weinig, maar de tijd zal wel leren, wat deze nieuwe club
makker op de grasmat kan leggen. Hopelijk iets goeds! In
ieder geval roepen wij deze nieuwe Ajacieden een hartelijk
welkom toe en spreken gaarne de wens uit, dat zij zich spoe
dig in de Ajax-kring thuis zullen voelen. Luitjes, veel succes!
Vlietman, die geen nieuw contract kreeg, gaf er de voor
keur aan als amateur voor Ajax te blijven spelen. Onzes in
ziens een verstandig besluit, want de praktijk heeft geleerd,
dat het elders ook niet altijd erwtensoep-met-kluif is. Boven
dien is de mogelijkheid tot een come back niet uitgesloten en
staat het vast dat vooral op latere leeftijd in en met onze
club veel genoegen te beleven valt.
Zo, de transfer-affaire is dus rond, de rust weergekeerd en
door alle sensatie-verhalen een streep getrokken. Vele club
aanhangers kunnen 'savonds zonder voetbalhoofdpijn weer
tussen de lakens glijden. Voor hen een prettig idee.
Onze lijst contractspelers ziet er als volgt uit: A. Beck, J. J.
Dahrs, D. Feldmann, C. Groot, H. Groot, A. P. van Ham, L.
HoogennarLJjfe T ILai^r G- van M- "ÜpiiB,iiiliiifil'iTii liiilffi*'"*'
Het clubblad achtte
het een verstandig
besluit van Vlietman
om als amateur bij
Ajax te blijven spelen
omdat 'het elders ook
niet altijd erwtensoep-
met-kluif is'.
Foto: Yvonne Witte
aan, totdat Buckingham aankondigde dat
ze waren teruggezet naar het tweede.
Vervolgens gingen we een partijtje spelen.
Ik stond tegen Swart. Nou, ik kende hem
van haver tot gort en hij kwam er niet
langs. Begon Swart tegen me te schelden
dat hij niet kon spelen zoals hij dat wou,
want hij wilde weer graag terug in het
eerste komen. 'Dan moet je maar beter je
best doen,' antwoordde ik, eraan
toevoegend dat hij op tijd naar de training
moest komen. Net als iedereen. Die kritiek
viel niet in goede aarde. Even later hoorde
ik Prins roepen: 'Sjakie, zal ik even
rechtsbuiten gaan spelen?' Dat vond Swart
wel goed. Wim Anderiesen waarschuwde
me nog: "Frans, ik voel dat er iets gaat
gebeuren, al weet ik niet wat." Kreeg ik
even later een geweldige schop op mijn
knie van Prins. Er was geen bal in de buurt.
Mijn knie stond de hele andere kant op.
Een dag later werd ik geopereerd. Pas na
lang aandringen van jongens als Wim
Anderiesen, Jan van Drecht en Ger van
Mourik kwam Prins langs in het
ziekenhuis en bood hij zijn excuses aan.'
'Te'
Een nieuw contract kreeg Vlietman na zijn
revalidatie niet meer. Nog immer lijkt hij
hierover gefrusteerd. 'Ik vind het naar dat
ze me nooit verteld hebben waarom ik dat
contract niet kreeg. Ze waren niet eerlijk in
hun antwoorden. Ze zeiden tegen me dat
ik net dat kleine beetje "te" miste. Maar
wat dat "te" inhield, weet ik nog steeds
niet.' Misschien dat Vlietman net niet goed
genoeg was? 'Dat zou kunnen, ja. Mijn
concurrent in het eerste was Cees Smit. Die
had een echt sportfïguur en was twee
koppen groter dan ik. Die had alles mee.'
Tot overmaat van ramp kon Vlietman met
15-6-1960: Ajax - PSV 2-2 (1-0)
Scoreverloop: 41. Westra 1-0; 57. Swart
2-0; 76. Kruiver 2-1; 80. Dillen 2-2
Toeschouwers: 6.000
Scheidsrechter: Martens
Ajax: Van Drecht; Van Mourik,
Vlietman; Schaaphok, Anderiesen,
Muller; Swart, Westra, Smit, Vesters,
D. Feldmann
PSV: De Hond; Heerschop, Renders;
Van Wissen, Wiersma (Svensson), Van
den Heuvel; Van der Kuil, Kruiver,
Dillen, Brusselers, Van der Plas
Bron: Evert Vermeer
de nieuwe trainer Keith Spurgeon niet
goed overweg. 'Hij verbeeldde zich een
hele hoop. Nou, daar moet je bij mij niet
mee aankomen. Het was een arrogante
man. Ook zijn trainingen bevielen me niet.
Hij liet ons veel te veel lopen: iedere keer
acht, negen rondjes om de twee
trainingsvelden. En als hij het op zijn
heupen kreeg, liet hij ons zelfs om het
stadion rennen.'
Vlietman bleef nog twee seizoenen bij
Ajax, als amateur. In 1962 verkaste hij naar
Meerboys. 'Oorspronkelijk zouden we met
een half elftal van Ajax 3 naar O WO gaan,
om daar in het eerste te gaan spelen. Die
betaalden namelijk zwart. André Kraan, de
commissaris amateurvoetbal van Ajax,
kwam daar achter en ging de jongens
bewerken. Op mij had hij geen vat, ik deed
toch wat ik wou, maar anderen lieten zich
beïnvloeden. Ging het niet door.
Ondertussen had ik met oude vrienden van
Blauw Wit contact, die inmiddels bij
Meerboys voetbalden. Ben ik daarheen
gegaan. Ik bleef er elf jaar. We hebben
Meerboys van de tweede klasse AVB naar
de tweede Klasse KNVB gebracht.
'Ik ben na mijn vertrek nooit meer naar
Ajax ging kijken. Ik moest natuurlijk op
zondag zelf voetballen, maar een echte
band met Ajax heb ik nooit gehad. Ik heb
er leuk gespeeld en het was gezellig, maar
dat was het. Als semiprof heb je weinig
binding met elkaar. Het was ieder voor
zich. Alleen in het Ajax-amateurteam had
ik vrienden. Geregeld dacht ik met
weemoed terug aan mijn Blauw Wit-jaren.
Het eerste dat ik op maandagochtend deed,
was in de krant kijken wat Blauw Wit
gedaan had. Om nou te zeggen dat ik een
Ajacied in hart en nieren ben: echt niet.'
154
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 2001
