Foto: Louis van de Vuurst
Seizoen
1986-1987
1987-1988
1988-1989
1999-2000
Frank Verlaat en Ajax
Wedstrijden
C B E
3 1 1
10 6
2 1
21 1 4
Doelpunten
C B E
1
2
3 1
Totaal
C Competitie, B KNVB Beker, Johan Cruijff Schaal, E Europa Cup 2,
UEFA Cup, Europese Supercup
Het elftal waarin Frank Verlaat vorig seizoen
terugkeerde bij Ajax. Staand vanaf links: Jesper
Gronkjaer, Frank Verlaat, Richard Witschge, Jan
van Halst, Fred Grim; gehurkt: Nikos Machlas,
Richard Knopper, John Nieuwenburg, Mitchell
Piqué, Aron Winter en Brian Laudrup.
Maar het liep niet zoals werd gedacht én
verwacht. Het automatisme ontbrak,
eigenlijk al vanaf de eerste dag. 'Maar je
moet natuurlijk ook de tijd hebben om
naar elkaar te groeien. Het elftal dat in
1995 grote successen vierde, speelde ook
jarenlang samen. Je moet eerst opbouwen,
dat wisten wij ook wel. Maar dat het zolang
duurde... Ik vond ook dat de pers ons te
veel vergeleek met die gouden ploeg. De
media waren ongeduldig, wilden meteen
goed voetbal zien. Op dat moment was dat
te veel gevraagd.' Verlaat vond de kritiek,
zo vroeg in het seizoen, dan ook onterecht.
'Elk elftal heeft tijd nodig om op elkaar
ingespeeld te raken.'
Ook zelf ontkwam hij er niet aan. Verlaat
zou niet kunnen verdedigen, was veel te
langzaam en werd al snel bestempeld als
een miskoop. Die kritiek kwam hard aan,
hoewel hij wist dat er een kern van
waarheid in zat. 'Want ik was inderdaad
niet bezig aan het beste seizoen uit mijn
loopbaan. Maar helemaal terecht was die
kritiek niet. Het was ook niet zo dat ik
continu voorbij ben gelopen. Maar zo
werd het wel gezegd en geschreven.
Volgens de verhalen gebeurde dat elke
wedstrijd drie keer. Nou, de eerste helft
van de competitie heeft alleen Ruud van
Nistelrooy drie keer tegen me gescoord.'
Zelf weet Verlaat waarom hij geen goed
seizoen speelde. 'Ik werd steeds opgesteld
als voorstopper, als mandekker. Dat was ik
niet gewend. De afgelopen tien jaar had ik
een vrijere rol, speelde ik als libero voor,
achter of op één lijn met de mandekkers.
In het buitenland heb ik nooit puur op de
man gespeeld. Dat merkte ik in het begin
wel. Soms stapte ik in, omdat ik dat
gewend was, maar een voorstopper hoort
juist bij de man te blijven.'
Mandekker
Verlaat trok zijn mond niet open. 'Want
we pakten in de beginfase natuurlijk wel
de punten. Van de eerste acht duels
wonnen we er zes en speelden we er twee
gelijk. Dan doe je dat niet. Misschien is
dat achteraf wel fout van me geweest, had
ik op dat moment een gesprek met
Wouters moeten aanvragen. Maar om
puur voor mezelf te gaan praten, vond ik
niet zo gepast. Zo egoïstisch ben ik ook
weer niet.' Toen echter de punten niet
meer werden behaald, begon ook het
publiek te mokken. Logisch, aldus Verlaat.
'Dat had verwachtingen, had er flink voor
betaald. Maar ook wij wilden natuurlijk
wat laten zien. Maar als het eenmaal niet
loopt, is het heel moeilijk om daar uit te
komen. Dat heb je vooral kunnen zien in
de tweede helft van de competitie.'
Na de winterstop ging het helemaal mis,
met als dieptepunt de uitwedstrijd tegen
Fortuna Sittard. Verlaat maakte een
kapitale fout en kon in de pauze in de
kleedkamer achterblijven. Het begin van
het einde. 'Een paar dagen later moesten
we thuis tegen FC Twente. Dan is de
vraag: gaat hij ervan uit dat ik me wil
revancheren of laat hij me er definitief
buiten? Wouters koos voor het laatste en
passeerde Verlaat. Verbaasd? 'In principe
wel. Maar ik accepteerde het wel. Dat
moet ook. Daarna heb ik ook nooit mijn
koppie laten hangen. Ik heb me altijd
ingezet. Op de training, in het tweede. Je
probeert in vorm blijven.' Die vorm mocht
Verlaat nauwelijks meer etaleren. Ook na
het ontslag van Wouters kreeg hij onder
interim-coach Hans Westerhof weinig
speelminuten. Co Adriaanse gaf al meteen
aan weinig in Verlaat te zien. Daarom was
de verdediger opgelucht toen hij
uiteindelijk bij Werder Bremen kon
tekenen. 'Ik zit in de herfst van mijn
carrière, dus je wilt nog zoveel mogelijk
voetballen.'
De eerste maanden in Duitsland, waar
Verlaat dankzij zijn jaren bij VfB Stuttgart
een goede naam heeft, gingen goed. Tot
het moment dat hij tegen Borussia
Dortmund zijn neus brak. Een operatie
was noodzakelijk. 'Na drie weken kon ik
weer voetballen. In eerste instantie zonder
problemen.' Maar na de heenwedstrijd
tegen Genk, voor de UEFA Cup, kreeg hij
ineens last van zijn rug. Een pijn die maar
niet verdween. 'Daar heb ik wekenlang
mee gezeten. Ik kon bijna niks meer doen,
alleen nog maar op de grond zitten. Elke
beweging deed pijn.'
Inmiddels traint Verlaat gewoon weer mee
en is hij ook weer inzetbaar. Bij Werder
Bremen hoopt hij zijn carrière waardig af
te sluiten. 'Na dit seizoen speel ik hier nog
twee jaar. Normaal gesproken beëindig ik
dan mijn loopbaan. Dan ben ik 35. Ik blijft
dan wel doortrainen, maar ga zeker niet bij
een klein cluppie afbouwen. Hooguit
misschien bij een amateurclub. Ik zal
daarentegen wel in de voetballerij
betrokken willen blijven. Jeugdtrainer lijkt
me wel wat. Bij Ajax? Weet ik nog niet.
Maar dat heeft niks te maken met het
afgelopen jaar. Ik denk meer aan een
amateurclub. Is iets rustiger om te
beginnen.'
150
AJAX MAGAZINE APRIL 2001
