en speelde ik in het Nederlands militaire
elftal. Er kwam weer belangstelling van
clubs, opnieuw van Groningen én van
FC Vlaardingen. Omdat ik zelf in
Schiedam woonde, heb ik gekozen voor
FC Vlaardingen, voorheen Fortuna
Vlaardingen. Het was een beetje voetbal in
de marge, maar toch een vrij aardige club.
Een paar jaar nadat ik er was vertrokken, is
de club opgeheven.'
Kees Zwamborn was naar eigen zeggen een
behoorlijk goede verdediger. 'In de jeugd
speelde ik eigenlijk altijd voorin, omdat ik
lang was en redelijk sterk. Ook in het
militaire elftal kwam ik als spits. Het was
Theo Laseroms die mij bij FC Vlaardingen
achterin zette. Terecht, want daar lagen
mijn specifieke kwaliteiten. En als
verdediger ben ik dan ook gescout door
Ajax.'
Duizenden toeschouwers
Kees Zwamborn kwam bij Ajax in het
seizoen dat Cor Brom de nieuwe
hoofdcoach werd. 'Ik werd gecontracteerd
tijdens de voorbereiding op het nieuwe
seizoen. Een paar dagen later, tijdens de
finale van het Amsterdam 703-toernooi
tegen Anderlecht, zat ik voor het eerst op
de bank. Ik vond het niet eens zo heel erg
dat ik nog niet meteen hoefde in te vallen.
Mijn debuut maakte ik een paar dagen
later bij een toernooi in Spanje. In de
finale, tegen Valencia, speelde ik ook mee.
Met die duizenden toeschouwers was dat
heel mooi om mee te maken, Dat vergeet
ik niet gauw.'
Zo'n drieëneenhalf jaar maakte Kees
Zwamborn deel uit van de selectie van
Ajax. In die periode speelde hij 93
wedstrijden, waarin hij drie keer scoorde.
Het was een succesvolle periode. Ajax werd
twee keer landskampioen, won de KNVB-
beker en haalde zoals gezegd de halve finale
in het belangrijkste Europa-Cuptoernooi.
'Het was de tijd net tussen de periode
Cruijff en de periode Van Gaal in. Ik kwam
in een elftal met spelers als Piet Schrijvers,
Ruud Krol, Wim Meutstege en Jan Everse.
Het eerste seizoen beleefde ik de doorbraak
van Soren Lerby. Ray Clarke was de spits
en Tcheu-la Ling stond op rechts. Meestal
stond ik voorstopper, met Pim van Dord
en Piet Wijnberg als voornaamste
concurrenten. Het derde jaar maakte ik de
opkomst mee van een nieuwe generatie.
Met spelers als Frank Rijkaard, Wim Kieft,
Sonny Silooy en Gerald Vanenburg.'
Kees Zwamborn heeft het altijd naar zijn
zin gehad bij Ajax, maar vond de overstap
wel groot. 'Omdat ik geen opleiding had
gehad als profvoetballer, moest ik veel
inhalen. Toen ik eenmaal een vaste plaats
had, voelde ik toch vaak de druk om mijn
plek vast te houden. Mede daardoor heb ik
soms misschien niet ontspannen genoeg
gespeeld. Het laatste jaar moest ik
realistisch zijn. Rijkaard brak door en de
trainer koos vooral voor jongere spelers. Ik
mocht weg, was overtallig geworden.
Gelukkig had Duisburg een verdediger
nodig.'
Na anderhalfjaar Duitsland sloot hij zijn
carrière af bij NAC. 'Ik maakte me een
beetje druk over een baan en had dus geen
ambitie om lang in Duitsland te blijven. Ei
je merkt ook dat als je eenmaal bij zo'n
goed georganiseerde club hebt gezeten, dat
het dan elders altijd een beetje minder is.
Ik stond al weer voor de klas toen Wim
Jansen belde of ik geen jeugdtrainer wilde
worden bij Feyenoord. Omdat ik ook
regelmatig last had van allerlei
spierblessures was de keus niet zo moeilijk
om te stoppen met voetballen.'
Vijftien jaar heeft Kees Zwamborn het
uiteindelijk uitgehouden in het trainersvak.
'De ambitie om trainer te worden is naar
boven gekomen toen ik nog bij Ajax
speelde. Omdat ik met zulke goede spelers
samenspeelde en -trainde heb ik een beter
inzicht in het spel gekregen en is mijn
interesse voor het vak gewekt. Een mooiere
leerschool kun je niet hebben. Wat dat
betreft heb ik natuurlijk een prima
ondergrond: de hoogste
onderwijsbevoegdheid én gespeeld bij een
van de beste clubs van Europa.'
De laatste drie seizoenen had de oud-
Ajacied een eerste-divisieclub onder zijn
hoede, daarvoor was hij jarenlang trainer
in de hoogste regionen van het
amateurvoetbal. In eerste instantie had hij
namelijk niet de ambitie om het betaalde
voetbal in te stappen. 'Er komen nu
gelukkig steeds meer professionals in het
voetbal. Maar in het trainersvak werd en
wordt te vaak over je beslist door mensen
die niet zo veel verstand hebben van de
voetballerij. Bovendien was het moeilijk
om tijd vrij te maken voor het volgen van
Foto: Louis van de Vuurst
'De ambitie o
trainer t
worden is naa
boven gekomen
toen ik nog bi
Ajax speelde'
