eigen manier om zich op te laden en scherp
te worden. Ik ga het veld op en ik sta er.'
De ontwikkeling van Ferdi Vierklau als
speler van FC Utrecht bleef ook in de
vaderlandse competitie niet onopgemerkt.
Flet ambitieuze Vitesse van Karei Aalbers
toonde interesse en de Bilthovenaar
speelde één seizoen in Arnhem.
Vervolgens was er al snel
internationale belangstelling. De
Spaanse scout van CD Tenerife
kwam in het seizoen 1996-1997
ogen tekort. De club van het
Spaanse eiland wilde aanvaller
Roy Makaay en verdediger Ferdi
Vierklau inlijven. Na de laatste
competitiewedstrijd in de
Amsterdam Arena, tegen Ajax
dat afscheid nam van directeur
betaald Voetbal Louis van Gaal,
vertrokken beide spelers naar
het zuiden voor een zonnige
toekomst.
Ook in Spanje leerde de
verdediger bepaalde kneepjes
van het vak: 'In Spanje, bij
Tenerife, heb ik het meest
geleerd in de wedstrijden. Niet
op de trainingen. Die lagen op
een heel ander niveau, onder
meer omdat het heel warm was.
Dat was heel even werken,
rusten, praten en dan weer
werken. In de wedstrijden
voetbalde ik tegen grote clubs
met grote spelers. Daar werd ik
beter en sterker van. Waar je in
Spanje als verdediger vooral op
moet letten is het vallen van de aanvallers.
Er is daar veel meer theater in vergelijking
met Nederland. Hier proberen spitsen het
soms wel, maar dat wordt meteen bestraft.
Daar niet.'
De rem erop
Ajax was in de wintermaanden van 1999
naarstig op zoek naar een ervaren kracht in
de toen kwetsbare defensie. Het werd in en
rond de Arena bekend dat Ferdi Vierklau
ontevreden was bij zijn Spaanse werkgever
en daar liefst zo snel mogelijk weg wilde.
Jan Wouters zag wel wat in de inmiddels
ervaren Bithovenaar en het contact werd
gelegd. Begin maart was het zover: trots
toonde Ferdi het Ajax-shirt met het
rugnummer 4 aan de pers. Er was een
einde gekomen aan de onprettige situatie
die gekenmerkt werd door blessureleed en
zakelijke rompslomp. Zo leek het in ieder
geval. Vierklau: 'Ik kwam van Tenerife,
had drie maanden niet gespeeld en wilde
zo snel mogelijk weer op het veld staan.
JEr zijn momenten dat ik beter naar mijn
lichaam moet luisteren. Soms is de wil sterker
dan wat ik fysiek eigenlijk aankan'
Naast een blessure waren er daar
problemen met de betalingen. De situatie
werd steeds slechter. Ik probeerde mezelf
in het krachthonk bezig te houden, maar
dat schoot niet echt op. Eenmaal hier ging
ik weer keihard trainen en dat viel
behoorlijk tegen. Mijn conditie was een
stuk minder geworden en ik begon al
meteen met het spelen van wedstrijden. Ik
wilde mezelf bewijzen, waarmaken dat ik
het kon. Daardoor heb ik een hele tijd
tegen mezelf lopen voetballen. Ik had beter
een maandje langer door kunnen trainen
en dan pas een wedstrijdje gaan spelen.
Ik liep mezelf kapot. Ik wilde gewoon te
graag. Dan komen er verrekkinkjes,
spierscheurtjes. Op een gegeven moment
AJAX MAGAZINE OKTOBER 2000