Neeskens: 'Mijn brommertje met
opgevoerde motor is vannacht uit ons
kolenhok gestolen.' Ruud Krol: 'Heet dit
boek echt zo?' Piet Keizer: 'Nou, nee, sorry
hoor.' Barend: 'Dat kon gewoon. De
spelers vonden dat prachtig. Ze hadden
zelfkritiek, humor. Wim van de Kerkhof,
de eindredacteur van het boek, hield er ook
van, net als Tiebosch. We werden helemaal
vrij gelaten. Ik vond het enig om rare
tussenzinnetjes te maken. Het was een
anti-autoritaire tijd. Ik was links, de spelers
waren rechts. Maar we konden het goed
met elkaar vinden. De spelers speelden
ermee dat ik anders dacht. Ze vonden het
leuk dat ik op mijn Solex naar het stadion
kwam. En Ajax was ook een rebelse club,
geplaatst in het kader van de maatschappij
van toen. Barry Hulshoff reed in een grote
gele Opel. Ajax was veel rebelser dan
andere clubs. Feyenoord had alleen Wim
van Hanegem die een superrebel was. Daar
KATERN
Naast de vier jaarboeken schreef Frits Barend
begin jaren zeventig drie boeken gewijd aan de
drie 'roemruchte' Europa Cups die Ajax veroverde.
deed administrateur
Phida Wolff de
jaarboeken. Daar was
niks mee, hij was een
keurige chroniqueur.
Maar hij schreef wel heel
anders dan ik.'
Staatsuitgaven
'Dat rebelse van Ajax zat
hem in de stad,
Amsterdam, Cruijff,
brutaliteit, geldingsdrang.
Keizer was een echte
Amsterdammer, die was
door niemand te sturen,
johnny Rep was een
rebelse jongen, waar
vrouwen op vielen. Nee,
over Feyenoord had ik niet
zo'n boek kunnen schrijven. In die tijd al
helemaal niet, want ik was een ras-Ajacied.
'Of ik dat nog ben? Tja, een supporter die
ook journalist is, krijgt het als supporter
moeilijk, je weet te veel. Het wordt je niet
gemakkelijk gemaakt om supporter te
blijven. Ik heb diverse keren met besturen
of trainers op voet van oorlog geleefd. Ik
zou wel de memoires van jaap van Praag
gaan schrijven, maar in 1987 kwam hij bij
een auto-ongeluk om het leven. Met
spelers heb ik nooit problemen gehad.
Henk en ik pretenderen dat we nooit
concessies hebben gedaan. We zijn altijd
journalist gebleven, vinden wij. En geen
chroniqueur van Ajax. De huidige
jaarboeken koop ik wel, als naslagwerk.
Maar ze zijn door Ajax geschreven. Er
staan geen opvallende feiten in, dingen die
je nog niet wist. Het zijn staatsuitgaven.
'De tijden zijn in veel opzichten veranderd.
Bij Lausanne had Ajax geloof ik negen
buitenlanders in de ploeg. Wie moeten wij
dan in de uitzending nemen? Dat is een
van de redenen waarom we minder sport
zijn gaan doen. Vroeger was elke Ajacied,
Feyenoorder of PSV'er een potentiële gast
van je programma. We maakten de eerste
sport-talkshow. De diepere gedachte
erachter was dat we wilden aantonen dat je
met sporters wel degelijk een aardige,
AJAX MAGAZINE JANUARI Z001
