speelde met Noorwegen tegen Wales en de Oekraïne, Jesper Gronkjaer moest het met Denemarken opnemen tegen Noord- Ierland en Bulgarije en Cristian Chivu en Bogdan Lobont moesten met Roemenië tegen Italië aantreden. Tot slot speelde Petri Pasanen met Finland tegen Griekenland (onder 21) en vloog John O'Brien vanuit Sydney rechtstreeks naar Amerika om daar tegen Costa Rica te spelen. Ook kwamen veel jeugdige talenten in actie voor de hoofdmacht en wel in een vriendschappelijk duel tegen Germinal Beerschot Antwerpen (GBA). Aanleiding voor die wedstrijd was de opening van het gerenoveerde Olympisch stadion op 5 oktober. Het gezelschap dat die dag afzakte naar de collega's in België bestond niet alleen uit spelers en begeleiding. Met maar liefst vier bussen vertrokken zo'n 150 clubmensen ook richting Antwerpen om de feestelijke opening van het stadion en de daarbij behorende wedstrijd bij te wonen. De aftrap werd verricht door Simon Tahamata, die het publiek voor de wedstrijd trakteerde op een demonstratietraining van de jeugd van GBA. Het Amsterdamse gelegenheidselftal hield de Belgen, met Marc Degryse in de gelederen, aardig bij. Na een stormachtig begin van de thuisclub was Ajax zelfs de betere ploeg. De doelpunten bleven echter uit. Vijf minuten voor tijd was het Wamberto die tot scoren wist te komen en zodoende kon er toch nog een overwinning worden genoteerd. Youssouf Hersi en Kwame Quansah waren toen inmiddels al in het veld gekomen, waardoor de gemiddelde leeftijd nog verder afnam. Voordat de terugreis naar Amsterdam werd aanvaard, viel het hele gezelschap nog een ontvangst in een vrij kale ruimte van het stadion ten deel. Na afloop kon iedereen terugzien op een gezellig middagje uit met de club. De goede beul 'Een zon die in de schaduw straalt' is een zin die op Bobby Haarms slaat. Haarms was in zijn actieve periode, die hij onlangs afsloot, veruit de meest bekende assistent trainer in ons land. Inmiddels geniet Haarms van een ander leven. Hij houdt zich iets meer op de achtergrond, maar zal nooit bij Ajax verdwijnen. Dat was ook de voorspelling die zijn vrouw Til deed in de film die over Bob is gemaakt. Tegenwoordig houdt Bob zich bezig met het gras in de Arena, bezoekt hij als erelid de vergaderingen van de ledenraad en staat hij, zoals beloofd bij zijn afscheid, tussen de F-Side op de tribune. Er is in de loop der jaren veel over Bob geschreven en gesproken. Hij had zelfs zijn eigen fanclub, onder aanvoering van Klaas Vos. Toch vond filmmaker Rimko Haanstra het de moeite waard om een documentaire over Haarms te maken. Tijdens het filmen van 'De goede beul' maakte Bob bekend dat hij zou stoppen als assistent-trainer en dat maakt het document des te interessanter en emotioneler. Enige dagen voordat de film door de VPRO werd uitgezonden, was er de première voor iedereen die aan de film had bijgedragen. Prachtige beelden, schitterde teksten en veel emotionele momenten kwamen voorbij: zijn emotionele herinneringen en het gemis aan stadion de Meer ('als je daar binnen kwam dan gebeurde er iets met je'), zijn fanatisme bij de trainingen en zijn bijzondere binding met spelers, die hij soms van heel ver moest terugbrengen. Vanaf het moment dat Bob laat zien over rood-wit bloed te beschikken, wordt de kijker meegesleurd in de ontembare drift van Bob Haarms om tot het uiterste te gaan in zijn werk voor Ajax. 'Want,' zo zegt hij zelf aan het einde, 'dat is je plicht. Nikos Machlas maakte de verwachtingen waar en zorgde er door zijn twee treffers voor dat Ajax een punt wegsleepte uit Friesland. Voor het uitduel tegen SC Heerenveen waren alle ogen gericht op Nikos Machlas. De Griek maakte zijn rentree na langdurig blessureleed. MAGAZINE DFCEMRER 2000 59

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 59