Het trainingskamp dat Ajax in januari 1996
belegde in Haifa, was voorpaginanieuws in de
Israëlische sportpers.
zijn kamp op. De kersverse voorzitter
Michael van Praag ging mee en hield een
dagboek bij. Opvallend feit was dat de
aartsrivaal uit Eindhoven op dezelfde
manier overwinterde. Van Praag noteerde
tijdens het inchecken op Schiphol: 'Er is
een aparte balie voor Ajax en PSV. Deze
lijn zal zich de gehele reis voortzetten, want
ook al gaan deze twee Nederlandse
topploegen gebroederlijk naar hetzelfde
trainingskamp, het is ook een toernooi. We
zijn profs en derhalve willen Guus Hiddink
en Leo Beenhakker hun eigen
voorbereidingen doen en het is schadelijk
voor de concentratie om bijvoorbeeld in
hetzelfde hotel te zitten.' Naast de noeste
trainingsarbeid was er genoeg tijd om te
lachen: 'Op de terugweg in de bus helpen
Sonny Silooy en Jan Wouters Sjaak Wolfs
met een echte striptease in het looppad.
We liggen blauw. De Portugese reisleidster
ziet waarschijnlijk voor het eerst in haar
leven een blote man,' aldus de voorzitter.
Aan het eind van het verblijf van een week
waren er toch wat mindere berichten. De
trainers Beenhakker en Kohn en
aanvoerder Wouters kampten met een
griepje en de organisatie was niet geheel
naar wens. Van Praag schreef: 'Natuurlijk
heeft de organisatie de pech gehad dat het
zo regende. Anderzijds heeft men datgene
wat nodig is voor een trainingskamp van
Foto: Louis van de Vuurst
twee professionele ploegen danig
onderschat. Je mag een dergelijk
evenement natuurlijk nimmer met een
personeelsreisje combineren.' ECO-sport
organiseerde de trip en de laatste dag ziet
Van Praag 'een der ECO-directieleden met
een fles champagne in ijs en acht glazen
naar zijn kamer gaan.' Hij heeft zo zijn
bedenkingen. Voor de drie nieuwe
bestuursleden Arie van Os, Uri Coronel en
Michael van Praag was de trip geslaagd; ze
hadden de technische staf en de spelers van
dichtbij leren kennen.
De klaagmuur
Ruim twintig jaar eerder deed een ander
bestuurslid al verslag van een oefentripje in
de winter. In de eerste dagen van 1968 ging
Jaap Hordijk mee naar Israël, waar een
Ajax-elftal met illustere namen als Swart,
Cruijff, Keizer, Bals, Henk Groot en
Suurbier het opnam tegen de nationale
ploeg. Ondanks de korte reis van vier
dagen is er tijd om de 'heilige stad'
Jeruzalem te bekijken: 'In deze zeer oude
en religieuze omgeving waren veel
bezienswaardigheden, te veel door de
beperkte tijd om goed te bekijken. De
binnenstad is bijzonder interessant, door
zijn talloze kleine winkeltjes waar het
prettig kijken en kopen is. Men is ook
bereid je schoenen te poetsen, maar dat
was niet goedkoop. Ook werd een bezoek
gebracht aan de klaagmuur. Op aanwijzing
van penningmeester Timman echter niet te
lang, omdat wij niets te klagen hadden.'
Hordijk besloot zijn relaas met een
verslagje van de 6-1 overwinning 'waarbij
leiding en publiek hun lof over het door
ons elftal vertoonde spel niet onder stoelen
of banken staken.'
Begin 1997 bereidden de Ajacieden zich voor op
de tweede helft van het seizoen in het
'spiervriendelijke' klimaat van Zuid-Spanje.
In januari 1996 laten de Ajacieden het
koude Amsterdam voor wat het is en
reizen ze wederom naar Israël om zich
voor te bereiden op de tweede
competitiehelft, met een loodzwaar
programma in de Champions League voor
de boeg. In een prachtige column beschrijft
David Endt het prettige gevoel dat ook de
spelers moeten ervaren op een zonnig
winterkamp. De biologische klok werd
aangenaam verrast door het licht en de
warmte. Endt: 'Ik schuif het gordijn open
en de dag smijt een emmer zonlicht naar
binnen. Opstaan is een feest wanneer je
wakker wordt in een heuse oase. De wind
laat de takken van de palmbomen neigen,
een helblauwe vlek water blijkt een
zwembad te zijn, omzoomd door
grasgroen. Israel. Een trainingskamp in de
kustplaats Caesarea...'
Europees en wereldkampioen Ajax was
enorm populair in Israël. De trainingen
werden door vele fans bezocht en de jacht
op handtekeningen en foto's van de
Ajacieden was wel erg fanatiek: 'Er zit
agressiviteit in de aanbidding,' schreef de
huidige teammanager Endt. 'Een krabbel,
een fotokaart of sticker is niet genoeg. Er
wordt gegraaid en gegrist. De andere
handtekeningenjager is een concurrent die
moet worden afgetroefd.' Dat fanatisme
bleek volgens David Endt ook in de
vriendschappelijke wedstrijd die Ajax
speelde tegen Maccabi Haifa. Vlak voor
tijd maken de als leeuwen vechtende
Maccabeërs de winnende treffer. De
Amsterdammers wisten weer wat verliezen
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 2001
