De keuzes van Nilgün Yerli
een uitgebreid onderzoek verricht. Na een
half uur lukte het me weer om te praten,
maar in die dertig minuten zag ik mijn hele
leven verdwijnen. Ik doe alles met praten,
praat veel en graag. Twee dagen later
hoorde ik de uitslag: het was geen tumor.
De oorzaak lag in twee vernauwde
bloedvaten naar mijn hoofd toe. Dat zou
voor een belangrijk gedeelte kunnen
komen door mijn drukke leven, werd erbij
gezegd. Het bleek tevens dat ik mij niet
kon ontspannen. Sindsdien ontspan ik
mijzelf. Ik word nu af en toe gemasseerd en
begin de dag heel rustig. Ik neem dan
koffie en een kwartiertje voor mezelf. Dat
is mijn ontspanning. Je merkt, zo
rooskleurig is mijn leven dus ook weer
niet. Ik denk dat weinig mensen met mij
zouden willen ruilen.'
Solo In plaats van duo
'Ik had tot Wat zeg ik? alleen maar duo
programma's gedaan. Opeens stond ik
alleen op het podium, dat vond ik best
zwaar. Mensen dachten dat ik, mede door
de naamgeving van mijn duo-optredens -
Turkish Delight en Turkse Troel Integreert -,
alleen allochtonen-cabaret deed. Dat begon
aan mij te knagen. In mijn huidige show
gaat het meer over mijzelf, het is een
universele show. Toen ik mijn eerste
optreden had, was ik heel zenuwachtig.
Mijn benen trilden, mijn neusvleugels
voelde ik bewegen. Het was doodeng. Maar
toen het afgelopen was en iedereen ging
staan, voelde het als een triomf.
'Nog steeds moet ik iedere keer bijna
huilen als het afgelopen is. Ik ben nog maar
een groentje, maar ik merk dat ik dit nog
jaren zou willen volhouden. Iedere dag is
er ander publiek en dat zorgt ervoor dat
het steeds weer anders is. Als het publiek
enthousiast reageert, merk ik dat ik meer
improviseer. Als het meegaat, voelt het
altijd beter. Helaas zijn er ook weieens
avonden bij dat ik heel hard móoet trekken
om het publiek mee te nemen.'
De doelgroep
'Ik heb een grote aversie tegen
doelgroepen. Als je cabaret neerzet, moet
iedereen dat leuk kunnen vinden. Het
moet voor iedereen toegankelijk zijn. Ik
heb in mijn publiek een jongen van
achttien naast een oudere grijze mevrouw
Heerenveen, Haarlem of Amsterdam
'Haarlem. Heerenveen, waar ik woonde
toen ik net in Nederland kwam, vind ik
verschrikkelijk. Ook nu nog, Amsterdam
vind ik een prachtige stad, maar het is te
groot. Te veel gebouwen. Haarlem is voor
mij prima, ik woon aan de rand van de
stad en ben er tevreden. Maar uiteindelijk
zal ik wel in een dorp terechtkomen.'
Haarlem of Antalya
'Opnieuw Haarlem. Mijn leven, mijn
werk en mijn vrienden zijn in Nederland.
Mijn fundamenten liggen hier.'
Besiktas of Ajax
'Bij mij thuis waren we voor Besiktas.
Toen ik negen jaar was, heerste er in
Turkije een felle strijd tussen links en
rechts die ook op straat en school werd
uitgevochten. Ik liep een keer alleen naar
huis toen een fanatieke jongen me achter
in de kraag beetpakte en opgewonden
vroeg: "Ben je voor links of rechts?" Toen
zei ik, trillend op m'n benen: "Ik ben
voor Besiktas."'
Allochtoon, etnische minderheid of
Nieuwe Nederlander
'Dat is voor mij één pot nat. Nieuwe
Nederlander is door Beatrix verzonnen, is
leuk voor Maxima. Belangrijker vind ik
de toon waarmee over buitenlanders
wordt gesproken. Mijn neefje van 17
zien zitten. Dat vond ik geweldig. Het gros
van mijn publiek is Nederlander, dat wel.
Van de Turkse mensen zijn het vooral
jongeren die komen. Dat is logisch, want er
wonen misschien 350.000 Turken in
Nederland en statistisch is vastgesteld dat
onder de Nederlandse bevolking anderhalf
procent cabaretliefhebber is. Als je dat
percentage onder de Turkse mensen in
Nederland hanteert, blijft er niet veel over.
Daarbij komt dat de eerste generatie
Turken mijn show niet kan volgen, omdat
ze de Nederlandse taal niet goed genoeg
beheersen. Als er Turkse mensen zijn
geweest, schrijven ze wel vaak mooie
heeft z'n hele leven in Nederland
gewoond, hij spreekt beter Nederlands
dan Turks» Toch gaat hij nog door het
leven als een Turkse jongen. Belachelijk
vind ik dat. Over mezelf zeg ik altijd: ik
ben een vrouw.'
Cabaret of schrijven
'Beide. Het één kan niet zonder het
ander.'
Freek of Youp
'Youp in mijn hart en Freek in mijn ziel.'
Kok of Dijkstal
'Dat is moeilijk. Ik heb Dijkstal weieens
ontmoet en Kok nooit. Doe maar
Dijkstal. Waarom? fa, als je me dat vraagt
heb ik alweer spijt. Doe toch maar Kok,
hij heeft zich al vele jaren bewezen en is
correct. Ik zeg Kok.'
Beatrix of Maxima
'Beiden. Ik vind het een verrijking voor
Nederland als Maxima koningin wordt.
Ik vind het leuk, zo'n party-animal. Ze
lijkt me een erg leuke dame, lief en
charmant. Ik vind dat Beatrix het als
koningin goed doet, heel keurig op de
achtergrond. Ik ben trots dat ik haar ooit
de hand heb geschud. Hoort ook bij mijn
opvoeding: heb respect voor de
allergrootsten.'
dingen op in het gastenboekje. Ze laten
weten heel trots op mij te zijn, dat doet me
uiteraard erg goed.'
Bekendheid
'Ik streef er niet naar, maar ik merk wel
steeds vaker dat mensen mij opeens
aanspreken. Dan zien ze me ergens staan
en vragen ze: "Zeg, heb ik niet bij jou op
school gezeten?" Meestal antwoord ik dan:
"Waarschijnlijk wel, ja." Ik heb namelijk
niet zoveel zin om het allemaal te gaan
uitleggen. Ik vind het ook wel prettig dat
niet iedereen mij kent. Lang geleden was ik
eens bij RUR, van Jan Lenferink. Het was
AJAX MAGAZINE APRIL 2001
171
