van twee auto's en een
dubbele garagedeur
Het voordeel
Toen Beckenbauer, Cruijff en Pele het voetbal als een roadshow naar Amerika
brachten, was John O'Brien nog niet geboren. De geïmporteerde sterren kregen
de sport niet van de grond. Nog altijd geldt voetbal er als uitheemse sport, maar
AJAX MAGAZINE APRIL 2002 11
de tijd dat je voor een halfzachte werd gehouden als je na je jeugd nog
voetbalde, ligt ver achter ons. O'Brien schaamde zich dan ook niet voor het
oefenen tegen de garagedeur, maar hij wist wel dat Amerika in ieder geval in één
opzicht niet het land was van de onbegrensde mogelijkheden.
De Holland-Amerika-Lijn bracht jaren na
Cruijff, Krol, Suurbier, Advocaat en Van
I Hanegem ook voetballers deze kant op.
Amerikaanse spelers zijn steeds minder
exotisch geworden. Niemand vindt het
meer raar dat een Amerikaan voor Ajax
speelt. O'Brien is er inmiddels al zo lang -
sinds 1994 - dat hij een van de weinigen in
de selectie is die wel goed Nederlands
praten.
Een dag na Ajax - Feyenoord is hij moe
maar voldaan.
O'Brien: 'Ik vind het lekker als we om één
uur spelen. Dan heb je overdag nog een
hele tijd om de wedstrijd te verwerken,
lichamelijk en geestelijk. Zo'n wedstrijd zit
nog heel lang in mijn hoofd. Ik denk dan
aan alle situaties waarbij ik betrokken ben
geweest. En meestal heeft dat te maken met
een doelpunt dat ik in gedachten op de
meest schitterende manieren maak, maar
waarbij ik in
werkelijkheid de bal
volkomen verkeerd
heb geraakt, of door Raymond Bouwman
simpel heb foto's Tessa Posthuma de Boer
afgeschoven. Het
gaat er altijd om, hoe ik een held had
kunnen zijn. Een romantisch beeld. Hoe
kan het, denk ik dan, dat ik dat allemaal nu
wel kan bedenken, en toen het erom ging
niet? Ik kan er eindeloos wakker van
liggen. Gelukkig wordt het minder
naarmate de ervaring toeneemt. Laat ik dat
maar als vooruitgang zien. De dromen
worden langzamerhand ingehaald door de
realiteit. En die is dat het maar heel zelden
heel mooi kan zijn. De omstandigheden
zijn er meestal niet naar. Vaak staat een
tegenstander in de weg, soms ook je eigen
onvermogen.'
Maar je hebt toch ook schitterende goals wel
gemaakt.
O'Brien: 'Ja ach, gek genoeg denk ik daar
nooit meer aan terug. Ik lig nooit wakker
van de doelpunten die ik wel heb gemaakt.
Als ik gescoord heb, bel ik naar Amerika.
Dan moet ik dat
delen met mijn
familie in het land
waar mijn gevoel
ligt. Want dat blijft
Amerika altijd voor
