Foto: Frans Flemelrijk
Gehuld in Juventus-
shirts namen de
Ajacieden in Belgrado
hun derde Europa Cup
in ontvangst.
finale ter ere van het feit dat Ajax -
Juventus de duizendste Europa-
Cupwedstrijd in de historie was én de
eerste Europese finale in Oost-Europa een
demonstratiewedstrijd georganiseerd
tussen Rode Ster en Partizan. Vooraf was
afgesproken dat de wedstrijd in een
gelijkspel zou eindigen. Dat werd het ook
(3-3), hoewel Rode Ster wel via penalty's
won (4-3). Het Joegoslavische publiek
pikte de geregelde wedstrijd niet. Men floot
de spelers uit en riep lopovilopovï
(dieven, dieven).
Levend lam
De prijzen voor finalekaartjes waren voor
westerse begrippen niet hoog. Een
staanplaats kostte nog geen zes gulden,
terwijl voor de allerduurste plaatsen in het
stadion zo'n vijfentwintig gulden moest
worden neergeteld. Voor een Joegoslaaf
was een kaartje wel duur, zeker voor die
ene boer die met een levend lam naar het
stadion was gekomen. Hij wilde per se de
wedstrijd zien en bood aan zijn dier te
ruilen voor een toegangsbewijs. Mens en
dier bleven echter buiten de poort: er
waren geen kaartjes meer.
Ajax won met 1-0, door een vroeg
kopdoelpunt van Johnny Rep, zijn enige
Europa-Cupdoelpunt in dienst van Ajax.
Na de 1-0 speelde Ajax nog een half uurtje
volle kracht vooruit, maar toen het 1-0
bleef, draaide Ajax een tandje terug. En het
laffe Juventus kon en wilde niet, zodat Ajax
in een uiteindelijk saaie finale zijn derde
Europa Cup binnenhaalde.
De ereronde was typerend voor de
stemming. Plichtmatig sjokten de Ajax-
spelers met de Cup over de tartanbaan. Na
de bekerontvangst waren Arie Haan en
Horst Blankenburg zelfs meteen de
spelerstunnel ingegaan. De rest liep wel een
ereronde, maar van harte ging dat niet.
'Voor mij had die ereronde niet gehoeven,
maar ja, ze is nu eenmaal traditie,' meende
Piet Keizer. Uitblinker Barry Hulshoff
voegde daaraan toe: 'Aan het eind waren
alleen Johan Cruijff en ik nog over.'
Het gedrag van het enigszins blasé zijnde
Ajax zorgde voor jaloezie bij de Juventus-
spelers. Roberto Bettega: 'We waren
gebrand op een overwinning, iedere
Europese topploeg wilde trouwens zo
graag de Europa Cup winnen, en dan
zagen we na afloop Ajax-spelers
nonchalant de Europa Cup in de
spelersbus smijten. Ze waren duidelijk even
naar Belgrado gekomen om de Europa
Cup op te halen.'
Afgezakte kousen
Betttega had geen poot aan de grond
gekregen bij zijn bewaker Barry Hulshoff.
De enige die Hulshoff even in de
problemen bracht was de Joegoslavische
scheidsrechter Milivoje Gugulovic. In de
beginfase van de tweede helft onderbrak hij
de wedstrijd omdat Hulshoff en José
Altafini met afgezakte kousen speelden. In
de internationale reglementen was toen
nog niets bepaald over het optrekken van
de kousen. Maar in Joegoslavië werden
afgezakte kousen niet meer getolereerd
sinds hun sterspeler Dragan Djajic een
been had gebroken (Djajic speelde met
afgezakte kousen en dus zonder
scheenbeschermers). Hulshoff en Altafini
trokken de kousen omhoog en speelden
verder.
Ook aan het Ajax-shirt dat Hulshoff die
avond droeg, zit een opmerkelijk verhaal
vast. Hij ruilde niet, zoals zijn
ploeggenoten, zijn shirt (met rugnummer
13) met een Juventus-speler. Hulshoff had
voor de finale beloofd dat hij zijn
wedstrijdshirt ter beschikking zou stellen
van een voetbalpool ten bate van het
Medisch Comité Vietnam, afdeling Zwolle.
De kritieken in de pers op het spel van
Ajax waren niet mis, alhoewel Maarten de
Vos in dagblad De Tijd Ajax juist prees
voor zijn terughoudendheid. Er zat niet
meer in, en dan was het juist een teken van
klasse om op de overwinning te spelen,
meende De Vos.
Het meest absurde commentaar op de
finale kwam van de Nederlandse minister
president Joop den Uyl. Regeringsleiders
bedienen zich, zoals boven al beschreven
staat, graag van felicitatietelegrammen. In
dat van Den Uyl, waarschijnlijk al voor de
finale geschreven, meende hij dat de
wedstrijd 'niet alleen een propaganda voor
de voetbalsport' was, maar 'voor de sport
in het algemeen'.
Met dank aan Dragomir Pop-Mitic
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 2001
