wedstrijddag van PSV waren we van plan
naar Eindhoven te gaan. Juist op die dag
kwamen Co Adriaanse en Ikey Waas bij
ons thuis in Dedemsvaart langs. Eigenlijk
had ik al besloten, maar ik was gewoon gek
van Ajax. Ze deden het voorstel dat ik twee
jaar kon komen spelen, om mezelf te
bewijzen. Ik begon te twijfelen. Ajax had ik
heel hoog zitten en ik had er een heel goed
gevoel over. Gevoelsmatig koos ik voor die
club. Mijn vader was heel erg boos, maar
het was mijn eigen beslissing. Later is hij
bijgedraaid en zijn we met het gezin naar
Almere verhuisd. Ajax had alles voor ons
geregeld; een huis, een goede school. Mijn
broertjes gingen bij de plaatselijke club,
AS '80, voetballen.'
Kenmerkend voor de zelfbewuste houding
van de huidige aanvoerder van Jong Oranje
was een voorval tijdens een jeugdtoernooi
'Ik zie mijzelf als
aanvallende
speler. Ik kan
wel overal
spelen maar
daar voel ik me
niet lekker bij.
Op 10 voel ik
me blij, kan ik
alles doen'
Tegen FC Utrecht kwam
Hersi's kans, sneller dan
verwacht. Als vervanger
van Aron Winter maakte hij
na de rust zijn debuut in
Ajax 1
met Ajax. Al in de B2 was Hersi ervan
overtuigd dat hij het beste tot zijn recht
kwam als aanvaller, in Ajax-terminologie
op de 9- of 1 O-positie. Onenigheid met zijn
trainer en de kans weggestuurd te worden
bij Ajax; hij had het ervoor over om op zijn
geliefde positie te spelen.
'De trainer wilde mij op de
rechtsbackpositie uitproberen. Het was
tijdens een groot toernooi en daar
voetbalden veel jongens die ik nog uit het
Districtselftal kende. Ik wilde laten zien
wat ik in huis had. Maar als aanvallende
middenvelder, achter de spitsen. Tijdens de
wedstrijd heb ik in het veld van positie
gewisseld met de jongen die op 10 speelde.
De trainer zei dat ik weer op rechtsback
moest gaan staan, maar dat weigerde ik.
Vervolgens werd ik gewisseld en ben ik zo
weggelopen. Ik dacht: dit is einde oefening
bij Ajax. De trainer kwam na de wedstrijd
naar mij toe en vroeg wat er aan de hand
was. Ik legde uit dat ik naar Ajax was
gekomen om op 10 te spelen, dat was mij
beloofd. Na lang praten zei hij dat ik achter
de spitsen kon blijven spelen.
'Ik zie mijzelf als aanvallende speler. Ik kan
wel overal spelen maar daar voel ik me niet
lekker bij. Op 10 voel ik me blij, kan ik
alles doen; het is voor mij de perfecte
positie.'
Progressie
De trainer die in de B-jeugd te maken
kreeg met de sterke eigen wil van Hersi
heet Jan Olde Riekerink. Hij is momenteel
als trainer/coach verantwoordelijk voor het
tweede elftal van Ajax en geeft de jonge
aanvaller de kans zich te bewijzen. Volgens
Youssouf is Olde Riekerink goed te spreken
over zijn progressie: 'Dit jaar heb ik het
vertrouwen gehad van de trainer en het
gaat goed. Eigenlijk wilde de club dat ik
nog een jaar in de Al zou spelen. Ze gaven
mij een kans in het tweede elftal. Als ik niet
aan voetballen toe zou komen, ging ik
terug naar jeugd. Ik ben nu elke wedstrijd
in het tweede basisspeler. Jan Olde
Riekerink is tevreden over mij. Hij vindt
dat ik goede loopacties maak, ik zorg dat
andere spelers beter gaan voetballen. Ik
ken hem nu al drie jaar en heb hem op de
middelbare school zelfs een half jaar als
gymleraar gehad. Hij zegt: blijf je best
doen, laat op alle trainingen zien we je kan
en zorg dat je elke dag beter wordt. Ik hoor
van de trainers, ook van Co Adriaanse, dat
ik geduldig moet zijn. Als er een kans
komt, moet ik hem met beide handen
aanpakken.'
Tegen FC Utrecht kwam zijn kans, sneller
dan verwacht. Hersi viel op door zijn
drang naar voren, door zijn vermogen
creatieve oplossingen te zoeken. Een
balletje breed is meestal niet aan hem
besteed. Ook zijn loopvermogen is
bewonderenswaardig, maar een duidelijk
tekortkoming is het lage aantal kilo's dat
Youssouf in de strijd kan werpen. 'Fysiek
kom ik nog tekort. Maar dat is mijn
lichaamsbouw, ik ben nu eenmaal zo. Mijn
lengte is ook niet fantastisch. Ik ben een
beweeglijke jongen die veel met een bal kan
en nog veel scoort ook. In het begin van dit
seizoen scoorde ik in het tweede elftal uit
AJAX MAGAZINE JANUARI 2001
