Strafschopgebieden co 'Ie kunt beter
zwanger zijn'
CD
CD
Op 19 september zat de 'Milieuminister' bij
Barend en Van Dorp. De Milieuminister
bestaat niet, maar een actievoerder van
Greenpeace had zich de vorige dag voor
hem uitgegeven (net pak aangetrokken) en
was de Tweede Kamer binnengewandeld
(binnengedrongen, zo u wilt; dat hangt af
van de mate van sympathie waar zo'n actie
bij u op kan rekenen). Daar wilde hij de
volksvertegenwoordiging uitleggen dat de
plannen van Greenpeace de samenleving
veel geld (hij had het over vier miljard
euro!) kunnen opleveren en bovendien het
milieu sparen. Hij had zijn speech goed
voorbereid, met een mooie, formele aanhef, maar hij werd ontmaskerd, afge
voerd, opgesloten, ondervraagd en snel genoeg weer vrijgelaten om de vol
gende avond in het populaire praatprogramma aan te kunnen schuiven. Oud
sportjournalist Van Dorp dook meteen in het diepe met de hamvraag: Wat
ging er door je heen toen je gisterochtend van huis ging?' De Milieuminister
gaf zonder omwegen toe dat hij zenuwachtig was geweest. Hij had een 'bon
kend harf gehad en 'de adrenaline deed goed zijn werk'. Erg veel dieper werd
het gesprek niet. Wel viel op dat Barend en Van Dorp de jongeman voor hun
doen steeds pas laat in de rede vielen. Kennelijk konden zij, die als onder
zoeksjournalisten ook weieens naar minder orthodoxe methoden grepen, wel
enige sympathie opbrengen voor de actie. Helaas verzuimden zij nader te
informeren naar de aantrekkelijke plannen die de Milieuminister in de Tweede
Kamer niet had kunnen ontvouwen.
Toen klonk opeens, luid en theatraal: 'Maar dat is toch ónzin.J'
De camera draaide naar Jan Mulder. Jan Mulder is het personage dat in het
programma van Barend en Van Dorp fungeert als derde wiel aan de wagen. De
camera registreerde in dose-up Mulders opwinding. 'Dat is toch je reinste
ónzin... Jaaa, zeg nou zélf.'
Inderdaad. Als het mogelijk is om vier miljard euro te bezuinigen en tegelijk
het milieu te sparen, dan is het onzinnig om dat niet te doen. Of bedoelde Jan
dat iemand met zo'n goed plan niet de mond gesnoerd moet worden? Of dat
een werkelijk goed plan dat Milieuminister-gedoe niet nodig heeft om aan de
man gebracht te worden? Het was even stil in de uitzending. 'Ik bedoel maar.
Zeg nou zelf: daar ben je toch niet ze-nuw-ach-tig over? De Tweede Kamer
binnenlopen... Wat is dat nou?'
Met de hem karakteriserende uithalen en klemtonen gaf Mulder blijk van zijn
verontwaardiging. Met een vliegtuigje op het Rode Plein landen, daar kon hij
zich zenuwen bij voorstellen, maar dit...? Onzin! Het was het - wat ongemakke
lijke - einde van het onderwep.
Jan Mulder, de oud-voetballer en columnist, is geen analyticus. Zijn bijdragen
aan het programma van Barend en Van Dorp tonen dat aan, zijn columns en
stukjes tonen dat ook aan. Maar er is een belangrijk verschil. Onlangs ver
scheen bij Thomas Rap (de te vroeg overleden uitgever met het grote sport-
hart) onder de titel 'Strafschopgebieden Reserves' het vierde deel van het
Verzameld Sportwerk van Jan Mulder. In dit deel zijn vier bundels opgenomen
uit de periode 1978-1984, waaronder het befaamde (en thans antiquarische)
'Opmars der strafschopgebieden'. Oude koek dus, maar koek die volkomen
terecht opnieuw geserveerd wordt. Het 387 pagina's dikke trommeltje snoep
je in een middagje (pakweg drie uitzendingen van Barend en Van Dorp) moei
teloos leeg. Als Mulder schrijft, is hij inderdaad geen analyticus. Mulder obser
veert en schetst. Met een scherp oog - voor de verhoudingen in het voetbal en
de taal van het voetbal - en een fijne pen, die geen uitroeptekens en klemto
nen nodig heeft. Wie drie maal Mulder op televisie liever heeft besteed aan
lezing van 'Strafschopgebieden Reserves', kan slechts verzuchten hoe jam
mer het is dat Mulder in 1974 niet aan Thomas Raps verzoek kon voldoen om
een dagboek bij te houden, en dat te illustreren met zelf gemaakte foto's, van
het WK in Duitsland. Jan Mulder viel buiten de selectie. (MS)
Ik zou kunnen zeggen dat Ajax - Barcelona een
feest van en voor voetballiefhebbers was. Maar mijn
vrouw is helemaal geen voetballiefhebber en
genoot gewoon mee. (Raoul Heertje, Het Parool,
06-08-2002)
Mannen die op tv serieus over voetbal praten, dat is
net zoiets als de mannen en vrouwen uit de porno
industrie die in die programma's laat op de avond
praten over seks. (Han Lips, Het Parool, 20-08-
2002)
Bij Studio Sport weten ze wat de kijker wil. Op zon
dag om zeven uur 's avonds alleen maar samenvat
tingen. Net als vroeger. Die vervelende, analyse
rende prietpraters zijn verbannen naar een
programma laat op de avond. Chapeau! (Han Lips,
Het Parool, 20-08-2002)
Ik wil niet dat Co, als-ie ooit terugkomt, valse belof
ten doet: lief zijn voor de pers, een beroep doen op
de pers, samenwerken met de pers - want in derge
lijke metamorfoses van dominante persoonlijkhe
den geloof ik niet. Co is Co en het is te lang stil
geweest rondom hem. Wie hem belt, kan op mijn
steun rekenen. Omdat ik na een wedstrijd wel weer
eens een leerzame persconferentie wil bij wonen.
(Kees Jansma, VI, 21-08-2002)
Dus haalt Zlatan nog altijd bijna dagelijks de pagi
na's van de kranten en, vooral, de tabloids. Er is
immers altijd wat met Zlatan: een mooi doelpunt,
een geslaagde truc, de zoveelste boete voor roeke
loos autorijden of zijn nieuwste vlam. (Het Parool,
26-08-2002)
Het succes van vorig jaar krijgt vroeg in het nieuwe
seizoen zo al een vervolg. Belangrijk, want Koeman
weet na al die jaren namelijk ook: met de wind van
gisteren, valt vandaag niet meer te zeilen. (Alge
meen Dagblad, 26-08-2002)
AJAX MAGAZINE OKTOBER/NOVEMBER 2002
