'EEN KEPEN WAAROM ER ZO
WEINIG TALENTEN
POÖR&REKEN NAAREMRORA,
IS PATPEEUROPESE
TOPCLMPS PIEPER IN AFRIKA
ZOEKEN. NÖGRP-AfRIKA
WORPT VEELAL
OVERGESLAGEN'
stenen als doel. Je moest altijd zorgen dat je
niet viel, want dan lag je helemaal open.
Tunesische jongens die voetballen, hebben
altijd heel veel littekens. Ik wilde net zo
goed worden als mijn oom. Hij kon heel
goed voetballen. Hij speelde niet in de
hoogste afdeling, maar dat had niets te
maken met zijn vaardigheden. Hij is altijd
mijn voorbeeld geweest.
'Ik was daar op dat plein natuurlijk geen
verdediger. Aanvallen was alles waaraan je
dacht. Dat was het enige belangrijke. Ook
ik was spits. De grote voetballers zijn toch
ook bijna altijd de aanvallers; de spelers die
de doelpunten maken. Nu ben ik
verdediger, maar dat was ik ook al bij
Sfaxien. Dat geeft niet. Het is niet erg.
Toen ik professional werd, zette men mij
achterin. In het moderne voetbal mogen
verdedigers ook naar voren. En ze zijn ook
belangrijk in de opbouw. Ik ben er echt
niet ongelukkig van geworden. Het is mijn
werk en ik doe wat de trainer mij opdraagt.
En het is echt niet zo dat ik heimwee heb
naar het voetbal op het plein.
'Profvoetbal in Tunesië is niet te
vergelijken met profvoetbal in Nederland
of West-Europa. Er zijn maar een paar
clubs die het kunnen betalen. Dat zijn de
vier grootste clubs. En dan is het nog zo
dat alleen de allerbeste spelers er goed van
kunnen leven. Ik speelde niet bij de
grootste club, maar ik had het zeker niet
slecht. De internationals konden er een
huis van kopen, en een auto. Ik ben al een
tijdje international, dus dat gold ook voor
mij. Ik had niets te klagen. Maar dan nog
stond het in geen verhouding tot wat profs
hier in Nederland verdienen. Wat dat
betreft is het voor alle spelers die de
kwaliteiten hebben, toch de droom om
naar het buitenland te gaan, naar een grote
club. Er lopen heel veel goede talenten,
maar zij hebben niet het geluk om bij de
goede club te spelen, waardoor ze nooit
veel verder kunnen komen.'
De WK-kwalificatie
Trabelsi noemt het geluk. Geluk betekent
niet over genoeg talent beschikken; geluk is
niet de vaardigheid met de voeten; het
heeft eigenlijk niets met voetbal te maken.
Het gaat meer om het geluk van de juiste
omgeving. Je moet tot een bepaalde familie
horen, of bij de groep van (invloed)rijke
mensen. Spelen voor een Tunesische club
heeft meer met afkomst te maken, dan met
iets anders. De mensen met geld bepalen
wie goed genoeg is voor de top. Zelfs het
nationale elftal schijnt niet louter te
worden samengesteld uit de allerbesten.
Maar verwacht niet van Trabelsi dat hij
hierover iets loslaat.
Ook het toch redelijk betrouwbaar lijkende
verhaal over de uiterst moeizame komst
van Trabelsi, is bij de speler in kwestie
volstrekt onbekend. Onbetrouwbare
figuren die plotseling zo belangrijk waren
dat ze moesten meeverdienen aan de
transfer, moeten verzonnen zijn. Terwijl
Trabelsi's overgang beklonken leek, zijn er
nog heel wat beren op de weg verschenen.
Maar iedereen weet dat er geen beren zijn
in Tunesië. Ajax weigerde aan het spel mee
te doen en ontdekte dat het begeerde talent
wellicht nooit Ajacied zou mogen worden
van de hogere machten. Begin niet over
corruptie, want het bestaat er eenvoudig
niet. Volgens Trabelsi is er niets raars, niets
onoorbaars gebeurd. Of het is beter het
daarop te houden.
Trabelsi: 'Een reden waarom er zo weinig
talenten doorbreken naar Europa, is dat de
Europese topclubs dieper in Afrika zoeken.
Noord-Afrika wordt veelal overgeslagen.
Dat heeft ook met aantallen te maken. In
landen als Nigeria en Ghana wonen zoveel
mensen dat de kans daar talenten te vinden
vele malen groter lijkt. En dus trekt iedere
scout die kant op. Bovendien hebben die
landen in het verleden beter gepresteerd.
Maar in Tunesië zijn ook heel veel spelers
die hier een aanwinst zouden zijn. Alleen
zijn ze niet zo eenvoudig te vinden. Voor
het nationale elftal zou het een verbetering
zijn als meer spelers in het buitenland
zouden spelen. Het zou ze meer ervaring
geven en ons eigen voetbal naar een hoger
plan kunnen trekken.'
Verheug je je erg op het WK?
'Ik wel, maar ik vind het heel erg dat
Nederland zich niet heeft geplaatst.
Onwaarschijnlijk ook. Tunesië gaat wel,
zoals we ons ook in 1998 voor Frankrijk
plaatsten. We hadden ook niet zo'n heel
erg moeilijke poule. Sommige mensen die
mij feliciteerden met mijn contract bij
Ajax, belden me nu weer om te vragen hoe
dat nou toch kon.'
Het enige probleem van het Tunesische
voetbal is dat er nog geen trainer is voor de
nationale ploeg. Een goede bondscoach is
kennelijk moeilijk te vinden. En dat terwijl
er hier in Nederland voldoende trainers
lopen die waarschijnlijk vinden dat ze het
goed zouden kunnen. Maar het is de vraag
of het ambitieuze Tunesië daarmee echt
geholpen zou zijn. 'Ik denk dat
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 2001
15
