AMSTERDAM 70
Ajacieden (Peter
Boeve, Dick
Schoenaker, Piet
Wijnberg, Keje
Molenaar, Martin
Wiggemansen en
Frank Arnesen) in
badjassen na een
wedstrijd in het
Olympisch stadion.
Dat kon maar één ding
betekenen in de jaren
zeventig: Ajax heeft
een cup gewonnen, in
dit geval de
Amsterdam-705-
trofee. Doelman Piet
Schrijvers kijkt of er
iemand nog een badjas
voor hém heeft.
Foto: George Verberne
alle keren de sterkste zenuwen. Het
Nederlandse penalty-syndroom was
duidelijk niet hip in de groovende jaren
zeventig.
Het spitsprobleem was bij Ajax nog steeds
niet opgelost. Martin Wiggemansen was
op het allerlaatste moment van
FC Amsterdam overgekomen, en maakte
op de zondag zijn debuut voor Ajax. Piet
Hamberg heette de te presenteren nieuwe
'goaltjesdiefmaar hij was het toch ook
niet helemaal. 'De nieuwe aanvalsleider
van de Amsterdammers moest zich door
een gebrek aan bruikbare passes in zijn
richting beperken tot wat gerommel in de
marge,' schreef een krant. Toch won Ajax
8-8-1980 AZ '67 - Nottingham Forest 2-1
Ajax - Bayern München 0-0 (Ajax w.n.s.)
10-8-1980 Bayern München - Nottingham Forest 3-0
Ajax - AZ '67 2-1
de finale van zijn aartsrivaal in het
Amsterdam-toernooi met 2-1.
Het Amsterdam-705-toernooi trok met
60.000 toeschouwers minder
belangstellenden dan de jaren daarvoor.
Directeur Otto Roffel, die voor zijn
Olympisch stadion nooit op veel
waardering mocht rekenen van de media,
gaf daarvan deels de schuld aan de TROS.
De omroep mocht vrijdagavond slechts
twee keer tien minuten van de wedstrijden
op het scherm brengen, maar adverteerde
vooraf met de beelden alsof er meer te zien
zou zijn. 'Daarmee houd je de mensen uit
het stadion. Die denken dan immers dat de
televisie praktisch alles uitzendt.' Voor het
eerst leed het Amsterdam-toernooi verlies
(150.000 gulden).
En daar was-ie weer! Johnny Dusbaba, nu
met Standard Luik. De Hagenees acteerde
eerder namens Ajax en Anderlecht op het
Amsterdam-toernooi. Nu was hij met
Standard toe aan zijn derde 'toernooiclub'
binnen zeven jaar. Ook Arie Haan mocht
er weer zijn (eerst met Anderlecht, nu bij
Standard), evenals clubgenoot Simon
Tahamata, gedwongen verkocht door Ajax,
die in een ander tenue terugkeerde in het
Olympisch stadion.
AZ '67 was opnieuw van de partij. De
ploeg was met overmacht kampioen van
Nederland geworden en was verliezend
UEFA-Cupfinalist. De aanwezigheid van
UEF A-Cup winnaar Ipswich Town bood
'mogelijkheden genoeg voor
revanchegedachten', meende toernooi-
voorzitter Bakkenist. Ook Ajax en AZ '67
hadden in het nabije verleden een finale
(om de KNVB-beker) tegen elkaar
gespeeld. Wederom 'mogelijkheden genoeg
voor revanchegedachten'. De voorwoorden
van de burgemeester, de voorzitter en de
organisator in het programmaposterboekje
zijn vooral vermakelijk vanwege de holle
kreten. 'Uit de prestigeduels kan alleen
maar iets goeds voortvloeien,' voorspelde
Bakkenist, alsof het een jaren-
dertigtoernooi was.
Vooral de buitenlandse clubs spanden zich
echter geregeld niet overmatig in tijdens
het toernooi. Alleen als de tegenstander
19(1 AIAX M A r. A 7 I M C IIIMI 7 n Cl 1
KATERN
