WERK
De keuzes van Ivo Niehe
Ivo and the Furies of de Golden
Earring
'Ivo and the Furies. Dat was een
schoolband die tot grote hoogtes steeg.
Maar ik zou wel nog eens een keer met de
Earring willen zingen. Zingen is vroeger
een van mijn grote passies geweest.'
Andries Knevel of Paul Witteman
'Paul Witteman. Hij is gewoon beter.'
Sonja Barend of Hanneke
Groenteman
'Dat is 1-1. De charme en de gezelligheid
van Groenteman zie je helaas alleen maar
in die kunstachtige onderwerpen. Dat
vind ik jammer, want als ze haar terrein
zou verbreden, waren er veel meer
kijkers. Sonja is altijd goed, dat blijft zo.'
Witschge of Van der Vaart
'Toch Van der Vaart. Witschge is
natuurlijk een heerlijke voetballer, die
onvergetelijke actie tegen Feyenoord was
fantastisch. Witschge heeft een Frank de
Boer-achtige pass over de achterhoede
heen, die je zelden meer ziet. Maar z'n
handelingssnelheid is minder. Van der
Vaart speelt meer naar voren gericht en
dat wil ik graag zien. Ajax speelde de
laatste jaren toch al zo vaak achteruit. Het
doel staat aan de andere kant, denk ik
dan.'
Adriaanse of Van Marwijk
'Van Marwijk heeft de resultaten mee. Hij
kan heel wijs overkomen, maar het zit
hem ook enorm mee. Hij heeft een lekker
ingespeelde ploeg, een fantastisch veld en
een geweldig publiek. Daarom kies ik
voor Adriaanse. Hij heeft een klus te
klaren.'
Johnny Depp of Brad Pitt
'Dat vind ik allebei prachtige mannen. Ik
ben blij dat ik niet zo mooi ben, dat lijkt
me een enorm probleem.'
Claudia Cardinale of Catherine
Deneuve
'Nou, die Deneuve was wel vreselijk hoor.
De kapster deugde niet, het eten was
niets, het hotel evenmin. Maar die
Cardinale was ook geen lieverdje. Nee,
dat waren allebei geen prototypes van
lieve mensen.'
Kok of Dijkstal
'Kok. We zijn gezegend met zo'n man.
Hij is de leider die Ajax mist. Kok moest
een knieval maken voor Van Aartsen,
terwijl dat de slechtste minister uit z'n
hele kabinet is. Natuurlijk heeft Van
Aartsen weken van tevoren tegen Kok
gezegd dat Lubbers ook kandidaat was.
Maar Kok dacht alleen maar "Tjee, daar
heb je Van Aartsen weer." Die man wordt
namelijk door niemand serieus genomen.
In het buitenland begrijpt niemand iets
van Van Aartsen. Hij heeft geen enkel
diplomatiek inzicht of gevoel en toch
wordt hij door de premier beschermd. En
dat om de lieve vrede te bewaren.'
Rome of Parijs
'Rome. Neem Villa Borghese. Als je daar
op zondagochtend zit en je ziet in
tegenlicht iemand joggen, met op de
achtergrond de zuilen van eeuwen
geleden, dan denk ik: als een voetbalploeg
zich altijd zo zou kunnen voorbereiden
op een wedstrijd, dan win je altijd.'
Cruijff, maar ook het middenveld met
Seedorf en Davids was van wereldklasse.
Nu moet je daaraan niet meer denken en
gewoon tevreden zijn met een lekker
voetballende ploeg. Maar dat staat wel
haaks op de beursgang, want de beurs eist
prestaties. Ik denk dat ze bij Ajax de
negatieve kanten van de beursgang enorm
hebben onderschat. Een vereniging en een
commercieel bedrijf verdragen elkaar
volgens mij per definitie niet.'
Het verlanglijstje
'Ik heb niet echt namen in mijn hoofd van
mensen die ik per se zou willen
interviewen. Het wordt steeds moeilijker
om goede mensen te krijgen. Het lukt ons
wonder boven wonder nog altijd. Aan het
begin van het seizoen maken we een lange
lijst, die we vervolgens aanpassen aan de
actuele ontwikkelingen. Met onbekende
mensen kun je overigens vaak veel leukere
televisie maken dan met zeer bekende
mensen, die precies de wetten van het
interview kennen. Zij geven daardoor
weinig van zichzelf bloot. Van de mensen
die in het verleden nee tegen ons hebben
gezegd, zou ik Eric Cantona graag willen
hebben. Dat vind ik zo'n interessante man.
Hij maakt films, schrijft gedichten, treedt
in allerlei commercials op en is van de ene
op de andere dag zomaar gestopt met
voetbal. Ja, dat is iemand die ik graag zou
willen interviewen. Maar die wil niet. We
blijven gewoon aan hem trekken.
'Dat veel anderen wel in onze uitzending
willen komen, heeft verschillende
oorzaken. We hebben hoge kijkcijfers
(tussen de 1 en 1,5 miljoen), terwijl de
geïnterviewde bij ons altijd twintig
minuten uitzendtijd krijgt. Dat komt bijna
niet meer voor. Toen Chirac naar
Nederland kwam, wilde hij door een
bekend iemand geïnterviewd worden, een
gesprek in zijn eigen taal, meer tijd dan de
zeven minuten die hij bij Nova zou krijgen,
en een groot publiek. Dan bellen ze ons
dus op. Zodra een popster of een
belangrijke schrijver naar Nederland komt,
worden wij vaak als eerste gebeld. Na
twintig jaar hebben we de positie
verworven dat we zelf die verzoeken
krijgen, dat is uiteraard heel prettig.
Vroeger moesten we vaak vijfentwintig
keer achter iemand aan bellen. Zodoende
kom je vanzelf in een circuit terecht van
mensen die net een boek of film hebben
uitgebracht en graag op televisie willen.
Dat is in Amerikaanse talkshows niet
anders. Mensen komen graag als ze zelf een
belang hebben.'
Geluk
'Ik ben gelukkig niet meer degene die
vierentwintig uur per dag leiding aan het
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 2001
