Na de 6-2 overwinning op SC Heerenveen
was voor Ajax jNHerste helft van het
sefMBBk nog niet gedaan. De club kreeg te
maken met een aantal wedstrijden tegen
Feyenoord. Niet alleen het eerste elftal van
Co Adriaanse moest zich gaan
voorbereiden op een wedstrijd in
Rotterdam, dHBWe opdracht hadden ook
de Al-junioren van Danny Blind terwijl
het tweede elftal van Jan Olde Riekerink op
7 december de collega's uit Rotterdam op
de Toekomst mocht verwelkomen. Ajax 2
moest het met uitsluitend jonge talenten
opnemen tegen heel veel routine in de
ploeg van Feyenoord, waarin spelers
opgenomen waren als Van Wonderen, De
Visser, Rzaza en Korneev. De jonkies van
Ajax hielden goed stand, verdienden
eigenlijk wel een gelijkspelletje, maar zagen
helaas geen kans de in de eerste helft
opgelopen achterstand weg te werken.
Op 9 december overkwam de Al dat bijna
ook in Rotterdam. Maar gelukkig lukte het
onze ploeg op het nippertje een 3-3
gelijkspel uit het vuur te slepen waardoor
Danny Blind en z'n team niet helemaal met
lege handen naar Amsterdam hoefden
terug te reizen.
Na deze voor Ajax niet erg geslaagde
ouvertures waren alle ogen natuurlijk
gericht op de ontmoeting tussen de eerste
elftallen van beide clubs op zondag 10
december in de Kuip. In de enige echte
klassieker in dit land doet Ajax het bij de
uitwedstrijd in Rotterdam meestal niet zo
slecht. Op 27 maart 1994 lukte het
Foto: Louis van de Vuurst
Jong tegen jong:
Youssouf Hersi (18)
ontneemt Feyenoords
Ebi Smolarek (19) de
bal met een sliding.
Beide spelers
debuteerden in de
basis van hun ploeg.
Tegen een surrealistisch
decor van rood-witte
rookwolken die de
Kuip in nevelen hulden,
begroetten de spelers
van Feyenoord en Ajax
elkaar en het publiek
voorafgaand aan de
klassieker.
45
Feyenoord voor het laatst in eigen huis van
Ajax te winnen (2-1). Daarna volgden drie
gelijke spelen en drie overwinningen voor
Ajax. Maar ja, historie zegt niet zo veel want
iedere wedstrijd staat op zich en kent
andere omstandigheden. Op dit moment
leken de kansen gekeerd ten gunste van de
Rotterdammers. De ploeg van Bert vam
Marwijk was weliswaar een paar dagen
eerder uit het Europese voetbal gewipt,
maar in de competitie stond men fier
bovenaan en viel er weinig te vrezen.
Ajax leek hard op weg naar betere tijden
maar dat ging nog wel gepaard met de
wisselvalligheid in resultaten die men kan
van verwachten wanneer een ploeg probeert
vanuit een behoorlijk diep dal naar boven te
klauteren. Daarnaast had Co Adriaanse te
maken met een veelheid aan blessures. Een
bijna voltallig elftal moest het laten afweten:
achterin ontbraken Tobiasen, Vierklau,
Chivu, Bergdolmo en voorin Machlas,
Gronkjaer en Ikedia terwijl ook Richard
Knopper helaas niet kon spelen. Als gevolg
daarvan kwam de aanstormende eigen
kweek van Ajax weer volop in beeld. Van
der Vaart, Hersi, Kanu en Van der Gun
kregen de kans in deze wedstrijd op het
hoogste niveau hun kunsten te laten zien.
En dat tegen de routine en de kracht van
het degelijke Feyenoord dat zich natuurlijk
niet alleen wilde revancheren voor het eigen
publiek voor de eerder geleden nederlaag
tegen Stuttgart maar ook nu de kans schoon
zag na zes jaar van de Amsterdammers te
winnen.
Goal afgekeurd
Het werd een van de leukste ontmoetingen
tussen beide teams van de afgelopen jaren.
In de eerste fase was er pech voor Ajax,
veroorzaakt door de zoveelste
scheidsrechterlijke - eigenlijk in dit geval
meer een hulp-scheidsrechterlijke -
dwaling in deze competitie. Opvallend is
dat die zich altijd bij uitwedstrijden
voordoen. Ook in de wedstrijden van onze
ploeg bij Vitesse, FC Utrecht en PSV waren
een aantal beslissingen van de fluitist zeer
dubieus. Nadat eerst Rafael van der Vaart
de bal achter keeper Dudek had geknald
maar de goal vanwege hands werd
afgekeurd, tikte vervolgens Wamberto een
afgeslagen bal in het Feyenoord-doel. Niets
op aan te merken, zo leek het, maar helaas,
Foto: Louis van de Vuurst
