twee jaar niet vaak aan spelen toekwam - in twee seizoenen had hij zes duels achter zijn naam staan - vond Reuser het een mooie tijd, waarin hij veel heeft geleerd. 'Het was de periode dat Ajax onder Louis van Gaal al die prijzen won. Ik was toen al blij dat ik erbij zat.' Maar in de jaren daarop profileerde Reuser zich meer en meer. Kreeg ook de kans om zich te bewijzen en speelde zich zelfs in de basis. Een dubbele beenbreuk, vijf jaar geleden opgelopen in de thuiswedstrijd tegen NEC, versperde de weg naar roem en glorie. Het incident kostte hem meer dan anderhalf jaar. Jaar van de waarheid Onder Van Gaal vocht Reuser zich in de tweede helft van het seizoen 1996-1997 nog wel terug in de basis, maar nadat de trainer naar FC Barcelona vertrokken was, kwam er ook een einde aan de periode-Reuser. De Deen Morten Olsen, de nieuwe oefenmeester, zag het niet zitten in de ras- Amsterdammer. Via Michel Kreek belandde hij toen bij Vitesse, waar hij onder trainer Henk ten Cate wel een belangrijke pion werd. Mede dankzij Reuser, die zes keer scoorde, eindigde Vitesse zelfs als derde, waarna Feyenoord hem dolgraag wilde overnemen. Maar Reuser bleef in Arnhem, vooral ook omdat hij het verschil tussen beide clubs nihil vond. Bovendien, zo zei hij, kon hij het niet maken om als oud-Ajacied de kleuren van Feyenoord te verdedigen. Maar het Foto: Vincent de Vries werd niet het jaar waarop hij had gehoopt. Reuser lag overhoop met trainer Herbert Neumann, die al snel Artur Jorge opvolgde, en belandde zelfs een tijdje op de bank. 'En dat terwijl ik even daarvoor nog in het Nederlands elftal speelde,' zegt Reuser, die op 13 oktober 1998 inviel in de oefenwedstrijd tegen Ghana (0-0) als vervanger van Jeffrey Talan. Wel verdiende hij vorig seizoen een terugkeer naar Ajax, dat hem eerst verhuurde, later verkocht en vervolgens weer huurde van Vitesse. Het 'jaar van de waarheid' noemde Reuser het. Ook omdat hij wist dat Jan Wouters en Danny Blind het volste vertrouwen in hem hadden. 'Ik dacht echt: ik ga het hier redden, dit wordt mijn jaar.' En daar zag het ook naar uit. 'Ik had een perfecte voorbereiding. Ik scoorde twintig keer. Weliswaar was dat voornamelijk tegen amateurs, maar ik schoot ze er wel in. Ook tegen Dukla Banska, voor de UEFA Cup, deed ik dat.' Maar een mooi vervolg bleef opnieuw uit. Wouters had geen plek voor Reuser. 'Teleurstellend,' noemt de middenvelder dat. 'Achteraf gezien had ik daarom nooit terug naar Ajax moeten gaan.' Maar Reuser verwijt zichzelf niks. 'Ik heb er werkelijk alles aan gedaan. Maar als de trainer het niet in je ziet zitten, heb je pech. Misschien was ik in de ogen van Wouters niet goed genoeg.' Reuser kwijnde weg in de anonimiteit van het tweede. Maar van een vertrek wilde hij in eerste instantie niets weten. Hij wilde bewijzen dat hij in de basis hoorde. 'Je hoort mij niet zeggen dat ik de allerbeste voetballer van Nederland ben, maar als je even daarvoor nog in Oranje heb gespeeld, mag je gerust zeggen dat je kwaliteiten hebt. Bovendien vond ik mezelf ook beter dan menig speler die wél in de basis stond.' Wouters dacht daar evenwel anders over. Ook weken later bleek spelen in Ajax 1 onhaalbaar voor Reuser. 'Daarom was het ook beter om weg te gaan.' Al snel toonden enkele clubs interesse. Maar aangezien dat lage middenmoters en degradatiekandidaten waren, wimpelde Reuser die snel af. Bovendien wilde hij ook weieens in het buitenland kijken. 'Toen kwam ineens Ipswich Town, destijds nog spelend in de First Division. Hoewel je weet dat je ten opzichte van Ajax een stapje achteruit doet, leek het mij ook wel wat. Een mooie club om me weer te bewijzen.' Toch werd de eenmalige international op het allerlaatste moment overvallen door twijfels. Juist net in die week kreeg Wouters ontslag. 'Dan denk je: nieuwe trainer, nieuwe kansen. Toen heb ik ook nog even met Hans Westerhof gesproken, maar die kon me op dat moment ook niet vertellen wat hij precies met me van plan was. Die dag was zo chaotisch. Toen heb ik zelf maar de knoop doorgehakt en voor Ipswich Town gekozen. Daar had ik tenminste wél een goed gevoel over, zeker na het gesprek met George Burley, de manager. Ik moest een extra stimulans aan het elftal geven, zei hij. Ook was er haast bij: want als ik nog een paar dagen zou wachten, kon ik niet meer worden AJAX MAGAZINE DECEMBER 2000 153

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 153