Een aardig woordje was er niet bij.
'Ik heb veel trainingen gehad van Bobby
Haarms, een verschrikkelijk harde vent.
We moesten banken veertig keer over ons
hoofd tillen en neerzetten. Bij de 33ste keer
zei Bobby "het is niet naar mijn zin, we
beginnen opnieuw". Ajax heeft mij
gevormd als mens. Tegen mijn kinderen
kan ik nu ook zo hard zijn. Er moet
gewerkt geworden.
'Na twee jaar in de junioren te hebben
gespeeld, moest ik in 1973 weg. Ik had te
weinig progressie gemaakt vond men, was
te oud voor de junioren en in het C-team
was geen plaats. Ik ben bij BFC in Bussum
gaan spelen en haalde een kappersdiploma.
Nee, een andere betaald-voetbalclub was
niet aan de orde. Ik had een heel
beschermde opvoeding, niet zo in de
maatschappij staand. Alles buiten het
huiselijke was eng. Ik reed later wel eens
mee achterop bij mede-tweede-elftalspeler
Paul Bijvank op een Puch naar zijn huis,
maar wist helemaal niet dat er paaltjes in
de stad staan. Hij moest me waarschuwen
om de tassen omhoog te houden, anders
had ik eraf gelegen. Ik was een groentje. Zei
tegen iedereen u, durfde niks te zeggen of
ik begon te blozen.'
Liften naar Ajax
Beschermde opvoeding of niet, de
reismethoden van Seegers waren niet suf.
AJAX MAGAZINE APRIL 2002 143
