Florence 1987. Ik weet't nog als de dag van gister.
Ik loop nietsvermoedend de Piazza Maggiore op. Ik ben de hoek
nog niet om of ik schiet vol. Zomaar opeens. Wat een schoonheid.
Wat een architectuur. Dat mensenhanden dat kunnen maken.
Soms zou ik er zomaar even heen willen. Naar je favoriete plek.
Waar en wanneer je maar wilt. Het kan binnenkort.
