AfJAK 2
Al snel werd de lichtvoetigheid
en de doelgerichtheid van
Hersi opgemerkt door de
nadrukkelijk onopvallende
mannen in lange jassen langs
zo en daarom houd ik mij daar niet mee
bezig.'
In het Overijsselse dorpje Dedemsvaart
werd Youssouf, samen met zijn broertje
Mohammed, gevraagd om bij de
plaatselijke club te komen voetballen.
Andere jongetjes houden slapenloze
nachten over aan een komende
Talentendag of selectiewedstrijd, maar in
het nog jonge voetballeven van de oudste
zoon Hersi keert één opmerkelijk feit
telkens terug: hij wordt door clubs
gevraagd. Zo ging het ook in het prille
begin. Hersi: 'Ik was zeven jaar en er kwam
een mevrouw bij ons aan de deur. Van de
Velde heette ze. Zij deelde huis aan huis
folders uit en vroeg of wij soms nieuw in
de buurt waren. Ja, antwoordde ik.
Vervolgens vroeg die mevrouw of wij
misschien wilden voetballen. Dat wilden
wij, graag zelfs en we kregen een
uitnodiging. Mijn broertje en ik gingen bij
DSC '83 spelen. Samen met Mohammed
begon ik te trainen bij de F1, na eerst vijf
gulden contributie betaald te hebben. Het
jaar daarna ging ik naar de E2, A4ohammed
bleef nog een jaar in de F'jes.'
Als E-junior beleefde Youssouf zijn eerste
kampioenschap. Voetbal was vooral nog
plezier maken. Maar al snel werd de
door Erol Erdogan
foto's Louis van de Vuurst
lichtvoetigheid en de doelgerichtheid van
Hersi opgemerkt door de nadrukkelijk
onopvallende mannen in lange jassen langs
de zijlijn. Youssouf werd gevangen in het
fijnmazige net van het scoutingapparaat.
'In mijn eerste periode in de jeugd werd ik
niet als een groot talent gezien. Ik speelde
bij een amateurclub, ze verwachtten niet zo
AJAX MAGAZINE JANUARI 2001
