'KNGKKER HEEFT ZICH
NATMMRLtfKAL tANq
PEWEZENENGOKRIMS
IKEDIA DEED HEtqOED TOT
HtfqBLESSEERP KAAKTE.
MAAK 0? HET MOMENT
DAT ;|E ER ZELf INSTAAT,
DOET DAT ER ALLEMAAL
NIEt MEER TOP
ook zoveel in de basis had gestaan als
iedereen fit was geweest. Waarschijnlijk
niet. Knopper heeft zich natuurlijk al lang
bewezen en ook Pius Ikedia deed het goed
tot hij geblesseerd raakte. Maar op het
moment dat je er zelf in staat, doet dat er
allemaal niet meer toe. Ik heb veel op
rechtsbuiten gespeeld. Dat ben ik niet van
origine, maar ik moet zeggen dat het toch
wel lekker gegaan is. De ene wedstrijd ben
je belangrijker voor het team dan de
andere. Dat heeft ook met de positie te
maken. Veel hangt af van de eerste actie.
Lukt die, dan lijkt daarna alles te lukken.
Als hij niet lukt, moet je snel besluiten het
over een andere boeg te gooien. Simpel
gaan spelen. Dan ben je dus niet
opvallend. Ze zeggen wel eens aan de
zijkant dat je toch moet blijven gaan en
dat je het moet blijven proberen. Maar zelf
voel je precies aan of het erin zit of niet.'
Inmiddels speelt Van der Gun in het eerste
alsof hij nooit anders heeft gedaan. Niet
dat alles goed gaat, maar op zijn leeftijd
hoeft dat ook niet. In veel van zijn acties
zit naast rendement ook een enorme
belofte. Zo lyrisch als men in de jeugd over
hem was, zo lyrisch is men nu bij vlagen.
Van der Gun: 'Ik ben niet echt verbaasd.
Niet sinds ik terug ben bij Ajax. Alhoewel,
op zich had Adriaanse me gezegd dat ik
genoegen moest nemen met een plaats op
de reservebank. Ik had me daar ook op
ingesteld; dat ik af en toe wat
speelminuten zou krijgen. Maar nu blijkt
dat ik al acht, negen wedstrijden in de
basis heb gestaan. Ik had het geluk dat er
plaatsen vrijkwamen. Met mij ging het
lekker. Op de training en in de wedstrijden
ook wel. Maar verbaasd ben je wel als je
het afzet tegen de periode vorig jaar,
waarin ik helemaal niet aan spelen
toekwam en het met het tweede moest
doen. Toen Adriaanse trainer werd, zag ik
dit scenario wel een beetje voor me. Alleen
moesten er plaatsen komen. Ik heb de
kans gekregen me te bewijzen als
basisspeler. Maar dan weet je wel dat je
minder krediet hebt omdat je net komt
kijken.
Maar als jeugdspeler onder directeur
opleidingen Adriaanse had je toch wel al
krediet opgebouwd?
Van der Gun: 'Ia, dat is misschien wel zo.
In ieder geval kende hij me goed. Daarom
heeft hij me ook weer teruggehaald van
Den Bosch. Maar dat wil ik toch geen
krediet noemen. Ik begon op nul. Het is
namelijk een totaal ander niveau dan in de
jeugd.'
Wereld van verschil
Hoe moeilijk is die doorstroming voor jou
geweest?
Van der Gun: 'Bij Ajax zat er geen
vooruitgang meer in. Ik had het totaal niet
meer naar m'n zin in het tweede. Toen ik
wist dat er belangstelling was van Den
Bosch heb ik er zelf heel erg op
aangedrongen om te worden verhuurd.
Dat leek me een goede stap vooruit. Ik zag
de hele situatie niet meer zitten. Ik speelde
al drie jaar in het tweede. Dat heb je na een
tijdje echt wel gezien. Zeker als je ambitie
hebt en het idee hebt dat er meer in zit. En
als je jezelf dan niet vooruit ziet gaan in
niveau, dan weet je dat er iets moet
gebeuren. Heel even had ik hoop. In de
winterstop vorig jaar, toen ik mee mocht
doen in de voorbereiding op het tweede
deel van het seizoen. Ik mocht met
Wouters mee naar het trainingskamp in
Tunesië. Daar trainden we twee keer op
een dag heel hard; veel op het strand in de
weer geweest. Maar snel daarna viel ik er
toch weer buiten. Ik voelde mezelf
afglijden. Spelen in het tweede en trainen
bij het eerste, daar word je niet vrolijker
van.
'Toen stond ik voor de keuze: blijven in het
tweede of me laten verhuren. In het tweede
maakte ik een rampjaar door. Vreselijk
vond ik het. Den Bosch was een uitkomst.
Ik wilde gewoon voetballen. Hoe het
verder zou uitpakken, wist ik niet. In ieder
geval zou ik kunnen laten zien wat ik kon.
En of ik nou bij Ajax terug zou kunnen
komen of niet, daar ging het helemaal niet
om. Hoewel het natuurlijk wel mijn doel
was om in het eerste te spelen, ooit. Maar
dat is hoe dan ook iets dat je enerzijds
moet afdwingen en waar je anderzijds toch
ook geluk bij nodig hebt. Bij Den Bosch
ging het goed. In zoverre dwong ik het zelf
af. Maar ik had ook het geluk dat
Adriaanse trainer werd, hij me terughaalde
en er vervolgens plaatsen vrijkwamen. Dat
bedenk je allemaal niet als je zegt dat je aan
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 2001
