Foto: Louis van de Vuurst
verdien, dat gaat niemand wat aan. Ik hoef
me de komende twee, drie jaar nergens
druk over te maken.'
Het enige wat de jonge keeper soms
vervelend vindt, is het vooroordeel dat
sommige mensen hebben over alle
voetballers.
'Ik speel nou eenmaal bij Ajax. Ik heb net
mijn rijbewijs gehaald en twee dagen later
heb ik zo een wagen onder mijn gat. De
buitenwereld zie ik dan weieens denken:
"daar heb je dat verwende kreng". Mensen
denken dan meteen dat je arrogant bent. Ik
weet zeker dat als ik in een Fiat Panda zou
gaan rijden, mensen dat niet zouden
vinden. Ik heb ook vrienden van vroeger,
waar ik nooit meer wat van gehoord had,
maar toen ze lazen dat ik een contract bij
Ajax getekend had, belden ze me opeens
weer op. Dat zijn dus geen echte vrienden,
Daar heb ik het soms wel moeilijk mee,
maar ik moet proberen er boven te staan.'
Ambitie
Zowel Didulica als Stekelenburg is er trots
op om voor Ajax te spelen, ook al staan ze
nog niet in het eerste. Stekelenburg: 'Ajax
is de mooiste club om voor te spelen. Ie
hoeft maar dit te doen en het staat voor je
klaar. Ik weet van leroen Ketting dat je bij
AZ je eigen schoenen moet poetsen en
voor je eigen kleding moet zorgen. Hier
poetst Sjakie je schoenen.
'Kijk,' voegt hij er nog aan toe, wijzend op
een tasje met tijgerprint, 'ik hoef alleen een
toilettasje mee te nemen.'
Didulica beaamt wat Stekelenburg zegt.
'Ajax is een fantastische club. Toen ik bij
GBA was, realiseerde ik me des te meer wat
er aan de andere kant van de regenboog
was en hoe gelukkig ik me moet prijzen dat
ik bij Ajax speel. Ik nam het eerst te veel for
granted
Beide spelers lijken te berusten in het feit
dat zij voorlopig tweede en zelfs derde
keeper zijn. Het doet echter niets af aan
hun ambities.
Stekelenburg: 'Qua voetbal gaat het voor
mij nu pas beginnen. Sommige mensen
denken dat als je een contract hebt, je er al
bent. Zo zie ik dat niet. De komende twee
jaar moet ik zorgen dat de optie van nog
eens twee jaar gelicht wordt. Daarna wil ik
mijn doel bereiken en dat is hier ooit in het
eerste tussen de palen te staan. Ik houd me
Foto: Yvonne Witte
er niet zo heel erg mee bezig wanneer dat
"ooit" is. Ie kan wel theoretisch gaan
rekenen van "Fred stopt dan en dan, in
loey zien ze het niet meer zitten, Bogdan
breekt zijn benen in de wedstrijd tegen
NEC en dan moet ik er staan", maar zo
werkt het natuurlijk niet.
Ik moet goed trainen, laten zien dat ik kan
keepen en mijn kans pakken als ik die
krijg.'
Vijf wedstrijden heeft Stekelenburg de sfeer
van het eerste elftal kunnen proeven. Het
publiek in de Arena ziet in hem de nieuwe
Van der Sar en scandeerde zijn naam toen
hij Fred Grim moest inschieten.
'In de jeugd vond ik het wel leuk om te
horen. Hij was natuurlijk een voorbeeld.
Maar ik ben Maarten Stekelenburg met
mijn eigen stijl. Ik heb van Van der Sar
nooit "afgekeken". Ik keek wel naar hem
toen ik ballenjongen was, maar met het
idee: "op die plek wil ik ooit ook staan". De
vergelijking is niet een belemmering, maar
het gaat vervelen. Net als bij Shota's
vergelijking met Mister Bean. Ik lijk
misschien qua postuur wel op Van der Sar,
maar verder niet. Ik heb heel kleine
flaporen, hij grote,' voegt de jonge keeper
er lachend aan toe.
'Iedereen in Amsterdam wil graag de
nieuwe Van der Sar bij Ajax zien,' legt
Didulica uit. 'Ze lijken misschien uiterlijk
een beetje op elkaar. Maar Maarten
Stekelenburg is Maarten Stekelenburg. Wel
denk ik dat hij nog even geduld moet
hebben, maar dat ook hij er zal staan als
Adriaanse ooit besluit voor hem te kiezen.
De trainer heeft zoals ik zei een
luxeprobleem en voor wie hij ook kiest: he
will do the job.'
En Didulica zelf dan, hoe ziet hij zijn
toekomst?
'Als eerste keeper van Ajax, natuurlijk! Je
weet het nooit. Een blessure en ik ben
eerste keeper. Ik wil geduldig blijven en me
verbeteren. Ik maak me niet druk om
Maarten of Fred. Als de trainer beslist om
me niet op te stellen, dan is dat zijn
probleem. Dat is ook iets wat ik in België
geleerd heb: je moet je niets aantrekken
van wat anderen zeggen, maar je op de
feiten baseren en je best doen op de
training. Dan kan je in ieder geval nergens
spijt van hebben en kan je niemand anders
de schuld geven dan jezelf.'
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 2001