KATERN
p* müfe
"otimmrn
Vader en dochter
Barend geflankeerd
door Michael van
Praag en Johan Cruijff
bij de duo-presentatie
van hun boeken in de
Amsterdamse
boekwinkel Atheneum
(oktober 1999).
Foto: Louis van de Vuurst
volwassen talkshow kunt maken. Maar je
kunt moeilijk elke week Fred Grim nemen.
Van Halst was een prima jongen, maar die
is nu weg. Bovendien is het steeds
moeilijker om jonge spelers te krijgen.
Terwijl we nooit een jonge speler zullen
laten afgaan. Maar voordat je toestemming
krijgt... Zo'n jongen wil wel, maar die
mensen eromheen doen zo moeilijk. Een
leuke jongen vind ik tegenwoordig Rafael
van der Vaart. Ik hoop dat hij zijn
spontaniteit kan behouden. Hij komt uit
een sterk milieu, met lieve ouders.'
Terug naar de boeken. Na 'Topclub Ajax 4'
(met tekeningen van Peter van Straaten)
was het afgelopen met de jaarboeken.
Barend: 'Toen Cruijff wegging in 1973,
zagen we dat het al snel minder zou gaan
met Ajax en zijn we gestopt. De boeken
verkochten sowieso minder. Achteraf
gezien had je elk jaar door moeten gaan
met het uitbrengen van een boek. En wat ik
ook jammer vind, is dat ik geen dagboek
heb bijgehouden van alle wedstrijden die ik
van Ajax gezien heb.'
De loopbaan van Barend was ondertussen
in een stroomversnelling geraakt. 'Henk
van Dorp en ik maakten bij Radio
Veronica het programma 'Sportief zijn,
beter worden'. Daar ontmoetten we Nico
Scheepmaker, die onder het pseudoniem
Ivo Vettewinkel een column had bij
Veronica. Hij heeft me bij Vrij Nederland
aanbevolen. Hoofdredacteur Rinus
Ferdinandusse heeft mij toen gevraagd om
voor zijn blad over sport te gaan schrijven.
Ik stelde voor om Henk van Dorp samen
met mij te nemen. Dat was in 1972. En
vanaf toen was ik journalist, een vak dat ik
nooit bewust had geambieerd. Het
belangrijkste was en is voor mij dat ik
vrijheid in mijn leven heb.'
Voetbalboeken
Mede door dat vak heeft Barend nu heel
veel voetbalboeken in zijn bezit. 'Maar
eigenlijk heb ik weinig met voetbalboeken.
Ik ben een verzamelaar van cijfers en
feiten. En natuurlijk houd ik ook van
anekdotes, het nieuwe boek van Maarten
Wat Frits Barend niet zei:
'Ik werk het liefst alleen.'
'Ik ben op het moment de jaarboeken van
1974 tot en met 1992 aan het schrijven.'
'Ik heb speciaal voor dit interview mijn
mobiele telefoon uitgezet.'
'Er is voor mij maar één Johan, en dat is
Tohan Derksen.'
Spanjer vind ik enig. Maar in
voetbalboeken moeten alle ins en outs van
de kleedkamer verteld worden, en dat
gebeurt niet zo vaak. De biografieën van
Romario en Maradona vond ik wel goed.
Literatuur is in zichzelf mooi genoeg, dat
hoeft voor mij niet aan sport gerelateerd te
zijn. Hard Gras lees ik met alle plezier,
maar sommige verhalen vind ik te ver
gezocht. Over het alom geprezen boek van
Nick Hornby,Fever Pitch', was ik
bijvoorbeeld niet zo enthousiast. Soms zijn
voetbalboeken iets te pretentieus. Dan lees
ik liever een "echt" boek, want mijn tijd is
schaars.'
De boeken van Barend die na de 'Topclub
Ajax'-serie verschenen, zijn zonder
uitzondering bundelingen van columns en
interviews. Concrete plannen voor echte
'nieuwe' boeken zijn er niet. 'Ik heb wel
ideeën in mijn hoofd over een soort
voetbalroman, maar daar moet je drie
maanden de tijd voor nemen en die tijd
gun ik mezelf niet.'
Aan het eind van het gesprek kijkt Barend
zijn door mij meegebrachte Ajax-boeken
nog even in. 'Ik lees bijna nooit iets terug
van mezelf. Uitzendingen zie ik ook zelden
meer. Ik hoef niet altijd mijn fouten te
zien, bijvoorbeeld om ervan te leren. Ik
vind het namelijk ook heel leuk om fouten
te maken, dingen te roepen die eigenlijk
niet kunnen.'
140
AJAX MAGAZINE JANUARI 2001
