in dat het weer goed komt. Ze moeten nog even dit proces doorlopen. Dan ben ik er honderd procent van overtuigd dat Co Adriaanse dit Ajax weer op de rails krijgt.' Met Wooter terug in de ploeg? 'Dat lijkt me prachtig. Het lijkt me bovendien leuk om weer in Amsterdam te voetballen. Vond ik altijd een te gekke stad, waar ik nog graag kom. Als ik een paar dagen vrij ben, ga ik nog weieens op en neer. Afgelopen zomer was ik tijdens Euro 2000 zelfs nog in de Arena, tijdens de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Tsjechië. Toen viel me op dat de supporters me niet waren vergeten. Ik werd nog altijd herkend, mijn naam werd vaak genoemd. Ook vroegen ze me of ik snel wilde terugkomen. Dat is natuurlijk leuk om te horen. Maar voorlopig is dat nog niet aan de orde. Ik wil eerst nog slagen in het buitenland.' Niet te stoppen Dat is voorlopig nog niet echt gelukt. Bij Real Zaragoza kende Nordin Wooter twee uiterst moeilijke jaren. Hij speelde zelden in La Romareda, de fraaie thuishaven van de Spaanse subtopper. En dat terwijl hem bij zijn komst juist een basisplaats was beloofd. 'Daarom ging ik destijds ook niet naar Bordeaux, waar ik ook heen kon, maar naar Real Zaragoza. Daar zou ik de opvolger worden van Gustavo Poyet die toen naar Chelsea was gegaan.' Wooter verliet Ajax omdat trainer Louis van Gaal hem vertelde dat hij in een ander systeem, met meer ruimte, veel beter tot zijn recht zou komen. Bovendien stonden de Amsterdammers op het punt jongens als Shota Arveladze, Georgi Kinkladze, Benni Foto: Vincent de Vries McCarthy, Gerald Sibon, Wamberto en Jesper Gronkjaer te contracteren. Net als Wooter allen aanvallend ingestelde spelers. Verder zat ook nog Peter Hoekstra, toen nog international, bij de selectie. 'De kans dat ik aan spelen toe zou komen was dan ook uiterst klein, waardoor het beter was dat ik zou vertrekken.' Wooter, die in de zomer van 1997 naar Spanje vertrok, kende nog wel een goede start in Zaragoza. In de voorbereiding scoorde de rechtsbuiten, die enkele maanden eerder met Ajax nog de Europese Supercup won ten koste van Real Zaragoza er driftig op los. Bovendien speelde hij op zijn favoriete positie, hangend op rechts. 'Het ging dus super. Ik was niet te stoppen,' blikt hij terug. Wooter leek ineens de hele wereld aan te kunnen. Vooral ook omdat hij in die periode ook nog eens in de kwalificatieduels van Jong Oranje een belangrijke rol had. 'Want ook in dat shirt scoorde ik in die periode aan de lopende band.' Toch ging het mis. Eigenlijk meteen al. Wooter werd al in de eerste wedstrijd van het seizoen gepasseerd door trainer Luis Costa. 'Ik schrok me rot toen ik mijn naam niet op het bord zag staan. Ik dacht nog: misschien weet-ie niet hoe hij mijn naam moet schrijven. Wel mocht ik later nog invallen. Dat ging heel goed. Dus kon de trainer niet meer om mij heen. Daarna heb ik inderdaad een aantal wedstrijden achtereen gespeeld, ook enkele in de basis, maar vervolgens ging het alleen maar bergafwaarts. Dat kwam ook omdat ik de trainer om uitleg vroeg. Ik wilde weten waarom hij me niet opstelde. Dat werd niet op prijs gesteld, want ineens werd ik naar de tribune verwezen,' aldus Wooter, die dat jaar uiteindelijk nog tot achttien duels kwam. Nordin Wooter wilde na zijn eerste seizoen meteen weg, weg van alle ellende. Maar omdat Francisco Rojo, de nieuwe oefenmeester, hem vertelde dat hij wél gecharmeerd van hem was, bleef de Nederlander. Opnieuw kende hij een goede voorbereiding. Opnieuw speelde én scoorde hij veel. 'Maar al snel overkwam me precies hetzelfde als een jaar eerder: ik belandde weer op de bank. Onbegrijpelijk. Ze hadden me toch niet voor niets gehaald?' Wooter voelde zich voor de gek gehouden, geflest. Zelfs zijn ploeggenoten, de media én de doorgaans kritische fans begrepen het niet. 'Dat gaf dus al aan dat er iets niet klopte. Ik had ook geen idee waarom ik niet werd opgesteld. Er werd me ook niets verteld. Helemaal niks. In Spanje legt de trainer dat niet uit, ook niet als je erom vraagt. Bij Ajax wist ik: Finidi George en Jari Litmanen staan voor me, dat zijn heel goede voetballers. Van Gaal was daarin heel duidelijk en bij hem wist je precies waar je aan toe was. Die kon je heel goed motiveren, ook al was je niet één van de elf. Hij was tenminste eerlijk.' Elton John Wooter kwam ook in zijn tweede jaar niet verder dan achttien wedstrijden, hoofdzakelijk invalbeurten. Daarin scoorde hij slechts één keer. Een vertrek was dan ook meer dan logisch. Maar Real Zaragoza werkte niet echt mee. Als clubs speciaal waren gekomen om Wooter te bekijken, werd de Nederlander expres niet opgesteld. 'Ze werkten me werkelijk aan alle kanten tegen.' Wooter mocht nog wel een paar dagen op stage bij Derby County, uitkomend in de Premier League. Daar liet hij een goede indruk achter. Zo goed dat de Engelsen Wooter dan ook dolgraag wilden overnemen. Maar opnieuw deed Real Zaragoza moeilijk. 'Ze lieten me gewoon niet gaan. Waarom weet ik niet.' Maar toen vorig jaar september Watford, destijds net gepromoveerd naar het Premiership, geen moeite had met de vraagprijs van zo'n vijf miljoen gulden, gingen de Spanjaarden ineens overstag. Wooter twijfelde geen seconde, ook al betrof het een degradatiekandidaat. 'Voor mij maakte het eigenlijk niet uit welk team 143 veld op te komen of de mensen staan al tes^ring^nopW

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2001 | | pagina 143