4
KATERN
De volgende dag vraag ik de kantoorvrouwen van Ajax of ze er spijt
van hebben. Nee hoor, kom op, ben je gek? Ze hebben met zijn
allen een vrouwenreis naar de uitwedstrijd in Glasgow geboekt.
Maar dat deden ze voordat Ajax met 3-1 van Celtic verloor.
'We gaan hoor. We gaan toch niet alleen voor het voetbal?'
Simone Freling was de eerste niet-man die bij Ajax meer te doen
kreeg dan de telefoon opnemen.
Hoe was dat, als eerste in die mannenwereld?
'Heel apart. Maar het gaat steeds beter.'
In het begin, zegt Simone, voelde je aan alles dat al die mannen
dachten, wat doet dat vrouwtje hier? Op vergaderingen, holy moly.
Ik kon mijn mond niet opendoen of ik zag ze denken: mijn God.
En ik dan, als reactie, bij het minste of geringste roepen: verdomme
jongens, flauwekul!'
Hoe heb je het gered?
'Gewoon doorbijten. Ik heb geen gezin, ik leef alleen, ik
compenseer nooit, over overwerk praat ik niet. En ik heb een Ajax-
hart. Dat weten ze nu, ze kennen me. Ik ben niet zo iemand die
vraagt: wat hebben we gedaan in de oefenwedstrijd tegen de
amateurs van Vaassen. Dat hoef ik niet te vragen. Dat wist ik
gisteravond al.'
Na Simone kwam Antje Dammer binnen als hoofd
personeelszaken. Ze denkt dat de mannen en de vrouwen op het
kantoor waar ze vandaan komt, gewoner met elkaar omgingen.
Hier is het toch vaak, ja schatje en nee liefjeja, niet tegen haar, wat
dacht je, ze is moeder van twee kinderen. In het begin kwam er
geregeld een man over de vloer tegen wie ze moest zeggen: ik zou
het prettig vinden als u uw naam wilde noemen. 'Richard
Knopper.' 'Dank u, Antje Dammer, aangenaam.' Nee, ze had niet
het gevoel dat het personeel op haar zat te wachten.
'Toen ze binnenkwamen,' zegt Antje Dammer, 'waren de meeste
personeelsleden erg jong, 21, 22, 23 jaar. Dan let je niet zo op
salaris en op arbeidsvoorwaarden. Nu lopen ze tegen de dertig, de
kinderen komen, de hypotheek gaat tellen, nu beginnen ze er wel
over. Waarom hebben we hier geen overwerkregeling? Hoe zit het
met het loopbaanbeleid? Waar blijft de functieclassificatie? Wat
doen we aan scholing en ontwikkeling?' Antje Dammer denkt dat
Ajax, vijf jaar na de beursgang, de eerste stappen zet op weg naar
een normale bedrijfsvoering.
Er is zelfs een ondernemingsraad, want dat moet ook als je met je
NV aan de beurs genoteerd staat. Bij de jongste stemming waren er
bij het natte Ajax vijftig stemgerechtigden. Daarvan heeft er één
zijn stem uitgebracht.
De droge Ajacieden plus die ene natte kozen Frank van Deursen,
fysiotherapeut op de Toekomst, tot hun voorzitter. 'De directie,'
zegt hij, 'moet erg aan ons wennen. En wij aan hen.'
Ik zeg: 'Een ondernemingsraad moet gekend worden in de grote
investeringen. Waren jullie voor of tegen de 19 miljoen voor Zlatan
Ibrahimovic?'
Van Deursen lacht van links tot rechts.
'We hebben goedgevonden,' zegt hij, 'dat wij daarover niet gehoord
worden.'
'Er blijven in Europa vijf clubs over die het aan de top onderling
uitmaken. Het geluk van Ajax is dat die vijf wel tegenstanders nodig
hebben om tegen te spelen.
Klaas Nuninga, commissaris en bestuurslid technische zaken
4-
Het is zondagmiddag en Ajax speelt de eerste competitiewedstrijd.
Thuis tegen Roda JC. Jacob Bergsma en Bobby Haarms zullen de
sponsorzalen langsgaan om de komende gebeurtenissen in te
leiden.
Namens de ABN-AMRO hebben zich vierhonderd genodigden aan
het lopend buffet verzameld, voornamelijk personeelsleden en
klanten uit de buurt van Limburg. Veel hemden open tot de navel,
veel verguld hang- en sluitwerk rond pols en halspartij.
'Wat?' vraagt de ABN-AMRO-voorman verontwaardigd als hij de
opstelling ziet. 'Doet Ibrahimovic niet mee? Zou jij negentien
miljoen op de bank zetten?'
'Op die bank van jou zeker,' zegt Jacob.
Namens Ajax heet hij de genodigden van harte welkom. Op grond
van huisvlijt kan hij melden dat Ajax thuis nog nooit niet tegen
Roda gescoord heeft. De wedstrijd staat onder leiding van de heer
Luinge...
'Boeoeoeoe,' roept de ABN-AMRO.
'Ik dacht wel terecht, uw reactie,' zegt Jacob. 'Onder de heer
Luinge heeft Ajax van de dertig keer maar zestien keer gewonnen.'
'Boeboeboeboeboe.'
Bobby Haarms krijgt het woord. Volgens hem komt Roda naar
Amsterdam met de gedachte: als het maar geen 7-0 wordt.
Het leukste van de daarna volgende wedstrijd is de opkomst van de
spelers. Jacob Bergsma zingt met zoveel animo en met zulke
pretogen het welkomstlied mee, dat ik het even later zelf ook in
tweekwartsmaat heb over dappere strijders fier en koen, eerlang
Neerlands kampioen.
De wedstrijd is niet om aan te zien. Naast ons beginnen
welopgevoede huisvaders met woedende ogen te zingen dat Co'tje
op moet rotten.
Na afloop gaan we weer de zalen langs, dit keer in het gezelschap
van de twee spelers van dienst, Shota Arveladze en Tim de Cler.
Shota zet de bril van Bobby Haarms op zijn kop, wat leuk wordt
gevonden.
Bij de Amsterdamse businessmensen wil Jacob juist de slotronde
aankondigen als een rondbuikig persoon hem de microfoon uit de
hand grist.
'Ik ben hier de baas.'
In een adem vraagt de man aan Bobby Haarms, 'nee, eerlijk zeggen
Bobby, we gaan er niet omheen draaien', of hij het ook zo'n
rotwedstrijd vond.
Haarms denkt dat het nog jaren gaat duren voordat Roda weer op
AJAX MAGAZINE JANUARI 2002
109
