Foto: Yvonne Witte
me er nog aan mijn knie behandeld, zodat
ik meteen zondags weer kon spelen. De
Wit, de voorzitter van Wageningen die
tevens dokter was, had me drie weken rust
Beeld uit de wedstrijd Elinkwijk - Ajax: een Ajax-
aanval met Henk Groot wordt afgeslagen.
voorgeschreven. Zo zie je maar weer hoe
afhankelijk je van medici bent. De arts van
Ajax, John Rolink, gaf ons regelmatig
pilletjes. Ik denk nu dat dat doping was,
maar ja, dat kun je niet bewijzen.
Overigens heb ik nooit iets van de werking
van die pilletjes gemerkt.'
'In mijn tweede seizoen bij Ajax heb ik
meer in militaire dienst gezeten. Ik had er
wel profijt van het feit dat ik bij Ajax zat. Ik
kreeg meer vrij. En met Jan Zwartkruis,
trainer van het militaire voetbalelftal, kon
ik goed opschieten. In Bagdad heb ik nog
aan het wereldkampioenschap voor
militaire teams meegedaan. Ik geloof dat
we derde werden.' Trots toont Weijmer de
Arabische kranten, waarop hij met Jan van
Beveren op de voorpagina prijkt.
Rugwervels
Waarom de bovenmatig getalenteerde
Weijmer het niet redde bij Ajax? Weijmer:
Tn de eerste plaats waren er natuurlijk
geweldige spelers. Maar belangrijker is
denk ik dat ik te snel gebracht werd.
Andere talenten als Arie Haan en Ruud
Krol begeleidde Ajax beter dan mij. Zij
werden langzamer klaargestoomd. Die
hield men langer in het tweede, totdat ze
rijp waren voor de doorbraak. Dat had bij
mij ook moeten gebeuren. Mijn debuut
kwam te vroeg.'
Foto: Spaarnestad Fotoarchief/ANP Foto
14-8-1966: Elinkwijk - Ajax 0-7 (0-5)
Scoreverloop: 2. Cruijff 0-1,11. Swart
0-2, 16. Cruijff 0-3, 19. Cruijff 0-4,
25. Groot (strafschop) 0-5, 61. Nuninga
0-6, 80. Nuninga 0-7
Scheidsrechter: Voermans
Toeschouwers: 14.500
Elinkwijk: Hoekstra; Mackaay, Westra,
Van Tamelen, Blaauw; Lambert,
Nieuwenhuis; Lefferink, Van Laatum,
Van Straalen, Cohen
Ajax: Bals; Suurbier, Pronk, Soetekouw,
Van Duivenbode; Prins, Muller; Swart,
Groot, Nuninga, Cruijff (40. Weijmer)
Bron: Evert Vermeer
Drie jaar na zijn vertrek uit Amsterdam
was Weijmers voetballoopbaan vanwege
twee verschoven rugwervels voorbij.
Zenuwen zaten knel. Weijmer: 'Ze konden
mijn rug nog wel kraken, waardoor alles
weer in de goede positie zou kunnen
terugschieten, maar het risico dat je in een
rolstoel terecht zou komen vond ik te
groot. Dokter Strikwerda adviseerde me te
stoppen. Dat was heel moeilijk. Ik was
geestelijk helemaal ontdaan. Ik ben er denk
ik nog niet overheen. Waarom was mij het
voetbal afgenomen? Voetbal was alles voor
mij. Ik hield alles bij, herkende spelers aan
hun loopje. Ook mijn werk liep in die tijd
spaak. Daar werd ik door omstandigheden
weggebonjourd. Op een gegeven moment
hebben ze me in mijn auto langs de kant
van de weg van Apeldoorn naar Deventer
gevonden. Met sirenes ben ik naar het
ziekenhuis in Apeldoorn vervoerd. Ik heb
daar drie weken gelegen, men vermoedde
een hartaanval. Uiteindelijk bleek het
hyperventilatie te zijn geweest. Dat viel dus
nog mee. Mijn psycholoog zei tegen me dat
ik weer wat aan sport moest gaan doen.
Daarop ben ik scout, elftalbegeleider en
trainer geweest bij de jeugdafdeling
Noord-Holland van de KNVB.'
'Zeven jaar geleden zijn we in Ingen, in
Gelderland, gaan wonen. In de buurt was
een wedstrijd tussen oud-Wageningen en
oud-Ajax. We gingen kijken en sindsdien
word ik steeds uitgenodigd om mee te
doen. Door Wageningen overigens, niet
door Ajax.'
AJAX MAGAZINE OKTOBER 2001
