zijn eerste balcontact raak, 1-2. De
aansluitingstreffer was het begin van een
spectaculaire fase van de wedstrijd. Waar
de Ajacieden gepassioneerd op zoek gingen
naar de gelijkmaker, probeerden de
Utrechters de winst zeker te stellen. De
ploeg uit de Domstad stuitte echter telkens
op doelman Maarten Stekelenburg. Vijf
minuten voor tijd werd het dappere Ajax
dan toch beloond. Alweer gaf Valencia
prachtig voor en alweer was het Rafael die
scoorde, ditmaal met een schitterende
kopbal. De spelers reageerden uitzinnig en
kregen net als tegen FC Twente de
toeschouwers van de banken.
De aanwezigen in de Arena maakten zich
op voor een bloedstollende verlenging. Het
spel golfde op en neer en beide ploegen
kregen de mogelijkheid om de wedstrijd
met een golden goal te beslissen. Nadat
Nando Rafael tot twee maal toe op zo'n
mooie wijze had gescoord, miste hij na vijf
minuten misschien wel de gemakkelijkste
kans van de avond; de spits kopte te simpel
in de handen van doelman Wapenaar. Met
Rafael heeft Ajax dus een spits voor de
toekomst in de gelederen, met Maarten
Stekelenburg een keeper. Tot ergernis van
de Utrecht-aanvallers verrichtte de goalie
ook in de verlenging heroïsche reddingen.
Aangezien de stand na 120 minuten nog
steeds gelijk was, moesten strafschoppen
uitmaken welke ploeg naar de finale zou
gaan.
De eerste die moest aanleggen van elf
meter was Stefano Seedorf. De
Zaandammer nam een aanloop van buiten
de zestien en schoot hard in a la Neeskens,
dwars door het midden. Tanghe moest
Utrecht op gelijke hoogte brengen en deed
dat ook. Stekelenburg dook naar de andere
hoek. Kiran Bechan was Ajax' tweede man
en ook hij schoot onberispelijk raak.
Invaller Roiha was de vierde penaltynemer
en ook de Fin kreeg een streepje achter zijn
naam. Doelpuntenmaker Rafael legde aan
voor de derde penalty voor Ajax.
Wapenaar ging naar de goede hoek, maar
de pupil van Danny Blind miste niet. Ook
Stekelenburg ging naar de goede hoek bij
Bosschaart, maar via de binnenkant van de
paal ging de bal er in, 3-3 in de serie.
Walker, bijna nooit falend van elf meter,
was ook nu succesvol, 4-3. Roest tekende
voor de vierde strafschop, 4-4. De laatste in
de eerste serie was Gabriel Mofokeng. De
Zuid-Afrikaan schrok van het geluid van
de handschoenen van Wapenaar, maar de
bal ging er wel in. Zwaanswijk bracht de
stand op 5-5.
Vanaf dat moment was missen dodelijk.
Olde Riekerink instrueerde zijn mannen
opnieuw. Er moest een zesde penaltynemer
worden aangewezen. Jason Culina kreeg
die taak toebedeeld en schoot langs
Wapenaar, 6-5. Tom van Mol stuurde
Stekelenburg naar de verkeerde hoek, 6-6.
De enige A-selectiespeler van het
Amsterdamse gezelschap, Petri Pasanen,
was de volgende Ajacied. Helaas stuitte
uitgerekend de Fin op doelman Wapenaar.
Daardoor moest Stekelenburg de penalty
keren van De Jong als Ajax nog een kans
wilde houden. Dat lukte niet en daarmee
was na winst op Volendam, Haarlem, De
Graafschap, FC Twente en Stormvogels/
Telstar het sprookje voor het talentvolle
team uit.
Desondanks was Olde Riekerink zeer te
spreken over de spelers: 'Ik ben
ongelooflijk trots op de manier waarop
deze jongens in deze ambiance het publiek
een geweldige avond hebben bezorgd.'
Nekkende penalty's
Vier dagen na de met opgeheven hoofd
verloren wedstrijd tegen FC Utrecht, kon
Ajax zich opmaken voor de tweede halve
finale, die van het eigen bekertoernooi. De
ambiance was een wereld van verschil;
geen twintigduizend supporters in de
Arena, maar een handjevol toeschouwers
in Rheden. Wellicht de reden dat de
Ajacieden vooral het eerste kwartier van
het duel tegen de reserves van Vitesse
Foto: Louis van de Vuurst
Foto: Louis van de Vuurst
Nando Rafael reageert
uitzinnig na zijn twee
doelpunten in de halve
finale.
De spelers moedigen
elkaar aan voor de
strafschoppenserie.
