Feyenoord - PEC
Zwolle 2-1. Johan
Cruijff heeft zijn
laatste wedstrijd erop
zitten en maakt voor
het laatst zijn veters
los in de kleedkamers
van stadion de Kuip.
Rotterdam, 13 mei
1984.
Johan Cruijff en zijn
schaduw kijken naar
het logo van de
benefietwedstrijd Ajax
- Barcelona die op
dinsdag 6 april te
zijner ere in de
Amsterdam Arena
wordt gespeeld.
Amsterdam, 18 maart
1999.
Hterdam
bijna twee miljoen mensen uitzinnig van
vreugde waren. Ik schuifelde min of meer
met mijn rug langs de muur richting hotel
en genoot ondertussen van de
gebeurtenissen om me heen. Een ander
hoogtepunt was mijn reis naar China, in
1977.
'Tijdens vakanties maak ik overigens
dezelfde kiekjes als andere gezinnen die op
vakantie zijn. Ik heb bijvoorbeeld helemaal
geen privé-archief. Wat ik wel heb, is dat ik
op boeiende plekken even alleen op pad ga.
Toen Ajax eens in Turkije speelde, ben ik
er 's middags tussenuit geknepen om foto's
van een kashba te maken, zoiets vind ik
ontspannend. De foto's van die middag
heb ik niet zelf bewaard. Ook die zijn naar
het ANP gegaan.
'Sport heeft mij altijd enorm aangetrokken.
Ik heb misschien twee EK's gemist, maar
wel alle WK's meegemaakt waarvoor
Nederland zich kwalificeerde. Ook de
Olympische spelen heb ik verschillende
malen "gedaan". Qua werk heb ik sport
altijd boeiend gevonden. Je moet enorm
alert en geconcentreerd zijn. Dat ene
moment in een wedstrijd mag je nooit
missen.'
Schittering van het zonlicht
Ons gesprek wordt tijdelijk onderbroken
door een ongeveer zeventigjarige dame, die
zich heel voorzichtig afvraagt of de
elfstedentochtfoto uit januari 1997 al dan
niet echt is. De schittering van
verschillende kleuren, als achtergrond bij
een groep toerrijders, hebben haar
getroffen. Is het allemaal echt, wil ze weten.
Mulder, geduldig en beleefd tot de vrouw:
'Mevrouw, wat u op die foto ziet, is de
schittering van het zonlicht. Het dunne
laagje sneeuw was enigszins
gekristalliseerd, wat tot een ijslaagje heeft
geleid. Het zonlicht scheen er fel op,
hetgeen die kleuren verklaart.'
De vrouw bedankt de fotograaf, die het
compliment vergenoegd in ontvangst
neemt. Ik vraag hem of hij zelf een
voetballiefhebber is. Eerlijk: 'Het is
eigenlijk heel gek, maar ik heb nooit veel
gevoetbald. Alleen in het schoolelftal van
de Palmgrachtschool. Daarna is het er
nooit meer van gekomen. Ik ga ook niet zo
graag naar een wedstrijd toe. Dan zit ik
AJAX MAGAZINE JUNI 2001
165
