Hoe win je een wedstri De karatetrap van Louis van Gaal. Daar moest ik laatst aan denken. Louis naast het veld tijdens een finale. Een speler wordt gepakt. Scheids doet niets. Louis imiteert, terwijl het hele stadion en alle televisiecamera's naar hem kijken, die karatetrap. Ajax won die wedstrijd. Natuurlijk won Ajax die wedstrijd! Mooiste voorbeeld. Maradona doet aan een warming-up. Hij doet niet zomaar aan een warming-up. Achteloos - hij heeft bijvoorbeeld de veters van zijn kicksen nog niet gestrikt, dus die zwieren los naast hem - houdt hij een balletje hoog, wat eigenlijk iedereen kan, maar toch weet hij de aandacht op zich te vestigen. Vervolgens doet hij iets wat wij niet kunnen: hij hipt de bal op zijn schouders op het ritme van de muziek die in het stadion klinkt, hij maakt wat andere bewegingen en het is weergaloos wat hij opeens flikt. Op dat moment werd de wedstrijd al gewonnen! Het zijn de zaken die niets met het spel te maken hebben en je toch een belangrijk voordeel geven. Herinnert u zich nog de knipoog van Hans van Breukelen? Hans gaat heel dicht bij een speler staan die een penalty moet nemen en trekt met zijn wijsvinger aan zijn oog, zo van: ik weet wat jij gaat doen en mij neem je niet in de maling, makker. Op dat moment weetje dat Hans de wedstrijd gaat winnen. Ruud Gullit deed ook eens zoiets. Hij had - waarschijnlijk van haptonoom Ted Troost - gehoord dat je als speler met de borst vooruit het veld moest opkomen. Ruud adviseerde de spelers van het Nederlands elftal dat ook te doen. Je zag ze opkomen als gretige gorilla's. Indrukwekkend. En we wonnen! Het vervelende is, je kunt dit maar één keer doen, dan is de tovenarij eraf. Louis kan karatetrappen wat hij wil, - het heeft geen zin. Hij moet weer wat anders bedenken. Hoe vaak ik al niet spelers a la Maradona hun warming-up heb zien doen... Heeft geen zin. Cruijff - schiet me opeens te binnen - Cruijff die vlak voor de aftrap ontdekt dat de tegenstanders de verkeerde kousen aanhebben, en dat aan de scheidsrechter meldt, die inderdaad de tegenstander terug naar de kleedkamer stuurt. Op dat moment sta je al voor. (We zijn ook wel eens genaaid: finale Nederland - Argentinië. Argentijnen wijzen scheids op gipsarmpje van Van de Kerkhof. Wedstrijd begint een half uur later. We zijn zo in rep en roer dat we verliezen.) COLUMN door Theodor Holman Dit soort gebbetjes mis ik, op het ogenblik. Natuurlijk, ik mis ook een paar fraaie buitenspelers die naar de achterste lijn kunnen lopen, ik mis ook doelgerichtheid, ik mis ook de snelheid van het rondspelen van de bal, ik mis zeker ook gogme, maar ik mis vooral het 'psychische voordeel'. Adriaanse laat nu de spelers de warming-up doen naar de middellijn. ('Om indruk te maken op de tegenstanders.') Dat was goed, maar zoals ik al zei: zoiets werkt maar één keer. Je moet elke wedstrijd zo'n voordeeltje verzinnen. Fout: Wim van Hanegem gooit tijdens penalty kluitje aarde. Goed: Piet Keizer zegt tegen zijn directe tegenstander: 'D'r zit iets op je neus.' Op het moment dat de tegenstander naar zijn neus grijpt en deze te pakken heeft, zegt Piet heel hard: 'Toet!' Weg tegenstander. Als Hannibal ging vechten stelde hij olifanten in de eerste linies op. De Romeinen zagen die grote beesten en deden het in hun broek. Dat ging zeventien jaar goed. Toen bedacht een slimme Romein dat die beesten veel te log waren. Maar toch... Hannibal werd mooi zeventien jaar eerste in de eredivisie met het olifanten-systeem. AJAX MAGAZINE DECEMBER 2000 163

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 163