd met Piet in conclaaf. Dat nam hij mij soms kwalijk. Ik
merk vaak in de voetbalwereld dat mensen zichzelf niet zijn. Veel
jongens gaan zo raar en bijdehand doen. Geef gewoon je
mening. Piet werd pas toen hij weg moest een fantastische trai
ner. Op dat moment benaderde iedereen hem normaal. Je moet
als trainer ook goed met mensen om kunnen gaan en hij had
daar best moeite mee.'
Bijna twaalf seizoenen bij Zwolle. Dat is een eeuwigheid in het
voetbal. 'Het blijft toch mijn club, ik heb een beetje een blauwwit
hart. Een heerlijke volksclub, van Jenny de koffiejuffrouw en Gert
die de was doet. Na een wedstrijd van Ajax kijk ik altijd even wat
Zwolle heeft gedaan.'
Tijdens zijn periode in het Oosterenk Stadion werd Tim
mer zelfs genomineerd. Na Jerzy Dudek en Ronald Water
reus was hij de beste keeper van Nederland. AZ was
0 bereid zijn toch niet geringe contract - door Zwolle gefi
nancierd met Sport 7 in het vooruitzicht - af te kopen.
"c 'Toen ik tekende, zou Oscar Moens weggaan. Hij had ruzie
met de club over zijn contract. Ik tekende voor vijf jaar.
Trainer Gerard van der Lem zei: "Henk, jij wordt mijn eer-
3 oü ste doelman." Het eerste seizoen liep goed. Ik heb Oscar
jjj vooraf zelf benaderd en gevraagd wat hij ging doen. "Ik ga
j_ weg," was zijn antwoord. Maar het lukte hem niet om
weg te komen. Moens had al veel eerder naar een top-
E club moeten gaan. Zonde van zo'n prachtige keeper. Het
a) klikte tussen ons. Dat wij elkaar een hak zetten, dat soort
J* onzin, daar is nooit sprake van geweest.'
N De momenten dat Timmer wel emoties toont, zijn die
wanneer mensen in zijn ogen onrechtvaardig worden
behandeld. Zoals in het geval van Gerard van der Lem. 'Bij
O
zijn ontslag had ik bijna de tranen in mijn ogen. Ik vond
v het enorm onterecht dat hij eruit moest toen de resulta
ten slecht waren. Wij hebben als spelersgroep voor hem
gepleit. Er waren veel blessures, en ook domme rode kaarten,
waardoor we nooit in de sterkste opstelling konden spelen. Hij
bleef ons echter vertrouwen geven. Maar dan verloren we met
1 -0, of 2-1Ongelukkig. Dat vond ik echt sneu.'
Huurling
'Ik ben een man van afspraken. Als iemand die niet nakomt, is
het meteen over voor mij.' Henk Timmer doelt op AZ-trainer
Henk van Stee. Ondanks alle gedane beloftes belandde de doel
man op de bank. Onverwacht verloste Feyenoord hem uit zijn lij
den. Werken in Alkmaar werd werken in Rotterdam. 'Het was
zo'n mooie ervaring toen ik daar voor het eerst stond.'
De droom van zijn vader kwam uit: Henk Timmer stond in een
A1AX MAGAZINE DECEMBER 2002/JANUARI 2003
23
