Van een trekpaard zou je iets meer respect voor de
volbloed verwachten
Zwalkend de kerstdagen door
DE HEREN MEP IA
samenstelling
Michel Sleutelberg
Bij de commerciëlen last heel Nederland een plaspauze in tijdens
de reclames. Tijdens Studio Sport haast iedereen zich naar het
toilet zodra Jonk in beeld verschijnt.
Johan Derksen in Voetbal International van 17 oktober
Ik zag hem nog zitten, Ome Leo, tussen die bestuurders van onze
Mokummers, op de tribune in Friesland; als je dan die Rotterdam-
Zuidkop ziet, dan denk je toch niet: 'Daar zit een Ajacied'? Ik
tenminste niet, ik vind het nog steeds geen gezicht.
Gerard Cox in de Feyenoord-krant van 29 oktober
Een vriend van mij is Ajacied, ik vertel het zelf maar vóór iemand
mij er mee tracht te chanteren. U wist het misschien niet, maar
behalve Joden, negers, journalisten, homofielen en andere Belgen
heb ik ook Ajacieden onder mijn vrienden.
Gerard Cox in de Feyenoord-krant van 29 oktober
In Studio Sport nam ik nog net even mee dat Co Adriaanse nog
veel moet leren, want een echte toptrainer zeurt niet over de media
en jokt niet dat hij niets leest of kijkt. En dat de Ajax-coach de
pretentieloze opstelletjes in het Algemeen Dagblad objectieve
journalistiek noemt, zegt alles over zijn mediagevoeligheid. Co
Adriaanse moet nu eens een grote jongen worden, die immuun is
voor negatieve en positieve publiciteit.
Johan Derksen in Voetbal International van 31 oktober
Volgens Co zijn er in dit land maar twee kranten objectief: het AD
en Het Parool. De rest leest-ie dus niet meer. Co wil zijn mening
alleen maar bevestigd zien, Co neemt geen andere mening tot zich
en dat lijkt mij zeer bedreigend voor het karakter van Co. Vind ik,
in al mijn objectiviteit.
Kees Jansma in Voetbal International van 31 oktober
Coach van de maand november zal Co Adriaanse niet meer
worden. Een ruiter die zijn paard telkens op een andere manier
laat rijden, wordt onherroepelijk een keer afgeworpen.
Henk Spaan in Het Parool van 3 november
Zwalkend door de straten van de kille stad.
Het is een zinnetje uit een liedje dat ergens
in de jaren zeventig moet zijn opgenomen.
Ik weet niet waarom, maar zodra het
december is, neuriet dit zinnetje als
vanzelfsprekend in mijn hoofd. U zult zich
afvragen waarom ik de lezer hiermee lastig
val, maar dat heeft natuurlijk alles te maken
met de situatie bij ons aller Ajax. Want laten
we eerlijk zijn, er zal tijdens de feestdagen
wat afgezwalkt worden door Ajacieden. De
tijd lijkt rijp voor totale bezinning.
Ajacieden (ook de directeuren!), gebruik de
kerstdagen om al uw zonden te overdenken.
Raad van commissarissen, zorg voor een
meerjarenbeleid waarin het niet nodig is
om nog eens een trainer vroegtijdig de laan
uit te sturen. Spelers, vecht zoals in de
tweede helft tegen FC Twente. Supporters,
laat de boel heel als de tegenstander een
doelpuntje maakt.
En hoe zal Co Adriaanse tijdens de
kerstdagen zwalken?
Toen de kranten na Ajax - PSV hun
automatische wapens oppoetsten teneinde
het vervroegde ontslag van Co Adriaanse te
bewerkstelligen, moest ik van binnen een
beetje lachen. Hadden de heren media dat
aan het begin van het seizoen ook al niet
geprobeerd? En was dat toen niet vergeefs
gebleken? Ajax versloeg in een week tijd
Feyenoord en Celtic, waarna Co mocht
blijven.
En hoe! Ajax won, won en won. Tot de
uitwedstrijd tegen Heerenveen, waar een
zeperd van jewelste (5-1) het
zelfvertrouwen aantastte. Co's 5-3-2-
systeem begon te haperen en uiteindelijk is
hij slachtoffer geworden van zijn eigen
koppigheid.
De heren media hebben dus hun zin
gekregen: Co Adriaanse werd, nota bene
één dag na de op hartstocht gewonnen
wedstrijd tegen FC Twente, ontslagen.
In de stand had Ajax op dat moment
14923 29 (31-18) achter zijn naam staan,
voldoende voor een stevige tweede plaats.
Voorwaar geen slecht uitgangspunt; maar
goed, de wetten van de topsport zijn nu
eenmaal ondoorgrondelijk.
Terwijl ik deze laatste zin opschrijf, rolt er
een persbericht binnen. Over twee uur is er
in de Arena een persconferentie waarin
uitleg wordt gegeven over het ontslag van
Adriaanse. Buiten is het guur weer. Ik
besluit te gaan.
In de perskamer van de Arena is het een
drukte van belang. Iedereen, maar dan ook
iedereen, is aanwezig in de kleine
perskamer. Eén journalist stelt nuchter
AJAX MAGAZINE JANUARI 2002
167
