Foto: Louis van de Vuurst
nooit bij Ajax, toen ik een jaar of 23, 24
was.'
Beslissende factor
Verder moest De Boer flink wennen aan de
fans, de o zo kritische socios. 'Bij Barcelona
staan ze niet altijd direct achter ons. Niet
zoals bij Ajax. Het is meer dat ze gaan
zitten en denken: kom maar op met die
goals! Dat is jammer. Want soms staan we
weieens achter of loopt het niet en dan
hoor je ons juist te helpen door ons aan te
moedigen. Maar dan gaan ze juist fluiten!
Dit seizoen ook weer. Ineens floten ze
Rivaldo uit. Hetzelfde overkwam vorig jaar
Kluivert en eerder ook Bogarde en Zenden.
Vind ik raar. Hoe vaak zijn zij niet de
beslissende factor voor ons geweest. Daar
kan ik dan met mijn verstand niet bij.
Natuurlijk, mij is het ook weieens
overkomen, zoals tegen Valencia. Bij de
eerste tegentreffer gleed ik uit. Kan
gebeuren. Niet in hun ogen, want zij
beginnen dan meteen te fluiten. Niet een
heel stadion, wel een paar honderd man.
Dat zijn er misschien niet veel, maar je
hoort het natuurlijk wel. Je hebt weieens
een periode dat bepaalde spelers om welke
reden dan ook even niet goed liggen bij het
publiek en dan doen ze dat. Dus daar raak
je aan gewend. Ik kan er dan ook wel tegen,
maar leuk is het natuurlijk niet.'
Maar, zo benadrukt De Boer, het is ook
weer niet zo dat de socios, gemiddeld met
zo'n tachtigduizend man aanwezig bij
thuiswedstrijden, altijd negatief zijn. 'Ik
heb het idee dat de supporters je hier meer
het succes gunnen dan in Nederland.
Voetbal is hier heilig. Hier verschijnen niet
voor niets elke dag vier sportkranten.
Mede daardoor word je als speler ook
belangrijk gemaakt. Word je een idool, iets
ongelofelijks. Een groot verschil met
Nederland. Daar proberen ze, wanneer je
ook maar even je kop boven het maaiveld
steekt, meteen je hoofd eraf te hakken.
Hier is dat absoluut niet zo. Hier hebben ze
juist respect, net als in het dagelijks leven.
Als je hier in een mooie auto rijdt, dan
gunnen ze je dat! Dan vinden ze dat je dat
hebt verdiend. Sterker nog, ze vinden het
juist raar als je hier met een kleine auto
komt aanzetten! Duidelijk een verschil in
mentaliteit. Op zich hoeft dat voor mij óók
weer niet, want in feite verschilt niemand
van een ander. Maar ik vind wel dat als
iemand zich iets moois kan veroorloven, je
daar ook niet raar over moet doen.'
Geen nieuws
Dan is er nog de pers: de machtige
sportkranten die dagelijks (dus ook op
zondag) uitkomen en waarvan de chefs
elke dag nieuws willen zien, ook al is er
geen nieuws. Ook een enorm verschil met
het thuisfront, heeft De Boer inmiddels
ondervonden. 'Bij Ajax heb je op
donderdag altijd persdag. Toen ik nog bij
Ajax speelde en we geen belangrijke
wedstrijden hadden, waren de
verslaggevers op twee vingers te tellen.
Uitschieters waren de topduels. Moesten
we bijvoorbeeld tegen PSV of Feyenoord,
dan waren het er hooguit acht. En hier?
Hier heb je er élke dag zo'n veertig,
Frank de Boer als Barcelona-speler duellerend met
Richard Witschge tijdens de erewedstrijd voor
Johan Cruijff op 6 april 1999.
EBA/VE DEBOEft
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 2002
