VOHBAL
Liefde
Christa Widlund-Broer is dichteres/auteur/psychoanalytica van beroep. Onder de
naam Anna Enquist werd zij een bekende Nederlander, die verschillende literaire
prijzen won voor haar poëziebundels. Haar werk verschijnt in vertaling in
Duitsland, Zweden, Frankrijk, Denemarken, Hongarije, Bulgarije en Engeland. Dit
jaar verscheen bij uitgeverij De Arbeiderspers van haar een nieuwe bundel, 'De
tweede helft'. Ze publiceert ook regelmatig in het voetbaltijdschrift voor lezers
'Hard Gras'. Een interessante gesprekspartner, dat is duidelijk, maar voordat de
lezer nu enthousiast verder gaat volgt eerst een waarschuwing: Anna Enquist is
voor Feyenoord. 'Omdat ik nu eenmaal een zwak voor dat werkvoetbal heb.'
Anna Enquist (gebaren in 1945) is een
feetise duizendpoot, een workoholic
Jpnisschien ook. Niet voor niets zegt ze
ergens in het gebprek dat ze 'binnenkort
echt minderwttd moet gaan werken'. Ze is
vooral bekend vanwege haar boeken
(gedichten, verhalen en romans). Maar in
werkelijkheid is het schrijven voor Enquist
een uit de hand gelopen hobby. Ze
studeerde psychologie en is tot de dag van
vandaag werkzaam geweest als
psychotherapeut. Dat is niet gek: schrijven
in je vrije tijd en er nog enkele belangrijke
prijzen mee winnen ook. Plus de
wetenschap dat je werk in veel talen is
vertaald. En alsof dat niet allemaal genoeg
is, volgde Enquist ook een piano-opleiding
aan het conservatorium in Amsterdam,
met cello als bijvak.
Zeer binnenkort zal Enquist zich volledig
op het schrijven toeleggen, het wordt haar
hoofdberoep. Het gesprek vindt plaats bij
haar thuis, in de werkkamer. Thuis is voor
Enquist Zuidoost, de plaats die haar
dierbaar is geworden ('de binnenstad is net
een dorp, het lijkt me beklemmend om
daar te wonen'). We kijken uit over de
PE PMITENSTAANPEft
door Jeroen van den Berg
foto's Wanda Tuerlinckx
door mist benevelde grasvelden, niet ver
van de Amsterdam Arena. De schrijfster
praat over voetbal en haar werk.
Een nieuwe liefde
'Tot mijn 36ste had ik nooit iets met
voetbal. Mijn zoon is er verantwoordelijk
voor dat ik het nu zo leuk vind. Hij was als
kleuter helemaal fanaat van sport. Zijn
grootste wens was het om lid te worden
van een voetbalclub. Op zijn zesde mocht
dat pas, hij werd toen lid van JOS, de oude
club van Rinus Michels. Ik stond toen
regelmatig langs de lijn om naar hem te
kijken. Dat is het leuke van kinderen. Door
hun interesses verbreedt je eigen blikveld
164
AJAX MAGAZINE JANUARI 2001
