18 geblesseerden,
12 punten achterstand
KATERN
Eindstand eredivisie
1. AZ '67 34 27
6
1 60 101-30
2. Ajax 34 22
4
8 48 88-53
3. FC Utrecht 34 18
9
7 45 67-33
1980-1981
Zelden was een club met zoveel overmacht
kampioen geworden als AZ '67 dit seizoen.
Twaalf punten bedroeg de voorsprong op
nummer twee Ajax (voor alle
duidelijkheid: toen waren er 'maar' twee
punten te verdienen bij een overwinning).
Het is daarom des te opmerkelijker dat in
het jaarverslag van het bestuur vooral veel
'smoesjes' voor het eigen falen te lezen
waren en er geen enkele waardering voor
de prestatie van AZ '67 uit op te maken
viel. Zo wees het bestuur-Harmsen op de
vele geblesseerde spelers. Het waren er
maar liefst 18 geweest, zoals te lezen viel in
een uitgebreid kader, compleet met begin-
en einddata van de kwetsuren. Tscheu-la
Ling was tussen 30 juli en 26 september,
tussen 11 oktober en 16 november en van
9 tot 21 januari niet inzetbaar geweest. Piet
Schrijvers was tussen 9 en 25 april
geblesseerd. En wat dacht u van Sten
Ziegler? 30 augustus-16 september,
29 oktober-7 november, 18-25 maart en
16-25 april.
Het goede nieuws was de doorbraak van
jeugdspelers als Wim Kieft, Frank Rijkaard
en Gerald Vanenburg. Er was ook ruimte
voor de komst van twee 'oudjes': Johan
Cruijff en Wim Jansen. Cruijff zat na zijn
Amerikaanse periode zonder club. Hij
trainde mee als 'technisch adviseur', een
rol die hij eind november tegen FC Twente
Foto: Collectie Ajax
Juichende Ajacieden
na hun 1-0
overwinning in
Alkmaar op 11 april
1981. Het was de
enige nederlaag die
kampioen AZ '67 in
het hele seizoen moest
toestaan.
Foto: George Verberne
op een unieke manier gestalte gaf. In de
tweede helft, bij een 1-3 stand, daalde hij
de tribune af, deed persoonlijk het hek
naar het veld open en nam, druk
gesticulerend, plaats naast de
verbouwereerde hoofdtrainer Beenhakker.
Na de 5-3 overwinning protesteerde de
WON, de vakbond van oefenmeesters,
heftig (Cruijff was niet bevoegd om op de
bank te zitten), maar het incident liep met
een sisser af. Het betekende wel het begin
van het einde van Beenhakker, die al niet
op erg veel vertrouwen van het bestuur-
Harmsen kon rekenen. In maart 1981
stapte hij op.
Wim Jansen van de Washington
Lachende gezichten
aan het begin van het
seizoen 1980-1981.
Vanaf links: voorzitter
Ton Harmsen,
technisch adviseur
Johan Cruijff, trainer
Leo Beenhakker en
routinier Wim Jansen.
Diplomats was op voorspraak van zijn
vriend Cruijff naar Ajax gekomen. De 34-
jarige oud-Feyenoorder debuteerde voor
Ajax nota bene in een wedstrijd bij zijn
oude club (4-2). Nog tijdens de warming-
up raakte een door een Feyenoord-fan
geworpen ijsbal het oog van Jansen. Die
begon nog wel aan het duel, maar moest
zich na een kwartier laten vervangen.
De geroutineerde Jansen was als libero een
rots in de branding van een wisselvallig
Ajax, dat bijna de gehele competitie rond
de vijfde plaats bivakkeerde. Een
indrukwekkende eindsprint, met onder
meer een 1-0 zege bij het nog ongeslagen
AZ '67, bracht Ajax naar de tweede plaats.
En, om nog maar eens een blik te werpen
in het jaarverslag: na de winterstop had
Ajax vier punten meer gehaald dan AZ '67.
Dus wie was er nou eigenlijk kampioen?
AJAX MAGAZINE DECEMBER 2000
127
