speelde met Noorwegen tegen Wales en de
Oekraïne, Jesper Gronkjaer moest het met
Denemarken opnemen tegen Noord-
Ierland en Bulgarije en Cristian Chivu en
Bogdan Lobont moesten met Roemenië
tegen Italië aantreden. Tot slot speelde
Petri Pasanen met Finland tegen
Griekenland (onder 21) en vloog John
O'Brien vanuit Sydney rechtstreeks naar
Amerika om daar tegen Costa Rica te
spelen.
Ook kwamen veel jeugdige talenten in actie
voor de hoofdmacht en wel in een
vriendschappelijk duel tegen Germinal
Beerschot Antwerpen (GBA). Aanleiding
voor die wedstrijd was de opening van het
gerenoveerde Olympisch stadion op
5 oktober. Het gezelschap dat die dag
afzakte naar de collega's in België bestond
niet alleen uit spelers en begeleiding. Met
maar liefst vier bussen vertrokken zo'n
150 clubmensen ook richting Antwerpen
om de feestelijke opening van het stadion
en de daarbij behorende wedstrijd bij te
wonen. De aftrap werd verricht door
Simon Tahamata, die het publiek voor
de wedstrijd trakteerde op een
demonstratietraining van de jeugd van
GBA.
Het Amsterdamse gelegenheidselftal hield
de Belgen, met Marc Degryse in de
gelederen, aardig bij. Na een stormachtig
begin van de thuisclub was Ajax zelfs de
betere ploeg. De doelpunten bleven echter
uit. Vijf minuten voor tijd was het
Wamberto die tot scoren wist te komen en
zodoende kon er toch nog een
overwinning worden genoteerd. Youssouf
Hersi en Kwame Quansah waren toen
inmiddels al in het veld gekomen,
waardoor de gemiddelde leeftijd nog
verder afnam.
Voordat de terugreis naar Amsterdam
werd aanvaard, viel het hele gezelschap nog
een ontvangst in een vrij kale ruimte van
het stadion ten deel. Na afloop kon
iedereen terugzien op een gezellig
middagje uit met de club.
De goede beul
'Een zon die in de schaduw straalt' is een
zin die op Bobby Haarms slaat. Haarms
was in zijn actieve periode, die hij onlangs
afsloot, veruit de meest bekende assistent
trainer in ons land. Inmiddels geniet
Haarms van een ander leven. Hij houdt
zich iets meer op de achtergrond, maar zal
nooit bij Ajax verdwijnen. Dat was ook de
voorspelling die zijn vrouw Til deed in de
film die over Bob is gemaakt.
Tegenwoordig houdt Bob zich bezig met
het gras in de Arena, bezoekt hij als erelid
de vergaderingen van de ledenraad en staat
hij, zoals beloofd bij zijn afscheid, tussen
de F-Side op de tribune.
Er is in de loop der jaren veel over Bob
geschreven en gesproken. Hij had zelfs zijn
eigen fanclub, onder aanvoering van Klaas
Vos. Toch vond filmmaker Rimko
Haanstra het de moeite waard om een
documentaire over Haarms te maken.
Tijdens het filmen van 'De goede beul'
maakte Bob bekend dat hij zou stoppen als
assistent-trainer en dat maakt het
document des te interessanter en
emotioneler. Enige dagen voordat de film
door de VPRO werd uitgezonden, was er
de première voor iedereen die aan de film
had bijgedragen. Prachtige beelden,
schitterde teksten en veel emotionele
momenten kwamen voorbij: zijn
emotionele herinneringen en het gemis aan
stadion de Meer ('als je daar binnen kwam
dan gebeurde er iets met je'), zijn
fanatisme bij de trainingen en zijn
bijzondere binding met spelers, die hij
soms van heel ver moest terugbrengen.
Vanaf het moment dat Bob laat zien over
rood-wit bloed te beschikken, wordt de
kijker meegesleurd in de ontembare drift
van Bob Haarms om tot het uiterste te
gaan in zijn werk voor Ajax. 'Want,' zo
zegt hij zelf aan het einde, 'dat is je plicht.
Nikos Machlas maakte
de verwachtingen waar
en zorgde er door zijn
twee treffers voor dat
Ajax een punt
wegsleepte uit
Friesland.
Voor het uitduel tegen
SC Heerenveen waren
alle ogen gericht op
Nikos Machlas. De
Griek maakte zijn
rentree na langdurig
blessureleed.
MAGAZINE
DFCEMRER 2000
59
